انتهای پیام
اولین تولید شهابی مصنوعی در سال ۲۰۲۵ به وسیله می‌پیوندد
یکی دیگر از اهداف این پروژه، که برای اولین بار در سال ۲۰۱۵ اعلام شد، کمک به ایجاد علاقه‌مندی به فضا و علم به طور کلی است.
مقامات استارتاپ ALE می‌گویند که این شهاب‌سنگ‌های مصنوعی آهسته‌تر حرکت می‌کنند و برای مدت طولانی‌تری نسبت به شهاب‌سنگ‌های طبیعی نورانی می‌مانند. تماشای آن‌ها در منطقه‌ای به طول ۲۰۰ کیلومتر امکان پذیر خواهد بود.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، اولین بارگیری شهابی مصنوعی جهان توسط استارت‌آپ فضایی «ALE» بر فراز ژاپن ایجاد می‌شود.
مهندسان در استارتاپ ALE قادر خواهند بود موقعیت، سرعت و زمان ذرات شهاب‌سنگ را کنترل کنند تا به آزمایش‌ها کمک کنند. این تیم امیدوار است که آن‌ها را در نهایت درک ما از تغییرات آب و هوایی را بهبود بخشد.
مواردی که اندازه‌های ماهواره‌ای مشابه یک کوله پشتی دارد، پس از حدود دو سال در مدار ماندن، پس از ورود به جو، به طور کامل متلاشی می‌شود و از آن استفاده می‌شود.
این ذرات فلزی، کره‌هایی با قطر یک سانتی متر و جرم چند گرم خواهند بود. این‌ها با اندازه‌های مشابه نخود دارای فرمول‌های توپ‌های شیمیایی هستند که باعث می‌شوند در اثر اصطکاک وارد شوند و با سرعت هشت کیلومتر در زمین، نور منتشر کنند.
برای اجرای این پروژه که «اسکای کانواس» (SKY CANVAS) نام دارد، ذرات شبیه‌ساز شهاب‌سنگ در یک ماهواره قرار می‌گیرد و به ارتفاع ۲۵۰ مایلی (۴۰۰ کیلومتری) فرستاده می‌شود و سپس در یک منطقه تعیین‌شده، رها می‌شود.
با این مورد با تحقیق دنبال کردن مسیر انتشار نور شهاب‌های مصنوعی قادر خواهند بود اطلاعاتی در سرعت باد و ترکیب جوی آن جمع‌آوری کنند.
اولین بارور شهابی مصنوعی جهان در سال ۲۰۲۵ با صدها ستاره گذران، آسمان ژاپن را می‌پوشاند.
این نمایش نورانی تنها برای تماشاگران آسمان نیست، بلکه به جمع آوری داده‌ها در مورد لایه سوم جو زمین یعنی مزوسفر (mesosphere) کمک می‌کند. مطالعه این منطقه آسان نیست، زیرا بالن‌های هواشناسی و هواپیماها نمی‌توانند به اندازه کافی بالا بروند تا آن برسند و این لایه پایین‌تر از آن است که توسط ماهواره‌ها رصد شود.
رخ‌های شهابی زمانی ظاهر می‌شوند که زمین از میان ابری‌های بقایایی به جامانده از دنباله‌دارها و سیارک‌ها عبور می‌کند. این ذرات هنگام عبور از جو با سرعت بالا به سرعت گرم می‌شوند و نور از خود ساطع می‌کنند.