پژوهشگران استرالیایی در یک آزمایش، از واقعیت مجازی برای درمان و همچنین پژوهشگران استرالیایی استفاده کردند.
این پژوهش جدید فقط یکی از چندین کاربرد بالینی مورد مجازی است که در حال حاضر بررسی قرار دارد. پژوهشگران به طور کامل میتوانیم برای اهداف رواندرمانی مانند ترس از عنکبوت یا ارتفاع بررسی میتوانیم. اخیراً ثابت شده است که مجازی به عنوان جایگزینی برای آرامبخشها در طول جراحی یا بهعنوان روشی جدید برای تشخیص اختلال کمتوجهی-بیشفعالی میتواند سودمند باشد.
وی افزود: با توجه به ماهیت اولیه این پژوهش، ما در حال پیگیری طرحهای مطالعاتی قویتری برای آینده هستیم تا مزایا را بهتر بشناسیم و مطمئن شویم که این برنامه میتواند در محیط زندگی واقعی برای حمایت از افرادی که به آن نیاز دارند، استفاده شود. .
«دنیل تریسی» (Danielle Tracey)، از پژوهشگران این پروژه گفت که در آینده، بهتر میتوان از این نوع فناوری استفاده کرد.
گزارشگران گزارش دادند: یافتههای در مورد بهبودی کمتر از آزمایش، با تغییرات در پردازش حسی همراه بودند، اما هیچ تغییر قابلتوجهی در رفتار انطباقی یا احساس شخصی وجود نداشت. نتایج تحقیقات کیفی نشان دادند که شرکتکنندگان، تأثیر مثبتی بر روی ورزش و همچنین مشارکت اجتماعی تجربه کردهاند.
انتهای پیام
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، پژوهشی که اولین نمونه در نوع خود به شماره میرود، نشان میدهد که بیماران مبتلا به ناهنجاریهای عصبی ممکن است در «اتاقهای حسی» (اتاقهای حسی) یافت شوند.
این یافتهها مقدماتی هستند و به خاطر حجم نمونه کوچک، محدودیت دارند. این پژوهش فقط یک تجربه واحد و نسبتاً کوتاه را با سیستم واقعیت مجازی بررسی قرار داد و گروه کنترلشده شامل نشد.
یک راه حل بالقوه برای رفع این مانع، استفاده از اتاقهای حسی مجازی است که با استفاده از فناوری مجازی مجازی قابل دسترسی هستند. در این پژوهش جدید، یک فضای حسی واقعیت مجازی به نام «اورنس»(Everness) روی ۳۱ بزرگسال با سطوح مختلف ناتوانی رشدی آزمایش شد.
پژوهشگران «دانشگاه سیدنی غربی» (WSU) در مقاله این پژوهش نوشتند: بیشتر درباره حسکردن اتاقهای سنتی توافق نظر وجود، الزامات فضاهای فیزیکی، مشکلات لجستیکی را نشان میدهند. این امر میتواند از طریق کاربران را محدود کند. به ویژه افراد مبتلا به مواردی هستند که امکان دسترسی محدود به منابع مورد نیاز وجود دارد.
این پژوهش، در مجله «گزارشهای علمی» به چاپ رسید.
«اتاقهای حسی» دهههاست که برای کمک به مدیریت پریشانی، رفتار و تنظیم عاطفی در افراد مبتلا به ناهنجاریهای عصبی رشدی مورد استفاده قرار گرفتهاند. این اتاقها از طریق دستگاههای دیداری، شنیداری و لمسی، پیشرفتهای امیدوارکنندهها را به کاربران مختلف ارائه کردهاند.