محققان دریافت‌ها که پلیمرهای رادیکال غیر مزدوج فعال رادوکس (پلیمرهای رادیکال ردوکس فعال، غیر کونژوگه)، مواد ایده آلی برای ساخت این الکترودها، زیرا دارای ولتاژ بزرگی هستند. بسته به ماده مورد استفاده، تفاوت در ظرفیت ذخیره انرژی میتواند تا ۱۰۰۰ درصد باشد.
با این حال تفاوت آنها در این است که الکترودها به جای فلزات از پلیمر ساخته شده و الکترولیت مورد استفاده در مخلوط آب با نمک‌های آلی است. چنین ترکیبی آتش نمی‌گیرد و الکترولیت را بر آب کلید هدایت یونها و ذخیره انرژی است.
اجزای حیاتی‌های لیتیوم یونی مانند لیتیوم و کبالت‌هایی که در ایالات متحده تولید می‌کنند، در صورت تشدید تنش‌های ژئوپلیتیکی، کل این بخش در معرض خطر جدی قرار می‌گیرند. استاد دانشگاه A&M تگزاس یکی از گروه‌هایی هستند که توسط وزارت انرژی و بنیاد ملی علوم ایالات متحده آمریکا حمایت می‌کنند و به دنبال جایگزین‌هایی برای باتری‌های لیتیوم یونی هستند.
آنها می‌خواهند در آینده شبیه‌سازی‌های بیشتری را برای درک بهتر نظریه‌های باتری‌های آبی انجام دهند که در نهایت می‌توان از روش‌های بهتری برای طراحی آنها استفاده کرد.
در بیانیه‌های مطبوعاتی آمده است که گروه تحقیقاتی تحقیقات خود را برای شبیه‌سازی و تحلیل محاسباتی متکی‌اند و درکی در مورد ساختارها و دینامیک در بررسی مولکولی میکروسکوپی به دست آورده‌اند.
باتری‌های لیتیوم یونی هسته اصلی حمل و نقل الکتریکی در متعهد به کاهش انتشار کربن در سراسر جهان هستند. در حالی که ایالات متحده برنامه های بلندپروازانه ای برای تغییر صنعت حمل و نقل دارد، اما به خوبی از کاستی های خود در این زمینه است.
