این مطالعه جدید همچنین نقش منافذ گرمابی در انسلادوس را روشن می‌کند و نشان می‌دهد که این دریچه‌ها تأثیری دارند که در تمام مسیر تا حلقه‌های زحل احساس می‌شود.
شبیه‌سازی‌ها عملکرد درونی انسلادوس را فاش کرد
دی‌اکسید سیلیسیم یا سیلیکا یا سیلیس با فرمول شیمیایی SiO2 فراوان‌ترین ترکیبات موجود در پوسته زمین است. سیلیس در طبیعت به صورت آزاد یا به صورت ترکیبی با سایر اکسیدها وجود دارد. خاک رس، آلکالی فلدسپات و سیلیس اصلی ترین مواد اولیه بدنه سرامیک ها هستند.
سیلیس منجمد از کف دریا در اعماق زیر سطح انسلادوس پدیدار می‌شود. نیروهای جزر و مدی که توسط زحل ایجاد می‌شوند، جریان‌هایی را در این اقیانوس پرآب ایجاد می‌کنند و چرخه‌ای را آغاز می‌کنند که با پرتاب سیلیس یخی به فضای ختم می‌شود.
امیلی هاوکینز یکی از فارغ التحصیلان دانشگاه UCLA که اکنون استادیار فیزیک در دانشگاه لویولا مریمونت(Loyola Marymount) است، می‌گوید: مدل ما از این ایده که تلاطم همرفتی در اقیانوس به طور طبیعی مواد مغذی حیاتی را از بستر دریا به پوسته یخی منتقل می‌کند، می‌گوید. پشتیبانی می کند.
از آنجایی که دریچه‌های گرمابی نقشی کلیدی در شکل‌گیری حیات بر روی زمین داشته‌اند، این مطالعه جدید شاخص دیگر مبنی بر این است که قمرهای یخی ممکن است کلید یافتن حیات فرازمینی در منظومه شمسی باشد.
اکنون یک مطالعه جدید توسط گروهی در دانشگاه کالیفرنیا لس‌آنجلس(UCLA) ممکن است این راز را برملا کند. تحقیقات نشان می‌دهد که گرمایش کشندی (جزر و مدی) در هسته سنگی قمر انسلادوس جریان‌هایی را ایجاد می‌کند که سیلیس را به سطح می‌رند و به محض رسیدن سیلیس در آنجا، احتمالاً توسط منافذ گرمابی (هیدروترمال) در اعماق دریا به فضای پرتاب می‌شود.
پژوهشگران می‌گویند بالاخره فهمیدیم که چرا یکی از قمرهای سیاره زحل به نام انسلادوس، سیلیس به فضای پرتاب می‌کند.
قمر انسلوس یکی از ۸۳ قمر شناخته شده زحل و یک دنیای دنیایی است که حجم زیادی از آب در زیر سطح یخی خود پنهان کرده است. یافته‌های جدید که در زیر سطح آن یخی می‌تاباند، بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط فضاپیمای کاسینی ناسا به دست آمده است که از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۷ به دور زحل می‌چرخید.
اشلی شوئنفلد دانشجوی دکترا در UCLA در یک بیانیه مطبوعاتی توضیح داد: تحقیقات ما نشان می‌دهد که این جریان‌ها به اندازه‌ای قوی هستند که می‌توان مواد را از کف برداشت و به پوسته یخی قمر انسلادوس برسانند و آن را به فضا پرتاب کرد. شکستگی‌های نواری ببری‌شکل که روی پوسته یخی انسلادوس وجود دارد، راه را به اقیانوس زیرسطحی باز می‌کند و می‌تواند به عنوان مجرای مستقیمی برای پرتاب گرفته شود از اعماق اقیانوس زیرسطحی به فضا تبدیل شود.
رهبر به رهبری شوئنفلد برای رسیدن به این مدل‌ها برای شبیه‌سازی فرآیندی که در این قمر زحل رخ می‌دهد، توسعه یافت.
دانشمندان مدت‌هاست که می‌دانند قمر انسلادوس سیلیس یخی را به بیرون پرتاب می‌کند که در نهایت به حلقه ای زحل راه می‌یابد، اما دلیل خوبی درباره این اتفاق نداشتند.
شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهد که سیلیس احتمالاً به سمت حلقه حلقه شناور است، به این معنی که به شکل‌گیری ویژگی خیره کننده این سیاره کمک کرده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، قمر یخی زحل موسوم به انسلادوس(Enceladus)، ذرات منجمد سیلیس را به فضای پرتاب می‌کند و در نهایت احتمالاً دلیل آن را دریافته‌اند.