سحابی رتیل که به طور رسمی با نام «دورادووس ۳۰» (۳۰ Doradus) شناخته می‌شود، در فاصله ۱۶۱ هزار سال نوری از ما در کهکشان ابر ماژلانی بزرگ واقع شده است و بزرگترین و درخشان‌ترین منطقه ستاره‌زا در میان کهکشان‌های نزدیک به راه شیری است. داغ‌ترین و پرجرم‌ترین ستارگان شناخته شده است در این منطقه وجود دارد که به ستاره‌شناسان کمک می‌کنند تا نحوه تولد و طراحی‌ستارگان را بهتر درک کنند.
یک تصویر چند تکه جدید از سحابی رتیل منتشر شده است که شکل‌گیری ستاره‌های خیره‌کننده در این مهدستاره‌ها را به تصویر می‌کشد.
تلسکوپ چاندرا تصاویر خود را از گازی که بوسیله می‌کند و توسط بادهای ستاره‌های پرجرم تا میلیون‌ها درجه گرم شده است، ثبت می‌کند. داده‌های مادون قرمز وب، ستاره‌های نوزاد، که با عنوان پیش‌ستاره نیز می‌شوند و همچنین گازهای خنک‌تری که ترکیب اولیه ستاره‌های آینده را می‌کند، نشان می‌دهد.
تصویر ثبت شده توسط تلسکوپ جیمز وب
ناسا تصویر ترکیبی از این مهدستاره های منتشر شده است که پرتو ایکس رصدخانه چاندرا و تصاویر فروسرخ تلسکوپ فضای جیمز وب در آن با هم منتشر شده است. بر اساس بیانیه ناسا، این قسمت جدید دقیق، ابرهای گاز و غبار را به همراه بقایای ابرنواختر به جا مانده از انفجارهای ستاره‌ای نشان می‌دهند که به عنوان عناصر سازنده نسل بعدی استارگان عمل می‌کنند.
ناسا می‌گوید: ترکیب شیمیایی سحابی «۳۰ دورادوس» با بیشتر صحابی‌های موجود در کهکشان راه شیری متفاوت است. سایر سحابی‌ها، سحابی رتیل شرایط را در کهکشان ما نشان می‌دهد که سال‌های پیش وجود داشته است. در آن زمان ستارگان با سرعتی بسیار سریع از آنچه امروز ستاره‌شناسان شاهد آن هستند، در حال شکل‌گیری بوده‌اند. مقامات در این بیانیه نوشتند: این موضوع، همراه با نزدیکی نسبی و روشنایی آن، به این معنی است که 300000 فرصت را برای فراهم کردن دور می‌کند تا نحوه شکل‌گیری استارگان در کهکشان ما در گذشته‌های دور اطلاعات بیشتری کسب کنند.
ترکیب تصویر دو تلسکوپ چاندرا و وب
انتهای پیام
منبع
در حالی که وب تنها دو سال قبل در روز کریسمس در سال ۲۰۲۱ پرتاب شده است و اولین تصاویر خود را در ماه ژوئیه سال ۲۰۲۲(۲۲ تیر) منتشر کرده است، تلسکوپی فضای چاندرا در طول ماموریت ۲۳ ساله خود را به عنوان مکرر سحابی رتیل را مطالعه کرده است. کرده است. این مهد ستاره‌ای بزرگ هدف مهمی برای رصد و تحلیل توسط اخترشناسان است.
بر خلاف کهکشان راه شیری ما، سحابی رتیل ستاره‌های با سرعت زیاد تولید می‌شوند. این سحابی به ما نزدیک است، اما شبیه به نواحی ستاره‌زای غول‌پیکر متعلق به زمانی است که کیهان تنها چند سال قدمت داشت و شکل‌گیری استارگان در اوج خود بوده است.
تصویر ثبت شده توسط تلسکوپ چاندرا