اپل با معرفی سیلیکون خود، راهی برای افزایش عملکرد همه جانبه با پردازنده هایی که در رایانه های خود استفاده می کند، پیدا کرده است. تراشه های سری M این شرکت در حال حاضر در نسل دوم خود هستند، اگرچه این یک راه حل پرهزینه است که به سادگی برای بنیاد لینوکس دور از دسترس است.
عملکرد ضعیف لینوکس
اگرچه آخرین استاندارد ACPI در سال 1996 جایگزین استاندارد APM خروجی شد، اما حتی بیش از ربع قرن پیش، هنوز یک نقص کلیدی داشت.
عملکرد کندتر
این مشکل زمانی آشکار شد که ماشین‌های مشکل دار مدتی طول می‌کشید تا به سیگنال‌های STPCLK# پاسخ دهند، که تعیین می‌کند هسته باید بیکار باشد یا خیر. این اره بازده برق را کاهش داد، که باعث شد برخی از دستورالعمل های I/O ساختگی به عنوان راه حل معرفی شوند.
محققان یک راه بسیار آسان برای سرعت بخشیدن به ماشین های لینوکس شما کشف کرده اند.
در نهایت، حتی با ورود به دهه 2020، بسیاری از سخت‌افزارهای شخص ثالثی که در بازار می‌بینیم، عمدتاً با در نظر گرفتن ویندوز توسعه می‌یابند، و این احتمال وجود دارد که بهینه‌سازی‌های مهندسان چشم عقابی همچنان باعث پیشرفت‌ها برای محبوبیت کمتر شود. سیستم عامل ها با گذشت زمان
ACPI از هر نظر یک فاجعه طراحی کامل است. اما ما به نوعی به آن گیر کرده ایم. اگر یکی از افراد اینتل به این گوش می دهد و شما با ACPI کاری دارید، قبل از اینکه دوباره تولید کنید، همین الان به خودتان شلیک کنید.
مهندسان کامپیوتر بیشتر آزمایش‌های خود را بر روی سیستم عامل استاندارد صنعتی انجام می‌دهند، که برای مدت طولانی ویندوز بوده است، که باعث می‌شود توزیع‌های لینوکس و macOS در هنگام استفاده از تراشه‌های شخص ثالث مانند پردازنده‌های AMD مورد توجه قرار نگیرند.
این گزارش همچنان به یادآوری افکار خالق لینوکس لینوس توروالدز در مورد استاندارد به روز شده ACPI می پردازد، زمانی که او در سال 2003 گفت:
از طریق ثبت نام (در برگه جدید باز می شود)