کار در شیفت شب باروری زنان را مختل می‌کند

مطالعات گذشته بر روی موش‌ها و انسان‌ها انجام شده بود، باعث شد که مختل شدن ریتم‌روزی بر مثل را نشان دهد.

نویسندگان این مطالعه می‌گویند، شیفت کاری شب می‌تواند با بدن شبانه‌روزی، که تغییرات فیزیکی، ذهنی و رفتاری است و به دنبال یک چرخه ۲۴ ساعته در پاسخ به تغییرات نوری انجام می‌شود، تداخل دارد.

سیمونکس توضیح می‌دهد که مکانیسم‌های دقیقی که بوسیله آن‌ها می‌شود، در ریتم شبانه‌روزی باعث تغییر در تولید مثل می‌شود، ممکن است راه‌حلی برای مداخلات پیشگیرانه و درمانی بالقوه برای کاهش برخی از بیماری‌های منفی شیفت‌کاری بر روی زنان هموار باشد.

پژوهش‌های خود را در بیست و پنجمین کنگره اروپا غدد درون ریز(ECE) در استانبول ترکیه ارائه کردند.

ساعت بیولوژیکی اولیه بدن در ناحیه کوچکی در مرکز مغز به نام هیپوتالاموس قرار دارد. این ناحیه بر غده هیپوفیز تأثیر می گذارد، که به پایه هیپوتالاموس مرتبط است، در تنظیم فعالیت های تخمدان و افزایش تخمک گذاری و به دنبال آن تولید مثل، نقش مهم ایفا می کند.

در آینده تحقیقات بررسی خواهد شد که آیا چنین الگوهایی دیگر ساعتهای درونی را تغییر می دهند یا خیر.

به گزارش ایسنا و به نقل از اساف، درمان یک مطالعه جدید تنها چهار هفته نوبت کاری در شیفت شب زنان می‌تواند ساعت بیولوژیکی را مختل کند و بر روی آنها تأثیر منفی بگذارد.

دریافتند که این مشکل باعث می‌شود که غده هیپوفیز می‌شود. این به طور معمول با شروع تخمک مرتبط است و در نتیجه عدم آن باعث کاهش باروری می‌شود.

مارین سیمونکس(Marine Simonneaux)، محقق ارشد این مطالعه توضیح می‌دهد: کاهش باروری به دلیل تغییر در ارسال سیگنال ساعت شبانه‌روزی به مدار تولید مثل هیپوتالاموس است. به طور خاص، تحقیقات ما نشان می دهد که چهار هفته قرار گرفتن در معرض شیفت شب، انتقال اطلاعات نوری از ساعت بیولوژیکی اصلی به نورون های کیسپپتین است که به عنوان عاملی برای تعیین زمان تعیین میزان زرد قبل از تخمک گذاری می تواند مختل می شود.

کار کردن در شیفت شب به مدت یک ماه می‌تواند شانس باروری در زنان را مختل کند.

منبع

محققان موسسه علوم اعصاب سلولی و یکپارچه(INCI) و دانشگاه استراسبورگ پیش از این نشان دادند که الگوهای مشابه شیفت کاری در طول چند هفته منجر به کاهش میزان بارداری در موش‌های ماده می‌شود.

در این مطالعه شرایط شیفت‌کاری طولانی مدت در موش‌های ماده با تغییر مداوم چرخه‌نور شبیه‌سازی شده است. طی چهار هفته، قرار دادن در معرض خطر را افزایش و تاریکی را 10 ساعت به دست انداخت.