خنک کردن مصنوعی سیاره، موضوعی در جامعه علمی است که به نام «مهندسی زمین خورشیدی» میشود. پژوهشهای بسیار، تزریق ذرات معلق در هوا به جو را پیشنهاد میکنند و باور دارند که این ذرات میتوانند یک گزینه مناسب و ایمن برای مبارزه با گرمایش جهانی باشند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، سازمان ملل متحد اعلام کرد که نتایج پژوهش ها نشان می دهد، لایه اوزون زمین با سرعتی در حال بهبود است که لایه بین مناطق قطبی تا سال ۲۰۴۰ به سطح خود پیش از سال ۱۹۸۰ می رسد.
شرایط آب و هوای گرمتر از اندازه متوسط در استراتوسفر باعث کاهش لایه اوزون میشود در دو سال گذشته اما در مقایسه با دهه ۱۹۸۰، زمانی که لایه اوزون بالای جنوب برای اولین بار شناسایی میشود، هنوز بزرگ است.
سازمان ملل متحد در اطلاعیهای، از ترمیم شدن و بهبود یافتن لایه اوزون خبر داده است.
در دهه ۱۹۷۰ مشخص شد که کلروفلوئوروکربنها در حال از بین بردن اوزون در استراتوسفر هستند. درخواست در مورد «پیمان مونترال»(Montreal Protocol) در سال ۱۹۸۷، به حذف پایانی کلروفلوئوروکربنها و بروز اولین نشانههای بازیابی لایه اوزون قطب جنوب انجامید.
«پل نیومن»، مشترک ارزیابی علمی گفت: افزایش سطح بُرم و کلر دیده شده و در حال کاهش است. این یک گواهی معتبر مبنی بر اثربخشی پیمان مونترال به شماره میرود.
این اطلاعیه بیش از 35 سال پس از آن ارائه میشود که همه آنها از جهان برای تولید مواد شیمیایی که به لایه اوزون در جو زمین آسیب میرسانند، انجام دهند.
این اطلاعیه خبر خوبی میشود اما بدون چالش هم نبوده است.
گزارش این گزارش، اولینهای بهبودی اوزون چهار سال پیش مشاهده شد. این گزارش نشان می دهد که سطح کلر از زمان اوج خود در سال 1993، 11.5 درصد کاهش یافته و بُرم که در خوردن اوزون کارآمدتر است اما در سطح پایین تر از هوا قرار دارد، از زمان اوج خود در سال 1999، 11.5 درصد است. کاهش یافته است.
«پتری تالاس» (Petteri Taalas)، دبیر کل «سازمان جهانی هواشناسی» (WMO) گفت: موفقیت ما در حذف مواد شیمیایی اوزونخوار به ما نشان میدهد که برای دور شدن از سوختهای فسیلی، کاهش گازهای گلخانهای و محدود کردن افزایش دما، چه کاری را می توانم و باید فورا انجام داد.
«دیوید فاهی»(David Fahey)، دانشمند «اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا»(NOAA) که نویسنده اصلی این ارزیابی جدید است، در مصاحبه با گاردین گفت: گذشته جهان در سال ۱۹۸۷ برای کاهش استفاده از کلروفلوئوروکربنها اقدام کرد اما این مواد را انجام داد. شیمیایی هنوز در جو باقی ماندهاند و حدود یک قرن در آنجا باقی خواهند ماند.
الگوهای طبیعی آب و هوا در قطب جنوب نیز بر سطح سوراخ اوزون تأثیر میگذارند که در پاییز به اوج خود میرسد. نیومن ادامه داد: به همین دلیل، حفرهها در چند سال گذشته کمی بزرگتر شدهاند و روند کلی رو به بهبود است.
کارشناسان در سال ۲۰۱۸ هشدار دادند که این روش، یک راه پرخطر است که میتوان الگوهای آب و هوای ما را ویران کند و باعث خشکسالی شدید یا طوفانهای ویرانگر شود.
«اینگر اندرسن»(Inger Andersen)، مدیر برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد در اوایل سال جاری در یک ایمیل به آسوشیتدپرس گفت: این بهبود، سالانه دو میلیون نفر را از سرطان پوست نجات میدهد.
نیومن گفت: استفاده از کلروفلوئوروکربن-۱۱ در چین در سال ۲۰۱۸ در حال افزایش بود اما انتشار گازهای گلخانهای از آن زمان تا جایی که انتظار میرفت، کاهش یافته است.
همچنین، این گزارش هشدار میدهد که تلاش برای خنک کردن سیارههای مصنوعی با قرار دادن ذرات معلق در جو برای منعکس کردن نور خورشید، لایه اوزون را تا ۲۰ درصد در جنوب نازک میکند.
اوزون، یک لایه طبیعی گاز است که در استراتوسفر، دومین لایه در جو زمین قرار دارد. این لایه، از سیاره ما در برابر تشعشعات مضر عامل سرطان پوست، آب مروارید و آسیبرسانی به محصولات کشاورزی محافظت میکند.
انتهای پیام
در همان زمان، صنایع در تلاش بودند تا کلروفلوئوروکربنها را با نسل سوم مواد شیمیایی به نام «هیدروفلوئوروکربنها» (HFCs) جایگزین کنند که به همان اندازه مضر هستند. این جرقه یک توافق بینالمللی دیگر برای کاهش استفاده شد و گزارش جدید نشان میدهد که ممنوعیت از افزایش 0.5 تا 0.5 تا درجه جلوگیری میکند.
ایده این است که نور خورشید به روشی مسدود شود که اوزون آن را مدیریت می کند اما بیشتر از آن محافظت می کند که این روش از این که فایده داشته باشد، ضرر دارد.
این ارزیابی نشان داد که حفره ۸.۹۱ میلیون مایل مربعی که بر فراز قطب جنوب شکل گرفته است، تا سال ۲۰۶۶ بسته خواهد شد و لایه اتمسفر بالای قطب شمال نیز تا سال ۲۰۴۵ به حالت عادی باز خواهد گشت.
پژوهشها، انتشار جهانی «کلروفلوئوروکربن-۱۱»(CFC-11) که یک ماده شیمیایی مورد استفاده به عنوان مبرد و فومهای عایق است، پس از سال ۲۰۱۸ کاهش یافته است.