مهندسی ترافیک توجه بسیاری از تحقیقات را به خود جلب کرده است، به ویژه در سال های اخیر که شبکه ها در اندازه و پیچیدگی رشد می کنند. اپراتورهای شبکه به طور فزاینده ای به روش های بهتری برای مدیریت حجم عظیم داده ای که در شبکه هایشان جریان دارد نیاز دارند. تیمی از محققان یک طرح مسیریابی هوشمند برای مهندسی ترافیک پیشنهاد کرده اند که تعادل بار را با سربار کنترل محدود به دست می آورد.
با این حال، حتی با شبکه های نرم افزاری تعریف شده، محققان با مسائل مقیاس پذیری دست و پنجه نرم می کردند. بنابراین محققان توجه خود را به مسیریابی بخش معطوف کردند. مسیریابی بخش تکنیکی است که به محققان اجازه می دهد مهندسی ترافیک را در سراسر حوزه های شبکه با سازماندهی مجموعه ای از اطلاعات به نام بسته ها ساده کنند.
برای غلبه بر این چالش ها، تیم تحقیقاتی یک طرح مسیریابی هوشمند برای مهندسی ترافیک پیشنهاد کردند. این امکان متعادل کردن بار با سربار کنترل محدود را فراهم می کند. این تیم با فرمولبندی مسئله بهعنوان یک مسئله نقشهبرداری که جریانهای مختلف را به نقاط کلیدی انحراف ترسیم میکند، شروع کرد. سپس آنها ثابت کردند که مشکل چند جمله ای سخت غیر قطعی است، راهی برای تعریف مسئله در نظریه پیچیدگی محاسباتی.
این تیم طرح مسیریابی هوشمند خود را برای مهندسی ترافیک در توپولوژی های مختلف دنیای واقعی ارزیابی کرد. توپولوژی نحوه چیدمان و اتصال عناصر شبکه را توضیح می دهد. نتایج این تیم نشان میدهد که الگوریتمهای آنها بهتر از الگوریتمهای سنتی عمل میکنند. با طرح مسیریابی هوشمند آنها برای مهندسی ترافیک، حداکثر پهنای باند 24.6 درصد کمتر از الگوریتمهای سنتی است که در توپولوژی شبکه بل کانادا ارزیابی میشود.
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به غیر از هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوای مذکور فقط به هدف اطلاع رسانی ایجاد شده است.