۲ کشف کننده برای ایجاد سرطان

پژوهشگران می‌گویند که یافته‌های آنها، شواهد مهمی را در مورد یک روش شیمی‌درمانی برای انتخاب متاستازهای سرطان نشان می‌دهند. علاوه بر این، از آنجایی که S100A4 در انواع مختلف سرطان وجود دارد، ممکن است به توسعه درمان از سرطان پستان کمک کند.

یک ترکیب جدید برای درمان سرطان پستان

«ایمی لی» (Amy Lee) استاد بیوشیمی و پزشکی مولکولی در «دانشکده پزشکی کک یواس‌سی» (Keck School of Medicine of USC) آمریکا و پژوهشگران این پروژه گفت: دیدن GRP78 در هسته کنترل‌کننده بیان ژن، شگفت انگیز است. وقتی صحبت از مکانیسم‌های اولیه سلول‌های سرطانی به میان می‌آید، موضوعی است که می‌شود هیچ‌کس پیشتر آن را مشاهده نکرد.

سرکوب کردن این مکانیسم ممکن است به توانایی انجام انواع سرطان‌ها مانند ریه، کلیه، معده و پروستات کمک کند و هدفمند راتر انجام دهد. بیش از ۹۰ درصد موارد مرگ‌ومیر ناشی از سرطان، در نتیجه پیشروی سلول‌ها به سایر قسمت‌های بدن یا متاستاز کردن آنها رخ می‌دهند.

پژوهش‌های پیشین به نقش مهم GRP78 در سلول‌های بقا و تکثیر سرطانی اشاره کرده‌اند اما راه‌هایی که این امر از طریق آنها می‌شود، به طور کامل شناخته نشده‌اند. این مربی در تکثیر ورزشویروس عامل بیماری کوید-۱۹ نیز نقش دارد و احتمال جهش‌هایی را افزایش می‌دهد که به پیدایش سویه‌های متفاوت و مقاوم‌تر می‌شوند.

استرس یکی از عوامل متاستاز سرطان است. محققان دریافتند که وقتی سلول‌های سرطانی فشار را احساس می‌کنند، یک «شپرون» (Chaperone) موسوم را به «جی‌آرپی۷۸» (GRP78) می‌دهند که گروه به آن «بی‌آی‌پی» (BIP) نیز گفته می‌شود و در شبکه آندووپلاسمی قرار دارد، به می‌رود تا فعالیت‌های ژن را بدزدد. این کار، رفتار سلولی را دوباره برنامه‌ریزی می‌کند و باعث می‌شود که سرطان‌ها باعث شود.

پژوهشگران از سلول‌های موش و انسان برای بررسی سرطان پستان بسیار متاستاتیک و غیرقابل درمان استفاده می‌شوند، هیچ کدام از سه گیرنده‌های قوی‌ترین‌های استروژن و پروژسترون و «پروتئین فاکتور رشد اپیدرم انسانی ۲»(HER2) را ندارد. این سرطان که به عنوان «سرطان پستان سه‌گانه منفی» (TNBC) می‌شود، ۱۰ تا ۱۵ درصد از کل سرطان‌های پستان را تشکیل می‌دهد.

پژوهشگران که توسط پژوهشگران «دانشگاه لیورپول»(University of Liverpool) انگلستان و دانشکده پزشکی «دانشگاه نانجینگ»(NMU) چین انجام می‌شود، «S100A4» را از نزدیک بررسی کرده و ممکن است مانع از تولید آن و احتمال گسترش سرطان کشف شده باشد.

پژوهشگران با آزمایش US-10113 سلول‌های روی نمونه‌هایی که این نمونه‌ها را قادر به اتصال S100A4 نسبتا ضعیف است. پژوهشگران برای بهبود کارآیی US-10113، آن را به صورت شیمیایی با نوعی داروی سرطان موسوم به «تالیدومید»(Thalidomide) جفت کردند که برای درمان «میلوما» استفاده می‌شود. تالیدومید از تقسیم و رشد سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کند، جلوی ایجاد خونی که سرطان‌ها برای رشد نیاز دارند، می‌شوند و برخی از سلول‌های سیستم ایمنی را برای حمله به سلول‌های سلول‌های سرطانی تحریک می‌کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، پژوهشگران آمریکایی، انگلیسی و چینی در بررسی‌های متفاوت، به اکتشافات دست یافته‌شده‌اند که نویدبخش از گسترش انواع سرطان‌ها هستند.

سرطان پستان متاستاتیک زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های سرطانی از تومور اصلی جدا می‌شوند و از راه خون یا سیستم لنفاوی به سمت دیگری از بدن -معمولا استخوان‌ها، ریه‌ها، مغز یا موتور- حرکت می‌کنند.

«فیلیپ رودلند» (Philip Rudland) از پژوهشگران این پروژه گفت: به عنوان یک قاعده کلی، سرطانی که با شیمی‌درمانی درمان می‌شود، اما این درمان را می‌توان بدون آسیب شدید یا سمی شدن بدن بیمار انجام داد. مهم پژوهش ما، یک هدف ویژه و مهم برای حمله بدون عوارض جانبی سمی بود.

مرحله بعدی، شناسایی ترکیبی بود که اتصال S100A4 به کلسیم را می‌پذیرد تا از آغاز مسیر متاستاتیک جلوگیری کند. مجموعه‌های متشکل از ۲۴۰۰ مورد بررسی قرار گرفتند و یک ترکیب به نام «CT۰۷۰۹۰۹» اتصال S100A4 را تا بالای ۹۰ درصد کاهش داد. از آنجا که ترکیبی از مولکولی CT07999 آن را نسبت به نامحلول می‌کرد، پژوهشگران یک ترکیب ساختاری ساده‌تر موسوم به «US-10113» را تولید کردند.

بیشتر افراد مبتلا به سرطان پستان و سایر سرطان‌ها نه تنها در اثر تومور اولیه، بلکه به متاستاز شدن و پخش شدن سرطان در سراسر بدن، جان خود را از دست می‌دهند. پژوهشگران، ترکیبی ساخته‌اند که از عملکردهای عامل متاستاز جلوگیری می‌کند و ممکن است گسترش سرطان پستان را کاهش دهد.

دو گروه پژوهشی متفاوت، از اکتشافات جدید خود برای ساختن سرطان خبر داده‌اند که با نتایج امیدبخشی در آزمایش‌ها همراه بوده است.

منبع

این پژوهش، در مجله «Biomolecules» به چاپ رسید.

این گروه پژوهشی در حال حاضر به دنبال درمان‌هایی برای جلوگیری از بیان مورد نظر هستند که از میان آنها می‌توان به شبکه‌های آندوپلاسمی و «YUM۷۰» اشاره کرد.

این تسلط، عدم توانایی ID2 در بیان ژن EGFR باعث می‌شود و در نتیجه، فعالیت‌های آن افزایش می‌یابد که سلول‌های سرطانی را پویاتر و تهاجمی‌تر می‌کنند. لی ادامه داد: در کمال تعجب متوجه ژن‌های کلیدی شد که توسط جی‌آرپی۷۸ در هسته سلولی تنظیم می‌شود، در انتقال سلول‌ها و سلول‌های تهاجم نقش دارند.

آنها دریافتند که ترکیبی از تالیدومید-US-10113 به طور ویژه S100A4 را در سلول‌های سرطان پستان سه‌گانه منفی موش صحرایی و حذف انسان می‌کند و با افزایش بیش از 20 هزار کارآیی در مقایسه با US-10113 همراه به تنهایی است. پژوهشگران نشانه های کمی را از سمی شدن دیدند.