ناسا در یک بیانیه گفت: این تحقیقات می‌تواند برای کمک به ماموریت‌های آینده، از خواب زمستانی ایجاد شده با روش‌های پزشکی برای ماموریت‌های فضای طولانی مدت، محافظت از فضا در برابر تب کابین، تشعشعات یونیزه موارد و سایر موارد استفاده قرار گیرد. همچنین می‌توان از تحلیل رفتن حرکت و استخوان‌ها در شرایط بدون گرانش درمانی باشد.
به عنوان مثال، زمینی که بلندترین خواب زمستانی را در بین خواب زمستانی دارد، می‌تواند تا هشتم در خواب زمستانی، در حالی که بدن خود را در حدود سه درجه سانتیگراد نگه می‌دارد و قلبش در هر دقیقه تنها یک بار است. می‌تپد. سپس با فرارسیدن فصل بهار بدون اینکه بدنش به هر گونه اختلال مغزی یا عضلانی شود، در مدت کوتاهی بدن خود را به ۳۷ درجه سانتیگراد می‌رساند و به زندگی عادی خود ادامه می‌دهد.
با این حال، زمانی که زمان بیدار شدن در بهار فرا می‌رسد، حیواناتی که در خواب زمستانی فرو می‌روند، بدون هیچ گونه عوارض جانبی قابل توجهی به زندگی باز می‌گردند. این در حالی است که در مواردی که از کمای پزشکی طولانی مدت بیدار می‌شوند یا حتی کسانی که برای مدت طولانی در بستر بیماری هستند، چنین چیزی دیده نمی‌شود.
اخیراً این آژانس فضایی به کلی درو(Kelly Drew)، استاد شیمی و بیوشیمی در دانشگاه آلاسکا فیربنکس(Alaska Fairbanks) که بیش از دو دهه است که روی خواب زمستانی حیواناتی می‌کند، یک کمک مالی اعطا کرده است.
تب کابین (Cabin fever)، حرکت‌پذیری یا بی‌قراری تنگ‌هراسی آزاردهنده‌ای است که فرد یا گروهی برای مدت طولانی در یک مکان محدود محبوس می‌شود یا گیر می‌کند، تجربه می‌شود.
ایده این است که به جای آن فضانوردان ماه‌ها در سفر به سوی مریخ در یک کپسول کوچک بنشینند و غذا، آب و هوای مصرف کنند و به پایان کارها در شرایط ریزگرانش دور شوند، می‌توان بخشی از خدمه را در خواب زمستانی قرار داد.
فضانوردان ناسا به لطف مطالعه سنجابهای قطبی که مهم‌ترین و طولانی‌ترین خواب زمستانی را بین موجودات کره زمین دارند، می‌توانند در فضای داخلی به خواب زمستانی فرو روند.
خواب زمستانی فقط یک خواب معمولی نیست و در واقع حتی با خواب معمولی کاملا متفاوت است. ما انسانها وقتی می‌خوابیم، مغزمان روشن و به شدت فعال می‌شود، اما در خواب زمستانی برعکس است، فعالیت مغز به طور کامل می‌شود.
انتهای پیام
فضانوردان در خواب زمستانی نیازی به غذا یا آب ندارند و می‌توانند با هوای بسیار کمتری زندگی بگذرانند. با این حال آنها با استخوان‌ها و ماهیچه‌هایی در وضعیتی بسیار بهتر از فضای دیگر که بیدار مانده‌اند، بیدار می‌شوند.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، پژوهشگران در حال حاضر مطالعه بر روی سنجابهای زمینی قطبی با هدف استفاده از خواب زمستانی عجیب و غریب آنها برای محافظت از سلامت فضانوردان در ماموریت‌های فضایی طولانی مدت هستند.
بنابراین ناسا به دنبال انجام تحقیقات روی خواب حیوانات زمستانی با هدف توسعه راه‌هایی برای القای خواب زمستانی در فضانوردان آینده است.
وضعیت خواب زمستانی همچنین می‌تواند در زمینه پزشکی برای کمک به محافظت از بیمارانی که از عوامل موثر در زندگی مانند معضلات قلبی و سکته رنج میبرند، کمک به محافظت از آنها شود.
افراد از کما برگشته یا کسانی که مدت‌ها در بستر بیماری بوده‌اند، مانند فضانوردانی هستند که مدتی در شرایط ریزگرانش قرار گرفته‌اند، از عوارض جانبی بسیار زیادی از عدم استفاده از بدن خود مانند تحلیل و ضعف، تحلیل استخوان و تخریب اندام‌ها. رنج میبرند.
