از زمان همه‌گیری ویروس کرونا، کنفرانس‌های ویدئویی به یک اتفاق روزمره در مشاغل مختلف تبدیل شده است. جلسات دادگاه آنلاین نیز در سراسر جهان اهمیت فزاینده ای پیدا می کنند. در کشورهای بزرگی مانند کانادا و استرالیا، جلسات دادگاه مجازی برای جلوگیری از سفرهای طولانی امری عادی شده است.
آنها در حال ایجاد یک سیستم دادگاه مجازی مبتنی بر نرم افزار هستند که می تواند برای بهینه سازی و توسعه برنامه های کاربردی فناوری ویدئو در عدالت مدنی مورد استفاده قرار گیرد. برنامه این است که در ابتدا از فضای دادگاه مجازی برای تخلفات استفاده شود، به عنوان مثال در مواردی که شامل اختلاف بین همسایگان است.
در بسیاری از برنامه های ویدئو کنفرانس، از عینک های VR استفاده می شود تا حس قرار گرفتن در یک مکان فیزیکی را به کاربران بدهد. با این حال، محققان Fraunhofer در این پروژه به VR تکیه نمی کنند. در عوض، خروجی ویدیو روی مانیتور نمایش داده می شود. شرکت کنندگان در دادگاه مجازی با استفاده از آواتارها – کاراکترهای گرافیکی سه بعدی که نشان دهنده افراد واقعی هستند، ارتباط برقرار می کنند.
قبل از شروع جلسه در دادگاه مجازی، شرکت کنندگان مشخصات نقش مناسب را برای خود انتخاب می کنند، مانند قاضی، وکیل مدافع، دادستان، شاهد یا متهم. یک وب کم چهره آنها را ضبط می کند. این نرم افزار که همراه با یک موتور گرافیکی سه بعدی استفاده می شود، مجهز به ردیابی چشم برای تشخیص جهتی است که کاربر به آن نگاه می کند. این حرکت چشم به حرکت سر آواتار ترجمه می شود و تماس مستقیم چشمی بین طرفین را شبیه سازی می کند. این تماس چشمی است که در حال حاضر در کنفرانس های ویدئویی از طریق تیم های MS یا Zoom وجود ندارد.
کنفرانس های ویدئویی در شرایط برابر
“در نهایت، ما می‌خواهیم محیط دادگاه را به یک محیط کاملا مجازی منتقل کنیم و کنفرانس‌های ویدئویی دادگاه مدنی را در شرایط برابر برگزار کنیم. از آنجایی که حرکات چشم، حالات چهره و ژست‌ها قابل مشاهده است، جلسات آنلاین مانند چهره پویایی شخصی خواهند داشت. این محقق می گوید: تعاملات رو در رو در آینده.
“سیستم دادگاه مجازی ما به هیچ تجهیزات فنی پیچیده ای نیاز ندارد. شرکت کنندگان می توانند در هر مکانی – در یک ساختمان عمومی، ایستگاه پلیس یا در خانه – تا زمانی که به لپ تاپ و وب کم دسترسی داشته باشند، مستقر شوند. این تنها چیزی است که آنها برای شرکت در آن نیاز دارند. فولکر ستگاست، محقق ارشد واحد تجاری محاسبات بصری در فراونهوفر اتریش در گراتس می‌گوید: در یک جلسه دادگاه مجازی. در نمایش مجازی دادگاه، همه کاربران به لطف ردیابی چشم می توانند یکدیگر را ببینند و بگویند که همه به کجا نگاه می کنند. وب کم نه تنها حرکات چشم بلکه حالات چهره را نیز تشخیص می دهد.
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به غیر از هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوای مذکور فقط به هدف اطلاع رسانی ایجاد شده است.
