وی افزود: انتخاب مصنوعی توسط زنبورداران یا انتخاب طبیعی ممکن است به نفع زنبورهایی با طول عمر کمتر باشد. دانشمندان شاهد این اتفاق در سایر گونهها هستند. به عنوان مثال، ماهی «کاد» (Cod) در حال حاضر زودتر و زمانی که کوچکتر است، بالغ میشود، زیرا بیش از اندازه میشود، معنیست که ماهی به آنقدر زنده میماند که بزرگ میشود. ممکن است عوامل استرسزا در دنیای مدرن مانند آفتکشها و بیماریها، دلیل این موضوع باشد که زنبورها برای مدت طولانی زنده میمانند. بنابراین، زندگی آنها ممکن است به معنای یک سبک «سریع زندگی کن، جوان بمیر» باشد.
تحقیقات حدود 50 سال پیش، مطالعات کنترلشدهتری را روی زنبورها آغاز کردند و به بررسی طول عمر آنها در محیط آزمایشگاهی پرداختند. این آزمایشها با تجربیات دنیای واقعی همبستگی، اما میتوانند به عنوان یک مکان دید استاندارد و ارزشمند در طول عمر زنبور عمل کنند و توسط سایر محیطهای محیطی مختل نشوند.
انتهای پیام
منبع
نیرمن گفت: وقتی طول عمر را مرور زمان ترسیم کردم، متوجه شدم که این اثر زمانی قابل توجه در جریان است. پروتکلهای استاندارد برای پرورش زنبورها در آزمایشگاه، تا دهه ۲۰۰۰ رسمی نبودند. شما فکر میکنید که طول عمر آنها طولانیتر یا بدون تغییر بود، زیرا ما در این زمینه بهتر شدهایم اما ما دو برابر میزان مرگ و میر بودیم.
نیرمن و انگلسدورپ میدانند که فرضیه آنها در مورد زنبورهایی است که به دلایل ژنتیکی عمر کوتاهتری دارند، هنوز در حد حدس و گمان هستند.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، بررسی طول عمر زنبورها میتواند چالشبرانگیز باشد. در شرایط واقعی، طول عمر یک زنبور کارگر بسته به پویایی ویژه کندو نمیتواند متفاوت باشد. درک کلی ما در طول عمر زنبورها، از چندین پژوهش مهم در دهه 1950 گزارش میگیرد. پژوهشها در این پژوهشها، زنبورها را از بازگرداندن آنها به کندو برچسبگذاری میکردند.
گام بعدی پژوهشگران این است که دامنه تحقیقات خود را توسعه دهند و طول عمر زنبورها را در مناطق مختلف جغرافیایی بررسی کنند. اگر همچنان الگوهای کاهش طول عمر را شناسایی کنند، مطالعات ژنتیکی میتوانند تلاش کنند تا دقیقاً چه چیزی در حال حاضر باشد، مورد بررسی قرار گیرد.
“دیو گولسون”(Dave Goulson)، زیستشناس “دانشگاه ساسکس”(University of Sussex) را جذاب خواند اما این اخطار را ذکر کرد که باعث میشود نتیجهگیری آن قطعی نباشد. او باور دارد که مقایسه آزمایشهای فعلی با دادههای دستآمیز تا 50 سال پیش وجود دارد، زیرا هیچ تضمینی وجود ندارد که شرایط آزمایشگاهی بین چنین دورههای متفاوتی مشابه باشد. همچنین، گولسون احتمال میدهد که آفتکشها به گردههایی که لاروها میخورند، نفوذ میکنند و از همان ابتدا بر طول عمر زنبورها تأثیر میگذارند.
تحقیقات جدید آغاز شد که “آنتونی نیرمن”(Anthony Nearman) و “دنیس ون انگلسدورپ”(Dennis van Engelsdorp)، حشرهشناسان “دانشگاه مریلند”(UMD)، در حال انجام پژوهشی بودند که نشان میداد قند موجود در آب چگونه بر روی آن انجام شد. طول عمر زنبورهای محبوس شده است. آنها دریافتند که طول عمر زنبورها در این پژوهش، نیمی از آن چیزی است که در مطالعات مشابه در دهه ۱۹۷۰ گزارش شده است.
نیرمن و انگلسدورپ، تمام پروتکلهای مطالعات قدیمی را تکرار کردند. شفیره زنبور از کندوها جمع آوری شد و سپس، در شرایط قفس مشابه بزرگسالان نگهداری اما زنبورهای جدید آنها در مقایسه با طول عمر 34.3 روزه گزارششده در مطالعات قدیمیتر، تنها ۱۷.۷ روز زندگی کردند.
با وجود این، گولسون معتقد است که این نتایج باید جدی گرفته شود زیرا اگر درست باشد، نشان می دهد که چیزی واقعاً نگران کننده در حال حاضر است. گولسونهای فکران گفت که نمونههای مشابهی از انتخاب طبیعی که به دنبال طول عمر کوتاهتر پدید میآیند، ممکن است در انواع دیگر رخ دهندگان باشد.
پژوهشگر خیرهکننده دو حشرهشناس در «دانشگاه مریلند» نشان میدهد که طول عمر زنبورهایی که در شرایط آزمایشگاهی کنترلشده نگهداری میشوند، ۵۰ درصد کمتر از طول عمر در دهه ۱۹۷۰ مشاهده شده است. فرضیه پژوهشگران این است که تغییرات ژنتیکی در زنبورها ممکن است باعث کاهش طول عمر آنها شود.
نیرمن ادامه داد: ما زنبورها را درست پیش از این که به عنوان بزرگان ظاهر شوند، از زندگی جمعی جدا میکنیم. بنابراین هر چیزی که باعث شود طول عمر آنها میشود، پیش از آن زمان رخ میدهد. این ایده، یک مولفه ژنتیکی را معرفی می کند. اگر این فرضیه درست باشد، به یک راه حل احتمالی اشاره می کند. اگر بتوانیم برخی از عوامل ژنتیکی را جدا کنیم، شاید بتوانیم مثل زنبورهایی با عمر طولانیتر را بتوانیم تولید کنیم.
این پژوهش، در مجله «گزارشهای علمی» به چاپ رسید.
پژوهشگران در نظر دارند که یک مجموعه پژوهشی وجود داشته باشد که طول عمر زنبورها را در چند دهه گذشته نشان دهد. در هر حال، این پژوهش در درجه اول برای دنیای واقعی ایجاد شده است و عوامل استرس زای محیطی مانند قرار گرفتن در معرض بیماریها و آفتکشها را در بر میگیرد. این پژوهش جدید، اولین پژوهشی است که تمام این تغییرات را حذف میکند و نشان میدهد که ممکن است بدون توجه به عوامل محیطی، طول عمر زنبور کاهش یابد.