سیارک 1999 VD57، یک سیارک نوع S یا سنگی با نام موقت «دینکینش»(Dinkinesh) است. طبق گفته این گروه پژوهشی، این سیارک پیشتر به عنوان هدف شناسایی نشده است، زیرا بسیار کوچک است اما حضور آن اکنون فرصت مفیدی را برای انجام یک تمرین اضافی در مأموریت جستجوی سیارکهای تروجان فراهم میکند.
گروه ماموریت «لوسی»(Lucy)، سیارک « 1999 VD57» را در ۲۴ ژانویه به طور رسمی به فهرست مشخصات لوسی اضافه کرد. این کار به فضاپیما امکان میدهد تا سیستم جدید ردیابی هدف خود را آزمایش کند و سالها پیش از رسیدن به لوسی به هدف علمی خوددر منظومه شمسی بیرونی، ما را با دنیای کوچک دیگری آشنا کند.
گروه ماموریت لوسی از اضافه شدن دهمین سیارک به فهرست سیارک های مورد نظر خود خبر دادند.
«هال لویسون» (Hal Levison)، پژوهشگر کارشناس لوسی و دانشمند سیارهشناس در موسسه تحقیقات جنوب غربی گفت: لوسی در اکتبر ۲۰۲۱ پرتاب شد و در حال حاضر در یک ماموریت ۱۲ ساله برای بازدید از دو مجموعه از سیارکهای تروجان مشتری قرار دارد.
این پرواز از نزدیک، فرصتی زودهنگام به گروه می دهد تا دوربین های دوقلوی خود موسوم را به «T2CAM» آزمایش کند. فضاپیما از آنها برای بررسی خودکار سیارکها و ردیابی آنها در طول پرواز استفاده میکند و مطمئن میشوید که سایر تجهیزات لوسی در جهت درست قرار گرفتن میگیرند.
لوسی پیشتر، از ماه تصویربرداری شده است که سفر آن را به سیارک های تروجان ممکن می کند.
انتهای پیام
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ماموریت ناسا برای جستجوی سیارکهای «تروجان» (Trojan) مشتری، یک فضای دیگر را کشف کرده است که مجموع سیارکهای این مأموریت را به ۱۰ مورد میرساند.
مسیر اصلی لوسی میتوانست آن را تا فاصله ۶۴۴۰۰ کیلومتری از سیارک ۷۰۰ متری، اما مجموعهای از مانورهای کوچک که در ماه مه آغاز میشود، به فضاپیما میتوان داد که تا ۴۵۰ کیلومتری در اول نوامبر برسد.
همچنین، گروه مأموریت اخیراً اعلام کردند که در تلاشها برای استقرار کامل، یکی از آرایههای خورشیدی فضاپیما را به حالت تعلیق درآورده و ۹۸ درصد آنها را باز گذاشتهاند. آنها مطمئن هستند که این لغزش، بر مأموریت نمی تواند بگذارد.
لویسون گفت: بیشتر مأموریتهای پروازی در گذشته این عدم قطعیت را با گرفتن تصاویر بسیاری از مناطقی که ممکن است سیارک در آن قرار داشته باشند، توجیه میکنند. یعنی تصاویر زیادی را از فضای خالی میگرفتند.
وی افزود: لوسی اولین ماموریت پروازی خواهد بود که این سیستم ابتکاری و پیچیده برای ردیابی خودکار سیارک در حین برخورد میکند. این سیستم جدید به گروه امکان میدهد تا تصاویر را از هدف ببرد.
«رافائل مارشال»(Raphael Marschall)، یکی از اعضای گروه لوسی در «رصدخانه نیس» (Nice Observatory) فرانسه که سیارک 1999 VD57 را به عنوان یک جرم توجه لوسی کرد، گفت: میلیونها سیارک در کمربند اصلی سیارکها وجود دارند. این سیارک واقعاً متمایز بود. مسیر لوسی همان گونه ای که در ابتدا طراحی شده بود، آن را به فاصله 40 هزار مایلی از سیارک خواهد برد که حداقل سه برابر نزدیکتر از نزدیکترین سیارک بعدی است.