انجمن سیارههای در وبسایت خود آورده است که سیارک آپوفیس تا چند صد کیلومتر از محل برخورد خود باعث آسیب میشود و انرژی آزاد میشود که حاصل این برخورد با بیش از ۱۰۰۰ مگاتن TNT یا دهها تا صدها سلاح هستهای خواهد بود.
برنامه پژوهشی یونوسفر فعال با فرکانس بالا معروف به هارپ (HAARP)، یک پژوهشی است که در سال ۱۹۹۳ برای بررسی و پژوهش درباره لایه یونوسفر با استفاده از پروژه رادیویی ELF/ULF/VLF ساخته شده است.
این سیستم در حال حاضر از مجموعه یک آنتنهای مخصوص شامل ۱۸۰ برج آنتن منطقهای به ارتفاع ۵۰/۲۳ متر تشکیل شده است که بر روی زمین پهناوری به مساحت ۲۳ هزار متر مربع در آلاسکا نصب شده است. این آنتنها مافوق کوتاه ELF/ULF/VLF تولید میکنند و به یونوسفر میفرستند.
افراد قصد دارند به یک سیارک با بیش از 9.6 میلیون رادیویی با استفاده از سامانه هارپیک کنند.
انتهای پیام
بررسی میان سیارکها با هارپ
این اطلاعات به طور مشترک توسط نیروی هوایی آمریکا، نیروی دریایی آمریکا، دانشگاه آلاسکا در فیربنکس، و نزدیک به ۱۵ دانشگاه آمریکایی دیگر اداره و استفاده می شود. شرکت سازنده این سازندهات، شرکت BAE Advanced Technologies است.
با این حال، این اولین باری است که از آن برای آزمودن یک سیارک استفاده میشود.
دانشمندان از آرایه هارپ (برنامه پژوهشی یونوسفر فعال با فرکانس بالا) برای شلیک رادیویی با قدرت ۹.۶ مگاهرتز به سیارک XC15 ۲۰۱۰ استفاده خواهند کرد. هارپ یک برنامه پژوهشی با بودجه دولتی است که به طور کلی یونوسفر (بخشی از جو زمین در ارتفاع ۸۰ تا ۶۵۰ کیلومتری از سطح) را مطالعه می کند.
وی افزود: اگر میزان جرم را بدانید، میتوان یک ضربهگیری را انجام داد، زیرا میدانید که از کجا باید به سیارک ضربه بزنید.
هارپ این کار را با رادیویی فرکانس بالا که توسط رادارهای خود منتشر میکند، انجام میدهد. بخشی از این پنجاه در ارتفاع ۱۰۰ تا ۳ کیلومتری از سطح زمین جذب و باعث افزایش شتاب الکترونها در آن منطقه و در نتیجه گرم شدن یونوسفر میشود. هارپ در دوران جنگ سرد با این هدف راهاندازی شد که روشهایی را برای ارتباط با زیردریاییهای مجهز به سلاحهای اتمی کند. این زیردریاییها در آن زمان مهم اطلاعاتی فراوانی دارند، چرا که اصل «تضمین نابودی متقابل» در جنگ اتمی را محقق میساختند.
اگر سیارک آپوفیس در سال ۲۰۲۹ به احتمال زیاد با زمین برخورد کند، نمیشود، اما اگر همین احتمال کم را هم در نظر بگیریم، عواقب آن میتواند فاجعهبار باشد.
این سیارک قطری نزدیک به 325 متر است که از کمربند کویپر به سمت زمین حرکت می کند و ایالات متحده آمریکا و روسیه فکر می کنند این سیارک را برای جلوگیری از برخورد احتمالی فاجعه بار آن با زمین هستند.
این مهم است، زیرا اگر پژوهشگران بسیار آزمایش سیارک XC15 در 2010 را با استفاده از رادیویی با فرکانس پایین در چنین فاصله ای با موفقیت بررسی کنند، سپس میتوان به راحتی از همین روش برای تجزیه و تحلیل و تحلیل آپوفیس استفاده کرد.
تکمیل هارپ حدود دو دهه طول کشیده و ۲۵۰ میلیون دلار هزینههای ساخت و عملیاتی آن بوده است.
این پروژه حتی از قبل از ساخت خود با شایعات فراوان در مورد هدف و کاربردهای آن گره خورده است. تئوریهای توطئه گوناگونی در مورد آن مطرح شده و از انتشار پرتوهای مرگ تا کنترل ذهن به آن نسبت داده شده است.
الان سامانه هارپ و رادیویی با فرکانس پایین آن باید آزمایش خود را که قرار است امروز برگزار شود، پشت سر بگذارد.
گفتنی است که سیارک آپوفیس خطرناک است و ممکن است در سال ۲۰۲۹ به زمین برخورد کند. گفته میشود که این سیارک در تاریخ ۱۳ آوریل ۲۰۲۹ حدود ۱۰ برابر ماه به زمین نزدیکتر خواهد بود.
هارپ
اطلاعات در مورد فضای داخلی این سیارک میتواند موارد مهمی را در مورد آسیبهایی که سیارک میتواند ایجاد کند، نشان دهد و به کمک کمک کند تا یک راه حل برای مقابله با آن را کشف کند.
امروز فاصله بین سیارک XC15 ۲۰۱۰ و زمین تقریباً دو برابر زمین و ماه خواهد بود. هارپ قادر است در هر ثانیه 9.6 میلیون موج رادیویی به این فاصله شلیک کند و این روند هر دو بار میشود.
ستاره شناسان برای شناسایی سیارکها، رادیویی را در فضای شلیک کردهاند. با این کار میتوان شکل، مسیر حرکت، ساختار سطح و بسیاری از ویژگیهای دیگر سیارکها را مشخص کرد. برای این منظور از رادیویی دارای محدوده فرکانسی یا باند S (۲۰۰۰ تا ۴۰۰۰ مگاهرتز) یا باندX (۸۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰ مگاهرتز) استفاده میشود.
علاوه بر این، آپوفیس فقط یکی از سیارکهایی است که در آینده از کنار زمین عبور میکند و ممکن است به زمین برخورد کند. دستگاه رادیویی با فرکانس پایین میتواند نقشی کلیدی در درک این فضاهای اجرایی مرموز داشته باشد و در عین حال به ما کمک کند مکانیزم دفاعی سیارهای خود را تقویت کنیم.
هارپ، پروژههای علمی است و تحقیقات از طریق آن با ایجاد تغییراتی در یونوسفر که دورترین و ناشناختهترین بخش جو زمین است، امکان مطالعه در مورد آن را پیدا کرده و آن را به صورت یک آزمایشگاه طبیعی درمیآورند.
مارک هاینز، پژوهشگر و مهندس ارشد ناسا در توضیح بیشتر این موضوع گفت: چه چیزی جدید است و ما در تلاشیم تا انجام دهیم، کاوش فضای داخلی سیارکها با رادارهای طول موج بلند و تلسکوپهای رادیویی از زمین است. طول موجهای داخلیتر میتوانند به یک جرم نفوذ کنند.
همه نگاهها به هارپ و XC15 ۲۰۱۰ است
به گزارش ایسنا و به نقل از آیای، سیارکی با ۱۵۰ متر به نام XC15 ۲۰۱۰ امروز (۲۷ دسامبر) از کنار زمین میگذرد و در حالی که قصد ندارد با ما برخورد کند، اما این ما هستیم که با یک پالس رادیویی به این سیارک شلیک میکند.
دانشگاه آلاسکا فیربنکس (UAF) با همکاری ناسا میخواهند این آزمایش را روی فضای ذخیرهسازی XC15 ۲۰۱۰ انجام دهند تا آمادگی خود را در برابر خطری یک سیارک خطرناک با زمین موسوم به آپوفیس (Apophis) در آینده بیازمایند انجام دهند.
جالب اینجاست که برای کاوش روی X15 2010 برای کاوش روی X 2010 استفاده میشود، بلکه میخواهند بدانند که چه چیزی درون آن است.