یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که ستاره‌شناسان باید در نورسرخ نیز به دنبال TDE باشند. با جستجوی TDE در فروسرخ، دانش می‌توان یک گام با درک چگونگی فروخوردن سیاه‌چاله‌ها در ستاره‌ها نزدیک‌تر شوند.
«سووی گازاری»، ستاره‌شناس «مؤسسه علمی تلسکوپ فضایی» (STScI) که در این پژوهش شرکت، گفت: استفاده از بررسی‌های فروسرخ برای دریافت پژواک غبار نمونه‌های مبهم TDE قبلاً به ما نشان داده شده است که در آنها از غبارآلود استفاده می‌شود. ستاره‌زا، جمعیتی از TDE وجود دارد که ما آنها را گم کرده‌ام.
«کریستوس پاناژیوتو» (Christos Panagiotou)، ستاره‌شناس دانشگاه «امآیتی» (MIT) و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: یافتن این TDE نزدیک به این معناست که از نظر آماری تعداد زیادی از این رویدادها وجود دارد که روش‌های سنتی غیرقابل تشخیص هستند و آنها را تشخیص می‌دهند. ارائه دهنده. بنابراین، اگر می‌خواهم تصویر کاملی را از سیاه‌چاله‌ها و کهکشان‌های میزبان آنها داشته باشند، باید تلاش کنیم تا آنها را در طول مسیر فروسرخ بیابیم.
چهار عکس از یک لکه درخشان نور که در حال بلعیدن ستاره‌های سیاه‌چاله‌ای در یک کهکشان دور است.
این فوران تازه کشف شده که از مرکز انجیسی ۷۳۹۲ سرچشمه می‌گیرد، نزدیک‌ترین نمونه از یک «رویداد اختلال جزر و مد» (TDE) است که در آن، یک ستاره توسط کشش گرانشی شدید سیاه‌چاله از هم می‌پاشد.
این پژوهش، در «The Astrophysical Journal Letters» به چاپ رسید.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، مدت‌ها پیش در کهکشانی نه بیشتر دور، یک سیاه‌چاله کلان‌جرم، ستاره‌ای را در مرکز کهکشان «انجیسی ۷۳۹۲» (NGC ۷۳۹۲) تکه‌تکه کرد. تشعشع نور از این اتفاق در نهایت در سال ۲۰۱۴ به زمین رسید و ستاره‌شناسان به تازگی آن را در داده‌های کشف کرده‌اند.
نمونه‌های TDE کشف‌شده پیشین، بیشتر در کهکشان‌ها به اصطلاح سبز ظاهر می‌شوند و می‌توانند به‌عنوان ستاره‌های آبی فعال‌تر ایجاد شوند، اما مانند آنها کهکشان‌های قرمز کاملاً به ستاره‌سازی پایان نمی‌دهند. انجیسی ۷۳۹۲، یک کهکشان آبی است که ستاره‌های جدید بسیاری را می‌آورد و غبار زیادی را در این فرآیند ایجاد می‌کند. این گرد و غبار می‌تواند مرکزی باشد که محل زندگی سیاه‌چاله بزرگ است، در نور مرئی و فرابنفش پنهان اما نور فروسرخ، ستاره‌شناسان را قادر می‌سازد تا از میان آن غبار نگاه کنند و ببینند چه اتفاقی می‌افتند.
انتهای پیام