با رسیدن خورشید به فازی، چرخه خورشیدی ۱۱ ساله که به آن «چرخه خورشیدی ۲۵» (Solar Cycle ۲۵) می‌گویند، به افزایش خود ادامه خواهد داد. فاز ماشینی خورشیدی در سال ۲۰۲۵ رخ خواهد داد.
این پیش‌بینی زمانی اتفاق افتاد که خورشید درگیر نمایش خشونت‌آمیز بود که به جز خاموشی‌های جزئی رادیویی مرتبط با شراره‌های کلاس M، هیچ خطری برای زمین ایجاد نکرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، فعالیت خورشیدی در ۱۳ ژانویه افزایش یافت زیرا مناطق فعال بزرگ خورشید، شرق آن را به سمت زمین گرداندند.
این مناطق فعال که «NOAA ۱۳۱۹» و «NOAA ۱۳۱» نام‌گذاری شده‌اند، قبلاً توسط «گروه شبکه نوسان جهانی» (GONG) پیش‌بینی شده بودند که شبکه‌های از تلسکوپ‌ها در سراسر زمین هستند و به طور مداوم خورشید راصد می‌کنند. نواحی فعال مشاهده‌شده، به سایر مناطق فعال رو به زمین می‌پیوندند که «NOAA ۱۳۱۹۰»، «۱۳۱۹۱ NOAA» و «۱۳۱۹۲ NOAA» نام‌هایی دارند و در نیمکره شمالی و جنوبی خورشید قرار گرفته‌اند.
مناطق فعال خورشید تا حوالی چهارشنبه ۲۵ ژانویه رو به زمین باقی خواهند ماند. در این مرحله باید از سمت غرب خورشید حرکت کنند و از دید ناپدید شوند.
«الکسی پفتسوف»(Alexei Pevtsov)، معاون مدیر «برنامه یکپارچه سینوپتیک»(NISP) متعلق به «رصدخانه ملی خورشیدی»(NSO) که شامل گروه شبکه نوسان جهانی نیز می‌شود، گفت: تصویربرداری گروه شبکه نوسان جهانی، حدود دو هفته است. پیش به ما بزرگ هشدار داد که دو منطقه فعال خورشید به زودی به زمین می‌شوند و امکان شعله‌های بزرگ و سایر فعالیت‌های خورشیدی را افزایش می‌دهند که می‌توانند بر روی زمین تأثیر بگذارند. این هشدار هشدار هشدار در مورد شرایط احتمالی احتمالی در بهار است. پیش‌بینی آب و هوای ممکن است ابهامات زیادی داشته باشد اما می‌توان برای نجات باغ از گل خود از یخ‌زدگی، برای انجام دادن الزامات آماده شد.
بررسی گروهی از تلسکوپ های رصد خورشید نشان می دهد که دو منطقه فعال بزرگ خورشید را به سوی زمین چرخیده اند.
مشاهدات گروه شبکه نوسان جهانی که توسط «بنیاد ملی علوم آمریکا» (NSF) اداره می‌شود، نشان می‌دهد که با چرخش این مناطق فعال به سمت زمین، سیاره ما شاهد افزایش رویدادهای انفجاری خورشیدی از تعدادی شراره خورشیدی کلاس M و کلاس C خواهند بود. .
مناطق فعال بزرگ خورشیدی که اکنون رو به زمین هستند، پیشتر جرم «تاج خورشیدی»(CME) را ایجاد کرده‌اند اما هیچ‌کدام به سمت زمین هدایت نشده‌اند. خروج جرم از تاج خورشیدی، فوران‌های انفجاری پلاسما و ذرات باردار هستند که می‌توانند مواد را از خورشید با سرعت صدها کیلومتر در ساعت حمل کنند.
این فوران‌ها می‌توانند برای فضانوردان و فناوری فضایی مضر باشند و اگر این پلاسمای قوی مغناطیسی، حباب مغناطیسی محافظ زمین موسوم به مگنتوسفر را از ببرد، اختلال ایجاد خواهد کرد که تابش ذرات را به لایه‌های بالای زمین می‌فرستد.
این مشکل می‌تواند منجر به افزایش جریان‌های الکتریکی شود که شبکه‌های برق و زیرساخت‌های ارتباطی را مختل می‌کنند و باعث خاموشی می‌شوند. به عنوان مثال، در جریان «رویداد کارینگتون» (Carrington Event) در سال ۱۸۵۹، یک طوفان ژئومغناطیسی باعث افتادن سیستم‌های تلگراف در سراسر جهان شد.
انتهای پیام
گروه شبکه نوسان جهانی بر روشی به نام «هولوگرافی هلیوزیسمی»(helioseismic holography) تکیه دارد که از صدای صوتی جهش‌یافته از داخل خورشید، برای ایجاد تصویری از فعالیت خورشیدی در بخشی از آن که رو به ما است، می‌کند.