دانشمندان ژاپنی در پژوهشی نشان می دهند که یک آنزیم، دلیل کم بودن حشرات در دریا و زیاد بودن آنها در خشکی است.
حشرات با وجود این ویژگی‌ها، به سختی می‌توانند تنها بندپایانی باشند که با زمین سازگار می‌شوند. بنابراین، واضح است که آنزیم مولتی کوپر اکسیداز-2 برای موفقیت در شرایط زمین، زیاد نیست. با وجود این، ماهیت کوتیکولهای حشرات گویای موفقیت آنها در محیط‌های زمینی است. در واقع، این گروه پژوهشی باور دارند که مولتی کوپر اکسیداز-2 ممکن است یکی از ویژگی های تعیین کننده در وجود حشرات باشد. به این معنا که اگر مولتی کوپراز-2 وجود نداشته باشد، حشره‌های هم در کار نخواهد بود.
دانشمندان «دانشگاه متروپولیتن توکیو» (TMU)، فرضیه‌های را برای پاسخ دادن به این پرسش ارائه کرده‌اند که چرا حشرات در محیط‌های دریایی بسیار نادر هستند. آنها در پژوهش‌های پیشین خود دریافتند که حشرات، یک مکانیسم شیمیایی را برای محافظت از پوسته خود ایجاد می‌کنند. این مکانیسم از مولکولی و آنزیم مولتی کوپر اکسیداز-۲ استفاده می. استدلال منطقی این است که مکانیسم مورد، در دریا به حشرات ضرر می‌رساند اما مردم را در خشکی برای آنها می‌برد و آنزیم مولتی را که می‌پرداخت، در قلب حشرات قرار می‌دهد.
این پژوهش، در مجله «حشره شناسی فیزیولوژیک» به چاپ رسید.
حشرات از موفق‌ترین موجودات روی کره زمین هستند. گفته می‌شود که بین همه‌ی آنها زمینی، بیشتر جان‌توده را تشکیل می‌دهند و تأثیر قابل توجهی بر اکوسیستم جهانی دارند. با وجود این، فراوانی آنها به موازات نادر شگفت انگیز بودن آنها در دریا قرار دارد. تعداد بسیار کمی از حشرات، دریا را خانه می‌دانند؛ حتی اگر بیولوژیکی آنها از آنجا هستند باشند. این یک معمای فراگیر در علم است که سعی می‌کند سال‌هاست راز آن را کشف کنند.
انتهای پیام
منبع
این گروه پژوهشی در پروژه پیشین خود به این نتیجه رسید که وقتی حشرات با محیط‌های زمینی سازگار شدند، ژن به‌فردی را ایجاد کردند که آنزیم مولتی را به‌وجود آوردند. این آنزیم به آنها کمک می‌کند تا کوتیکولهای خود را با استفاده از سفت‌کننده‌ها انجام دهند. مولتی کوپر اکسیداز-2، عامل یک واکنش است که در آن موولیکی، ترکیباتی به نام «کاتکولآم» (Catecholam) را در کوپرتیکول‌آمیز می‌کند و آنها را به عواملی تبدیل می‌کنند که سطوح را به هم متصل می‌کنند و آن را می‌سازند. این روش سخت است که کوتیکولهای خود را با استفاده از کلسیم آب دریا می کنند. دانشمندان دانشگاه متروپولیتن توکیو باور دارند که این روش به دلیل وجود بسیار زیاد، زمین را برای حشرات بسیار مناسب‌تر می‌کند. دریا در حال حاضر به دلیل مشخص و فراوانی موجودات سازگارتر، محیطی خشن است.