پر کردن حفره‌های استخوان با هیدروژل مخصوص

انتهای پیام



منبع پروفسور لیهی آدلر-آبراموویچ سرپرست این مطالعه می‌گوید: آنها را به مدت دو ماه با روش‌های مختلف زیر نظر گرفتیم. باعث خوشحالی شد که نقایص استخوانی به طور کامل از طریق اصلاح شد و استخوان‌ها ضخامت اولیه خود را بازیافتند و رگ‌های خونی جدید تولید کردند. اما در مورد گروه شاهد اینچنین نبود که این نشان می‌دهد هیدروژل ما این نتیجه را به بار آورده است.

یک هیدروژل مخصوص به زودی می‌تواند حفره‌های موجود در آسیب‌های استخوانی را بهبود بخشد.

به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلسدر حالی که آسیب‌های استخوانی مانند شکستگی‌ها معمولاً خود را بهبود می‌بخشند، بخش‌های بزرگی از آسیب‌های استخوانی معمولاً رشد نمی‌کنند و نیاز به استخوان پیوندی از سایر قسمت‌های بدن دارند. با این حال، یک هیدروژل جدید می‌تواند به تغییر این رویه کمک کند.

این پژوهش در مجله Clinical Periodontology منتشر شده است.

بر اساس گزارش‌ها، چنین مواردی در آزمایش‌های آزمایشگاهی مشاهده می‌شود که در آن از هیدروژل برای حفره‌ای به قطر ۵ میلی‌متر در بالای جمجمه موش استفاده می‌شود. این فضای خالی بیش از حد بزرگ بود تا بدون کمک التیام. یک حفره دیگر در جمجمه نیز بدون درمان رها شد تا به عنوان نمونه شاهد عمل کند. در مجموع از ۲۰ موش در این آزمایش استفاده شد.

شبکه برون یاخته‌های (ECM) یا ماده زمینه‌ای، شبکه‌های گلیکوپروتئین‌ها و یاخته‌ها هستند که اطراف یاخته‌ها را در برمی‌گیرند. این ماده ژله‌مانند از گلیکوزآمینوگلیکان‌ها، گلیکوپروتئین‌ها، بافتی مایع و گاهی فیبروبلاست‌های استرومایی ساخته شده است.

این ماده که توسط دانشگاه میشیگان و دانشگاه تل آویو ساخته شده، یک هیدروژل فیبری هیالورونیک اسید-فموک-دی‌فنیل‌آلانین (FmocFF/HA) است و چیزی است که آن را خاص می‌کند، این واقعیت است که هم خواص و هم شیمیایی ماترکیس برون‌یاخته‌ای است. در بافت استخوان تقلید می‌کند.

بخوان  ثبت حرکت الکترونها در تصادف اتوثانیه ممکن است

ماتریکس برون‌یاخته‌ای یک ماده حمایتی است که همه سلول‌ها را احاطه کرده‌اند و کیفیت آن را به نوعی بافت بیولوژیکی بسته‌اند که بخشی از آن است، متفاوت است. این ماتریکس در بافت استخوانی، دارای ساختار فیبری صاف و سخت است.

هیدروژل سه بعدی FmocFF/HA با تقلید از این ساختار همراه با ترکیب شیمیایی ماتریکس برونیاخته‌ای، سلول‌های بافت استخوانی مجاور را می‌کند تا به داخل آن انتقال دهند و تکثیر شوند. ایده این است که اگر قطعه‌ای از هیدروژل با جراحی در حفره و آسیب استخوان قرار گیرد، در نهایت با بافت استخوان طبیعی جدید جایگزین می‌شود.