هدف از ساخت رصدخانه زمینتاج کاروترس که قرار است در سال ۲۰۲۵ پرتاب شود، نور از ناحیه بیرونی جو زمین به نام زمینتاج است. این کمربند متشکل از هیدروژن یونیزه شده است و سیاره ما را در مرز اگزوسفر، بیرونیترین لایه جوی سیاره، احاطه کرده و در نور فرابنفش دور دیده میشود.
دادههای جمعآوری شده توسط رصدخانههای زمین تاج کاروترس میتوانند ما را از سکونتهای سیارهها و جستجوی ما برای حیات در سایر نقاط کهکشان را بهبود بخشند، بپذیرند.
تأثیری که زمینتاج بر اگزوسفر دارد به این معناست که مشاهدات رصدخانهتاج کاروترس میتواند به ما بفهمد و پیشبینی کنید که چگونه فعالیتهای خورشیدی بر فناوری کمک کند.
تلسکوپ کاروترس پس از پرتاب در نقطه نقطه گرانشی بین زمین و خورشید به نام لاگرانژ ۱ در فاصلهی حدود ۱.۶ میلیون کیلومتری از زمین قرار خواهد گرفت. این مکان نقطه مناسبی برای رصد کل اگزوسفر و مولکولهای است که از زمین به درون جو نشت میکنند.
اگزوسفر که دورتر از زمینهای قرار دارد، ابر متشکل از هیدروژنی است که از متان و آب اقیانوسهای زمین سرچشمه میگیرد. اگزوسفر نقش مهمی در واکنش به زمین به آب و هوای فضایی ایفا میکند که از جریانهای خروجی از خورشید، مانند باد خورشیدی، در برخورد با مغناطیسسپهر زمین است.
با انجام این کار، این تلسکوپ اولین ماموریتی را انجام خواهد داد که به ترسیم تغییرات زمینتاج میپردازد و میتواند به کمک کمک کند تا به سوالات اساسی در مورد ویژگیهای اگزوسفر مانند، شکل و چگالی آن پاسخ دهد و به طور بالقوه نشان دهنده این باشد. لایه چگونه در طول زمان تغییر میکند.
انتخاب نام کاروترس برای مأموریت رصدخانه زمین تاج کاروترس گزینه مناسبی است، زیرا تلسکوپ طلایی برای ماه این دانشمند اولین ابزاری بود که تصاویری از زمین تاج کرهای ما از فضا ثبت کرد.
بررسیهای اولیه این تلسکوپ در ماه ژانویه سال ۲۰۲۱ یعنی درست یک ماه پس از گذشت کاروترس انجام شد.
نام این تلسکوپ ناسا که قرار است زمین را از فضای رصد کند، به افتخار دانشمند و مخترع فقید جورج آر. کاروترس تغییر کرده است. این تلسکوپ پیش از این با عنوان «تصویرگر جهانی لیمان-آلفای اگزوسفر پویا»(GLIDE) شناخته میشود، اکنون رصدخانه زمینتاج کاروترس نامیده شده است.
ناسا نام رصدخانه فضایی خود را به افتخار «جرج کاروترس»(George Carruthers) تغییر داد.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، رصدخانه زمینتاج کاروترس(Carruthers Geocorona) منطقهای از جو بیرونی زمین به نام زمینتاج راصد خواهد کرد.
کاروترس علاوه بر سایر مجموعه هایش مسئول ایجاد تلسکوپ فشرده و قوی با روکش طلا به نام رصدخانه دوربین فرابنفش دور/ پوششنج بود که به عنوان بخشی از ماموریت آپولو ۱۶ در سال ۱۹۷۲ روی ماه قرار گرفت. این ماموریت در ماه دسامبر در رویدادی که در دانشگاه ایلینویز اوربانا-شامپین(Illinois Urbana-Champaign) برگزار شد، تغییر نام داد.
انتهای پیام
کاروترس مدرک لیسانس، فوق لیسانس و دکترای خود را در دهه ۱۹۶۰ از این دانشگاه دریافت کرد.