از سوی دیگر، آسیب ناشی از دوستی با هوش مصنوعی میتواند بسیار مفیدتر از خطری در تأثیر رسانههای اجتماعی برای کودکان باشد. الزامات تجاری، زیربنای پلتفرمهایی مانند فیسبوک و تیکتاک هستند و کاربر آنها یک محصول هستند. بسیاری از والدین به درستی به این نتیجه رسیدهاند که میتوانند با نظارت دقیق بر افرادی که فرزندانشان را دنبال میکنند و با آنها در ارتباط هستند، از الزامات تجاری رسانههای اجتماعی دوری کنند.
شاید کودکان برای استفاده از فناوریهایی مانند ChatGPT بسیار کوچک باشند اما به اندازه کافی بزرگ باشند که اولین دوستان خود را پیدا کنند. این دوستیها بحثبرانگیز هستند؛ به ویژه زمانی که فقط یک اسباببازی برای تقسیم کردن وجود دارد، اما در اشکها، آنها را میبینم که زیبایی در میان انسانهای دیگر را تجربه میکنند و این همان چیزی است که نمیتوان با همه ابرایانههای جهان عوض کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از فست کمپانی، «سم آلتمن» (Sam Altman)، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل «OpenAI» باور دارد که کودکان به زودی ممکن است دوستان هوش مصنوعی نسبت به انسانها داشته باشند.
آلتمن طی یک مصاحبه ویدئویی در «نشست سون» (Sohn Conference)، به «پاتریک کولیسون» (Patrick Collison) یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل شرکت «استرایپ» (Stripe) گفت: حرفی که اخیراً از یک نفر شنیدم و توجهم به آن بود. جلب شد، این است که والدین کاملاً مطمئن هستند که آنها افرادی هستند که بیشتر نسبت به دوستان انسانی خواهند داشت. من نمیدانم پیامدهای آن چه خواهد بود.
چتباتهای مولد هوش مصنوعی، این منطق را کنار میگذارند. در پارادایم دوستی هوش مصنوعی، از اقتصاد وجود ندارد. شما یا دوستی را می پردازید یا محصول آن هستید. ممکن است گفتگو زیبا باشد اما این رابطه در نهایت تجاری است. به هر حال، این ربات توسط یک نهاد شرکتی ایجاد شده است که دستور کار خاص خود را دارد. این دستور کار میتواند انحصار محبت، زمان یا کیف پول شما باشد. هفته ما انتظارات انسانی را از دوستان هوش مصنوعی داریم. چه اتفاقی میافتد. این قلمرو خطرناک است و پیامدهای خطرناک را به همراه دارد.
ممکن است دوستی بین کودکان و هوش مصنوعی، بیخطر به نظر برسد. دوستان تولید شده توسط هوش مصنوعی جذابیت ویژهای دارند. در یک جهان از برنامه های پربار و رقابتی، هوش مصنوعی بر حسب در دسترس هستند. آنها می توانند خود را تکثیر کنند. به طوری که هیچ کس احساس نمیکند که کنار گذاشته شده است. آنها را میتوان برای جذب کردن به جای قلدری و همچنین، دلسوزی به جای نقد کردن برنامهریزی کرد. مطمئنا آنها دوستان واقعی اما این یک مشکل به شماره نمیرود؛ به ویژه اگر تجربه کنید دوستی فرزندتان بسیار کم است.
آلتمن میگوید که این موضوع تا حدودی شگفتآور است، زیرا به نظر میرسد که حتی زمانی که مصنوعی بسیار پیچیده است، مردم در تشخیص دادن انسان و هوش مصنوعی مشکل دارند. وی افزود: آشتیاق به اجتماعی با یک دوست هوش مصنوعی، در برخی موارد برای برخی افراد رضایتبخش به نظر میرسد. بنابراین، من فکر می کنم که چگونه می خواهم با آن کنار بیاییم، یک مشکل است.
با پیشرفت روزافزون هوش مصنوعی و فناوریهای بر آن، بسیاری از والدین نگران هستند که چتباتها به دوستان صمیمی فرزندانشان تبدیل میشوند و باید از این کار جلوگیری کنند.
دوستیهای انسانی در بهترین حالت، ریشه در انسان از عشق دارند. پیش از رفتن، صحبت کردن و پرس و جو کردن در چتباتها را یاد بگیریم، ابتدا میگیریم که به روشهای سادهای عشق بورزیم. وقتی نوزادان گریه میکنند، والدین آنها را آرام میکنند و برای آنها لالایی میخوانند. وقتی نوزادان گرسنه هستند، والدین به آنها غذا میدهند. اولین درک ما از جهان کاملاً مبتنی بر لمس و صدا و راحتی است و ما این را به روابط خود میآوریم. دوستان هوش مصنوعی هیچ چیز از این اسرار نمیدانند. آنها فقط میتوانند داستانهای انسانی را که آموختهاند، تکرار کنند.
انتهای پیام
صحبتهایی از این دست احتمال خطر خطر را برای والدین به صدا درمیآورند که بسیار بلندتر از خطر خطر پاییز گذشته به خاطر ظهور ویروسی چتبات ChatGPT شرکت «OpenAI» است. در آن زمان، والدین و مربیان متوجه شدند که دانشآموزان از ChatGPT برای تقلب در تکالیف و امتحانات استفاده میکنند. برخی از مدارس، مانند مدارس شهر نیویورک تا آنجا پیش رفتند که ChatGPT را ممنوع کردند.