هر تجربه‌ای که من با هدست واقعیت ترکیبی ویژن پرو دارم، مشابه آخرین و در عین حال کاملاً متفاوت است. من آن را به پوست کندن پیاز تشبیه می‌کنم: فکر می‌کنم حس و بافت آن را درک می‌کنم، اما هر بار متوجه درجه‌بندی‌ها و حتی طعم‌های جدیدی می‌شوم که به من یادآوری می‌کند که هنوز فناوری پوشیدنی پیشرفته اپل را کاملاً نمی‌شناسم.
برای سومین بار با پوشیدن Vision Pro، تجربه منحصر به فردی از مشاهده محتوای شخصی خود را از طریق هدست قدرتمند و گران قیمت (3,499 دلار در سال آینده) داشتم.
چند هفته پیش، اپل نسخه بتای iOS 17.2 را منتشر کرد که ضبط ویدیوی فضایی را به آیفون 15 پرو و آیفون 15 پرو مکس اضافه کرد (نسخه کامل این هفته منتشر شد). این یک فرمت ویدئویی فقط در حالت افقی است که از دوربین اصلی 48 مگاپیکسلی و دوربین Ultrawide 12 مگاپیکسلی برای ایجاد یک تصویر ویدئویی استریو استفاده می کند. من تقریباً بلافاصله شروع به فیلمبرداری با آن فرمت کردم، اما با این اخطار که هر ویدیویی ارزش این تجربه همه جانبه تر را ندارد (شما نمی توانید خیلی از سوژه خود دور باشید و حفظ سطح و ثابت تلفن کمک می کند). با این حال، من 9 کلیپ قوی داشتم که برای دومین و به مراتب شخصی تر تجربه ویدیوی فضایی Vision Pro با خودم آوردم.
در طی این سومین آزمایش Vision Pro، سعی کردم به برخی از جزئیات تنظیم و مقداردهی اولیه هدست توجه بیشتری داشته باشم. همانطور که قبلاً اشاره کردم، Vision Pro یکی از تجارب سخت افزاری سفارشی اپل است. اگر از عینک استفاده می کنید، باید برای یک جفت لنز سفارشی ساخت زایس هزینه اضافی بپردازید – من جزئیات نسخه خود را قبل از این آزمایش ارائه کردم. مشخص نیست که مصرف کنندگان چه مدت ممکن است مجبور باشند برای درج های خود منتظر بمانند (آیا اپل می تواند یک سرویس اپتیک اکسپرس در پشت هر فروشگاه اپل داشته باشد؟ مشکوک است).
همه به آن لنزها نیاز نخواهند داشت یا مجبور نیستند این هزینه اضافی را تحمل کنند و منتظر بمانند. اگر عینک نمی‌زنید، از افرادی مثل من جلوتر هستید، و به همین ترتیب اگر از لنز استفاده می‌کنید.
دریافت درست تجربه سفارشی
با این حال، سفارشی‌سازی‌های دیگری وجود دارد که من تا به حال به آنها توجه نکرده‌ام. بالشتک صورت که روی صورت شما قرار می گیرد و به صورت مغناطیسی به قسمت اصلی Vision Pro متصل می شود، در چند سبک منحنی مختلف ارائه می شود تا خطوط مختلف طیفی از چهره های معمولی انسان را در خود جای دهد. من نمی دانم اپل چند گزینه مختلف ارائه می دهد.
یکی از چیزهایی که برای یک تجربه واقعیت مجازی و واقعیت مجازی راحت بسیار مهم است، مطابقت با فاصله مردمک چشم شما است – فاصله بین مراکز چشم شما. این اولین باری بود که به یکی از اولین مراحل راه اندازی ویژن پرو توجه کردم. بعد از اینکه تاج دیجیتال هدست را برای مدت طولانی فشار دادم، یک جفت شکل سبز بزرگ جلوی چشمم ظاهر شد. آنها فضای بین چشمان من و داخل ویژن پرو را اندازه گرفتند و سپس نمایشگرهای میکرو ال ای دی دوگانه و تصاویر 23 میلیون پیکسلی آنها برای مطابقت با فضای بین چشمان من حرکت کردند. اگر با دقت گوش کنید، ممکن است بتوانید بشنوید که مکانیک ها کار خود را انجام می دهند.
همچنین متوجه شدم که چگونه Vision Pro من را از طریق سه مجموعه مجزا از تست های ردیابی چشم اجرا می کند، جایی که به حلقه ای از نقاط نگاه کردم و برای هر یک، انگشت اشاره و شست خود را به هم چسباندم تا آنها را انتخاب کنم. ممکن است انجام این کار سه بار خسته کننده به نظر برسد (خوب، انجام شد) اما این یک گام مهم است که تضمین می کند پارادایم تعامل اولیه ویژن پرو هر بار به خوبی کار می کند.
اکنون، در سومین پوشیدنم، در نگاه کردن و نیشگون گرفتن چیزها کاملاً متخصص شده ام. یک ستاره طلایی برای من
محاسبات فضایی به نوعی آشناست
ما فیلم فضایی و عکس های پانورامای من را از یک تلفن نزدیک پخش کردیم. خیلی خوب بود که دیدم AirDrop روی Vision Pro چقدر روان کار می کند – دیدم که شخصی سعی می کند محتوا را AirDrop کند و به سادگی به “Accept” نگاه کرد و سپس شست و انگشت من را گرفت. در عرض چند ثانیه، محتوا در کتابخانه Photos من قرار گرفت (فیلم فضایی نماد خود را دریافت می کند).
زمانی که عکاسی پانورامای اپل در iOS 6 جدید بود، عکس های پانوراما زیادی گرفتم. انسان‌های پاره‌شده که در عکس خیلی سریع حرکت می‌کردند، غلغلک می‌دادم، و توانایی اینکه کسی دوبار در یک عکس پانوراما ظاهر شود. اپل بیشتر مشکل اول را حل کرده است – متوجه شدم که تعداد کمتری از پانوهای اخیر من دارای افرادی با دو سر هستند. با این حال، این روزها، من تعداد بسیار کمی از پانوها را می‌گیرم و فقط چهار نمونه مناسب برای امتحان با ویژن پرو داشتم.
با این حال، حتی با وجود چند نمونه، از کیفیت و ماهیت همه جانبه تصاویر شگفت زده شدم. عکسی که اوایل امسال از اتاق هتل CES 2023 با آیفون 14 پرو گرفتم، مورد علاقه من بود. گرفتن این عکس ها چیزی شبیه یک تشریفات است. من دوست دارم ببینم منظره و آب و هوا در لاس وگاس چگونه است و معمولاً چیزی را در رسانه های اجتماعی به اشتراک می گذارم تا به مردم یادآوری کنم که در CES برگشته ام.
اغراق نیست اگر بگوییم این یک نما که از ارتفاع نسبتاً بلند در هتل سیاره هالیوود گرفته شده بود، یک مکاشفه بود. نه فقط به این دلیل که منظره ای که تقریباً دور سرم پیچیده بود بسیار زیبا بود، بلکه برای اولین بار وقتی به سمت راست تصویر نگاه کردم، متوجه انعکاس کامل عکس شدم. این جزئیاتی است که من هرگز هنگام نگاه کردن به پانو روی تلفنم متوجه آن نشدم، و چیزی فوق العاده عجیب در مورد مشاهده غیرمنتظره خود در چنین محیطی غوطه ور وجود دارد.
منظره ای از آنتیگوا نیز به همین ترتیب جذاب بود. وضوح و جزئیات به طور کلی، که اعتباری برای عکاسی آیفون 14 پرو و آیفون 15 پرو مکس است، چشمگیر است. من بیشتر پانوهایم را در حالت غوطه‌ور دیدم، اما می‌توانستم با استفاده از حرکت فشار دادن و فشار دادن با هر دو دست، تصویر پانوراما را در نمای پنجره‌ای قرار دهم.
نمای فضایی
در آماده‌سازی برای تجربه ویدیوی فضایی‌ام، ویدیوهایی از شام شکرگزاری، سرودهای دیکنزی، پیاده‌روی در پارک، قطارهای مدل و تعامل با کودک چهار ساله یکی از دوستانم گرفتم.
هر یک از این ویدیوها کمی متفاوت به من برخورد کردند و همه آنها در حالت همه جانبه چند ویژگی کلیدی را به اشتراک گذاشتند. می‌توانید ویدیوهای فضایی را در Vision Pro در یک پنجره مشاهده کنید، اما من سبک همه‌جانبه را ترجیح می‌دهم که مرزها را پاک می‌کند و هر ویدیو را تقریباً در یک ابر ارائه می‌دهد. به‌جای لبه‌های سخت، هر ویدیوی سه‌بعدی در مرزها محو می‌شود، بنابراین هیچ مرز مشخصی بین دنیای واقعی و دنیای شناور در جلوی صورت شما وجود ندارد. این امر میدان دید را کمی کاهش می‌دهد، به خصوص ارتفاع و عمق عمودی – وقتی ویدیوهای فضایی را در آیفون خود مشاهده می‌کردم (که در آنها مانند ویدیوهای معمولی و صاف به نظر می‌رسند)، می‌توانستم همه چیزهایی را که از لبه به لبه گرفته بودم، ببینم. در حالت غوطه ور در ویژن پرو، برخی از جزئیات در بالا و پایین اتر گم شدند.
با فیلم‌های قطار مدل من، جلوه ویدیوی فضایی سه‌بعدی من را به یاد داستان احتمالاً آخرالزمان مخاطبان اولیه سینما می‌اندازد که با دیدن فیلمی از قطاری که در حال پیش‌روی بود، فریاد می‌کشیدند از سالن تئاتر. نمی‌توانم بگویم ویدیوی من آنقدر شدید بود، اما قطار مدل من به نظر می‌رسید که دقیقاً در دامان من سوار شود.
از هر ویدیویی لذت می‌بردم و در حالی که احساس نمی‌کردم درون هیچ یک از آنها هستم، هر کدام واقعی‌تر احساس می‌کردند، و هر احساسی که با تماشای آنها داشتم، بیشتر می‌شد. من گمان می کنم که وقتی مصرف کنندگان شروع به تجربه Vision Pro و ویدیوهای فضایی برای خود می کنند، ممکن است از سطح احساساتی که از ویدیوهای خانوادگی تجربه می کنند شگفت زده شوند – می تواند بسیار شدید باشد.
این یک تجربه کوتاه و نشسته دیگر بود، و مطمئن هستم که استقامت بسته باتری خارجی دو ساعته ویژن پرو را تحت فشار قرار ندادم. متوجه شدم که اگر بخواهم مثلاً یک روز کامل کار کنم، چندین فیلم دو ساعته تماشا کنم یا از طریق یک کتابخانه وسیع از فیلم‌های فضایی بگردم، می‌توانم کابل متصل به آداپتور برق را مستقیماً به بسته باتری موجود وصل کنم. پورت USB-C.
من هنوز نمی دانم که آیا Apple Vision Pro برای همه مناسب است یا خیر، اما هر چه بیشتر از آن استفاده می کنم و بیشتر در مورد آن می آموزم، بیشتر متقاعد می شوم که اپل قرار است یک تغییر لرزه ای را در تجربه محاسباتی ما ایجاد کند. همه ما در نهایت Vision Pro را خریداری نمی کنیم، اما بیشتر ما تاثیر آن را احساس خواهیم کرد.