اعوجاج ناشی از خوشه‌های عظیمی مانند «eMACS J1823.1+7822» همچنین می‌تواند کمک کند تا ماده تاریک مرموز در جهان را مطالعه کنند، ماده تاریکی که حدود 85 درصد جرم جهان را می‌دهد اما نامرئی است زیرا با تابش الکترومغناطیسی برهم کنش نمی‌کند. .
نظریه گرانش هندسی اینشتین پیش‌بینی می‌کند که توپ‌های بولینگ را که روی قهرمانان فرورفتگی ایجاد می‌کنند، اجسام دارای جرم می‌شوند تا بافت فضا-زمان تاب بردارد. این انحنا باعث ایجاد نیروی گرانش می شود و هرچه جرم یک جسم کیهانی بیشتر باشد، تاب خوردگی فضا بیشتر می شود.
نور در سراسر جهان به حرکت خطوط مستقیم می‌کند اما زمانی که با پیچ و تاب ناشی از یک جسم روبرو می‌شود، مسیر آن منحنی می‌شود. وقتی جسمی که تاب‌خورده است میان و زمین یک جرم پس‌ینه قرار می‌گیرد، می‌تواند نور را به گونه‌ای باشد که ظاهری شی پس‌از تغییر کند.
اما زمانی که جسم میانی یا جسم همگرا بسیار پرجرم است زمان متفاوتی برای رسیدن به نور به زمین بسته به نزدیک بودن آن به عدسی کیهانی طبیعی طول می‌کشد.
این خوشه‌ای کهکشانی «eMACS J1823.1+7822» نام دارد و یکی از پنج گزینه‌ای است که توسط ستاره‌شناسان هابل برای انجام رصد انتخاب می‌شود تا بدین وسیله قدرت اثر تاب‌خوردگی را انتخاب کنید که اولین بار توسط نظریه‌ی نسبیت عام آلبرت اینشتین مطرح می‌شود، مشخص می‌شود.
تصویری از تلسکوپ فضایی هابل از یک خوشه کهکشانی منتشر شده است که در فاصله‌ی 9 میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی اژدها(Draco) قرار دارد.
انتهای پیام
این اثر که همگرایی گرانشی نامیده می‌شود، می‌تواند اجسام منفرد را در نقاط متعددی از آسمان دهد. همچنین می‌تواند باعث شود که اجرا شود در آسمان بهتر قابل رویت باشد. این اثر قدرتمند است که اختراع آن را برای رصد کهکشانهای دوردست و کم‌نور اولیه استفاده می‌کنند.
از آنجایی که ماده تاریک به صورت گرانشی برهمکنش دارد، همگرایی نوری که توسط یک کهکشان یا خوشه کهکشانی ایجاد می‌شود به کمک می‌کند تا ماده تاریک را ترسیم کند.
این تصویر خاص با استفاده از دوربین پیشرفته هابل برای نقشه برداری و دوربین میدان بزرگ 3 آن ایجاد می شود که هر دوی آنها را مشاهده می کنند کهکشان ها و استارگان در طول های خاص نور را دارند. به گفته‌ها، مشاهده اجسام در طول خلاصه‌های مختلف به این روش، تصویر کامل‌تری از ساختارهایی کهکشان‌ها ارائه می‌دهند.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، این کهکشان را مانند یک هیولای دریایی اسطوره‌های باستانی می‌توان از طریق اطرافش مشاهده کرد.
کهکشان «eMACS J1823.1+7822» که از مجموعه‌ای از کهکشانهای بیضوی تشکیل شده است، به عنوان یک عدسی گرانشی عمل می‌کند. این خوشه، ظاهری کهکشانهای اطراف خود را تغییر می‌دهد و آنها را شکل می‌دهند و برخی از آنها را به کمان می‌کنند و برخی را به رنگ‌های روشن تبدیل می‌کنند.
چنین مشاهداتی می‌تواند و رفتار جسمی را که تنها در نور مرئی قابل دیدن نیست، کند. همگرایی گرانشی امکان رصد برخی از کهکشانهای اولیه جهان را می‌کند. بنابراین تلسکوپ‌های قدرتمندی مانند هابل و تلسکوپ فضایی جیمز وب می‌توانند وضعیتی را که اندکی پس از مه‌بانگ و تولد کیهان وجود داشته باشد، کاوش کنند.