دانشمندان چینی روشی موسوم به هیدروژندرمانی معکوسکننده سن را ابداع کردهاند که بر اثر هیدروژن از بین بردن سلولهای پیری از سلولی وجود دارد.
به گزارش ایسنا و به نقل از آیای، پژوهشگران چینی در یک شاهکار علمی، یک روش درمانی هیدروژنی ابداع کردهاند. آنها یک فناوری پیشرفته را معرفی میکنند که از ایمپلنتها استفاده میکنند و میتوانند به مشکلات مربوط به پیری و بیماریهایی مانند آلزایمر کمک کنند.
این مطالعه که توسط پژوهشگران دانشگاه شانگهای جیائو تونگ انجام شده است، روی پتانسیل هیدروژن در از بین بردن ساعت سلولی تاکید دارد.
افزایش سن و برخی بیماریها با روندی به نام «پیری سلولی» مرتبط هستند که در آن سلولها دیگر نمیشوند و موادی آزاد میکنند.
پژوهشگران این مطالعه میگویند: ریزمحیط پیری که باعث میشود سیری کند و با استفاده از دستکاریهای بهبود ذاتی میشود، مانع اصلی برای ترمیم بافت در افراد مسن است.
این شرایط، محیطی ایجاد میکند که مانع از ترمیم بافتها میشود و پیری را تسریع میکند و ممکن است باعث شود که استخوانها در افراد مسن شوند و شکستگیها را ترمیم کند.
با این حال، داروهایی موجود هستند که توسط تحقیقات برای جلوگیری از پیری سلولی تولید شدهاند، دارای محدودیتهایی هستند، عوارض جانبی ایجاد میکنند و اثربخشی محدودی دارند.
جالب اینجاست که مولکولهای هیدروژن به دلیل خود در خنثی کردن رادیکالهای مضر، به عنوان یک عامل ضدالتهاب ایمن و در همه موارد فوق العاده نویدبخش هستند.
تلاقی نانوفناوری و هیدروژن درمانی
ایمپلنت کوچک اما قدرتمند ابداعی چینی، هیدروژن را بهتر از حد معمول، مانند نوشیدن آب غنی از هیدروژن یا محیط در محیط مملو از گاز هیدروژن به بدن میدهد. این روش، انتقال هیدروژن را ۴۰ هزار برابر از روشهای معمولی پیش میبرد.
این ایمپلنت کوچک به گونهای پیچیده طراحی شده است که هیدروژن را در طول یک هفته در بدن آزاد میکند.
این تیم آزمایش های بالینی را روی موش های مسن انجام داده است. این ایمپلنت که به عنوان یک کاتالیزور عمل میکند، مهارت در ترمیم استخوان را به نتایج همراه در جوانسازی سلولی نشان داد.
این جدید، زیرساخت سلولی را تغییر داد، کاهش داد و باعث افزایش عملکرد سلولها شد.
این کشف، امیدی برای مبارزه با مشکلات ناشی از افزایش سن ارائه میدهد و گام بزرگی در جهت یافتن درمانهای جدید است.
این مطالعه فرصتها را برای درمانهای تحولآفرین باز میکند که میتواند تفاوت قابلتوجهی در پرداختن به مسائل مربوط به افزایش سن ایجاد کند.
این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.
انتهای پیام