در هر حال، این کار به مرور زمان و همراه با دیگران ممکن خواهد شد. با این مفهوم، چالش‌هایی هم برای انسان‌ها وجود خواهد داشت. ما باید در نظر بگیریم که چگونه برنامه‌ریزی شده‌اند، چگونه با آنها نگاه کنیم و چه کاری ممکن است برای ما انجام شود. منطقی است که این بحث اکنون و پیش از تنظیم مقررات توسط یک چت‌بات انجام می‌شود.
برخی ربات‌ها به سرعت در حال پیشرفت هستند و پیش‌بینی می‌شوند که به زودی به همکار انسان‌ها تبدیل شوند اما این کار علاوه بر جنبه‌های مثبت، پیام‌های منفی را نیز همراه خواهد داشت.
انتهای پیام
هر سال پیش نیز در بیرون آوردن ربات‌ها از محفظه‌های آنها، توجه دقیقی وجود داشت. زمانی که دستیار فضانورد ناسا موسوم به «روبونات»(Robonaut) برای کمک به فضانوردان مستقر شد، نیم‌تنه رباتیک آن موضوع یک سخنرانی در «آزمایشگاه پیش‌رانش جت» (JPL) در شهر پاسادینا بود. در طی آن سخنرانی، مهندسان و مهندسان به دقت احتیاطی را برای پوشاندن روبونات با پوششی که می‌توانند از برخورد پیش‌بینی‌شده با جلوگیری از جلوگیری، استفاده کنند، انجام دهند.
روبونات
حتی در کاربردهای نظامی که رویه‌ها و فرآیندهایی را دارا هستند، باز هم رویدادهای غیرمنتظره و پیش‌بینی‌شده وجود دارد و ناتوانی در واکنش به ارائه روش‌های غیرمنتظره نیز می‌تواند داشته باشد. نمونه ای از این ربات ها را در یک بیمارستان یا در یک مکان بزرگ بسازید که در آن صدها کارگر و احتمالاً هزاران کار و روند وجود دارد، به عنوان نظم دهنده امور هستند و همه سعی می کنند در اطراف و انسان ها حرکت کنند. واقعاًبریز خواهد بود که ببینیم چگونه این نوع ربات‌های متحرک را می‌توان بدون این که دائماً با مقابله با آن مقابله کند، به موفقیت دست یابند. این ربات‌ها نه تنها با یک شخص، بلکه با بسیاری از ربات‌های دیگر، ماشین‌ها و وسایل نقلیه خودران در مکان می‌گیرند. این در حالی است که آنها را احاطه کرده‌اند یا با آنها می‌توانند وظایف خود را تکمیل کنند.
هنگامی که این ربات‌های متحرک قوی در محیط‌های، آموزشی، صنعتی، کاری، نظامی یا مراقبت‌های بهداشتی مستقر می‌شوند، برای جلوگیری از ارتباط آسان با آنها نخواهیم داشت. ما یا باید رفتار خود را اصلاح کنیم تا با آنها همکاری کنیم یا اینکه پیام های آن را متحمل کنیم. هم‌زیستی با چنین ربات‌هایی، یک چالش برای مردم خواهد بود که در آینده باید با آن سازگار شوند. ربات اطلس در حال حاضر یک پروژه کاملاً تحقیقاتی بین بوستون داینامیکس و «دارپا» (دارپا) است و هیچ برنامه‌ای برای استقرار آن در محل ساخت‌وساز یا هر محل دیگری در آینده وجود ندارد.
هر دستیار ربات متحرک با قابلیت راه رفتن آزاد، دارای ریشه‌های الگوریتمی است. این برنامه توسط رمزهای رایانه ای نوشته شده توسط انسان و با کمک هوش مصنوعی و ماشینی، برنامه ریزی و کنترل می شود. این بدان معناست که تصمیمات، با استفاده از هوش مصنوعی گرفته شده می‌شوند. این‌ها با منطق انسانی یکی از ترکیبات و مشارکت واقعی را ایجاد نمی‌کنند. در حال حاضر، چون این ربات‌ها در یک زمینه گروهی به نمایش گذاشته نمی‌شوند، مشخص نیست که این ربات‌ها چقدر برای همکاری با انسان می‌خواهند بشوند یا اینکه آیا ما انسان‌ها همیشه تسلیم ربات‌هایی هستند که در نظر گرفتن گزینه‌ها و انتخاب‌های انسان‌ها برنامه‌ریزی نشده‌اند. . ربات‌ها ممکن است در لحظه با ما سازگار شوند.
این مورد کمتر در مورد ربات صادق نبوده است. اگر ربات در حین کار، کنترل خود را از دست دادن، کیسه ابزار را بیش از اندازه پرتاب کند و کیسه به طور تصادفی به کارگر ساختمانی یا به سمت شخص دیگری برخورد کند، چه اتفاقی می‌افتد؟ اطلس در نسخه نمایشی خوب به نظر می‌رسید اما هیچ کس دیگری در اطراف نبود. چه اتفاقی می‌افتد وقتی یک ربات یا ربات‌هایی مانند اطلس، در موقعیتی با بیش از یک نفر قرار می‌گیرند؟
دیدن چنین مهارت و چابکی در یک ربات، غیرعادی است. این ربات می ربات در نسخه‌ی نمایشی کنترل‌شده، مطمئناً به نظر می‌رسد اما اگر در جهان واقعاً این طور نباشد یا اگر همیشه این طور نباشد، چه اتفاقی می‌افتد؟
در گذشته، ربات‌های قوی برای یک هدف تولید می‌شوند. آنها در کارخانه‌های تولیدکننده نگهداری می‌شدند یا برای صنعت به کار می‌رفتند. در سال‌های نه چندان دور در کارخانه «تویوتا» (Toyota)، ربات‌های غول‌پیکری وجود دارد که قطعات خودرو را می‌دادند. این نوع ربات‌ها بی‌حرکت هستند و برای حفظ امنیت، در محفظه‌های خود نگهداری می‌شوند.
به گزارش ایسنا و به نقل از فست کمپانی، ربات «اطلس» (اطلس) شرکت «بوستون داینامیکس» (Boston Dynamics) ۱۰ ساله می‌شود. اطلس در وب سایت شرکت به عنوان یک پلتفرم طراحی شده است که هنوز محدودیت‌های تحرک کل بدن را مشخص می‌کند، یک پروژه تحقیقاتی به شمار می‌رود، اما از چند مورد خارج شده است. این ربات، خود را خم می‌کند و قدرت و مهارت فوق‌العاده‌ای را در آزمایشگاه نشان می‌دهد. در یک نسخه نمایشی که ماه گذشته منتشر شد، این ربات با آوردن و تحویل یک کیسه حاوری ابزار به یک کارگر ساختمانی که روی سکوی طبقه دوم ایستاده است، نشان می‌دهد که می‌تواند اشیا را داشته باشد. ربات برای رسیدن به کارگر، ابتدا یک پل می‌سازد و از یک تخته چوبی برای عبور از شکاف داربست استفاده می‌کند. پس از اتمام کار، اطلس روی یک سکوی کوچک که روی زمین قرار دارد، می‌پرد و با کمک طناب حرکت می‌کند.