خوشههای ستارههای باز، گونههایی از خوشههای ستارهای با جاذبهگرانشی سست بین ستارهها هستند که باعث میشوند خوشه به شکل نامنظم درآمده و ستارههای آن به سمت بیرون پخش شوند. انجیسی ۱۸۵۸یک سحابی نشری نیز هست. سحابیهای نشری یا گسیلشی متشکل از ابری از گازهای بین ستارهای هستند که در طول موجهای فرابنفش از ستارههای مجاور یونیزه میشوند. گاز سحابی، نور خود را در طولهای مرئی ساطع میکند، که در اینجا به صورت ابر محوی دیده میشود که میانه و پایین در سمت راست تصویر را میپوشاند.
تلسکوپی فضای هابل تصویر از یک خوشهستاره زیبا ثبت شده است.
ستارگانی که درون این خوشه جوان قرار دارند در مراحل مختلف زندگی خود هستند و این موضوع را به مجموعهای از موضوعات تبدیل میکند. در خوشهی انجیسی ۱۸۵۸، یک ستاره بسیار جوان و نوظهور را شناسایی کردهاند که احتمالاً شکلگیری ستاره در داخل خوشه را نشان میدهد. وجود یک سحابی گسیلشی همچنین میدهد که شکلگیری ستاره به تازگی در اینجا اتفاق افتاده است، زیرا تابش مورد نیاز برای یونیزه کردن گاز سحابی از ستارههایی به دست میآید که تنها مدت کوتاهی زنده هستند.
به گزارش ایسنا و به نقل از ناسا، هابل تصویری از یک خوشهستاره ثبت شده است. در این تصویر در پسزمینههای مملو از نورهای کوچک، چند ستاره درخشنده به چشم میخورد. این مجموعه از ستارهها یک خوشه ستارهای باز به نام انجیسی ۱۸۵۸ (NGC ۱۸۵۸) را تشکیل دادند. این خوشه ستارهای در محدوده شمال غربی ابر ماژلانی بزرگ قرار دارد. ابر ماژلانی بزرگ کهکشانی در همسایگی کهکشان راه شیری ما است که انبوهی از نواحی ستارهساز را در خود جای داده است. تخمین زده میشود که خوشه ستارهای انجیسی ۱۸۵۸ حدود ۱۰ میلیون سال قدمت داشته باشد.
خوشه ستارهای انجیسی ۱۸۵۸ در ۱۶۰ هزار سال نوری از ما در ماهی فلکی زرین(Dorado) قرار دارد و متشکل از ستارگان پرجرم متعددی است که میتوان آنها را در مرکز تصویر مشاهده کرد. این خوشه ستارهای در منطقه شلوغی از آسمان قرار دارد و به دلیل وجود تعداد زیادی از ستارهها در اطراف آن، مطالعه این خوشه به تنهایی کار است. برای بررسی این دور، تحقیقات به ستارههای کشف و شناسایی به فرد تلسکوپ فضای هابل در طولهای مرئی و فروسرخ تکیه انجام دادند.
انتهای پیام