ناسا به تازگی گفت که «تلسکوپ فضای جیمز وب» در ثبت تصویر ماموریت انحراف سیارک، فراتر از ساختار طراحی شده خود عمل کرده است.
میلام در پست وبلاگ نوشت: جیمز وب که اساسا برای مشاهده دورترین اجرام جهان ساخته شده است، پیش از پرتاب آزمایش شد تا فقط به ردیابی اجرامی شود که آهسته حرکت می‌شود. سریعترین متحرکی که اخترشناسان انتظار دارند با جیمز وب ردیابی کنند، مریخ بود.
دو سیارک «دیدیموس»(Didymos) و دیمورفوس، در طول برخورد دارت تنها حدود ۱۱ میلیون کیلومتر از سیاره ما فاصله دارد. بنابراین، به نظر می‌رسید که در آسمان بسیار سریع‌تر می‌چرخند. دارت با سه برابر سرعت ردیابی طراحی شده جیمز وب حرکت می‌کرد و مطمئناً این یک چالش بود.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ناسا به تازگی فاش کرد که «تلسکوپ فضایی جیمز وب»(JWST) برای مشاهده فضای پیمای «دارت»(DART) ناسا با سیارک «دیمورفوس»(Dimorphos) در سپتامبر سال گذشته نباید خارج از محدوده طراحی خود عمل کند.
در ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۳، پس از یک سفر ده ماهه در فضا، فضای ۵۷۰ زمینی دارت، به دیمورفوس کرد تا مدار آن را تغییر دهد. این آزمایش، آزمایشی در نوع خود بود که برای اثبات این موضوع طراحی شد که اگر یک سیارک در آینده سیاره ما را تهدید کند، انسانها می‌توانند مسیر حرکت آن را تغییر دهند. برخورد و پیام‌های آن توسط تلسکوپ‌های بی‌شماری از زمین و فضای مشاهده شد و یقینا جیمز وب هم نمی‌توانست به راحتی از کنار آن بگذرد.
گروه ماموریت جیمز وب پیش از برخورد برنامه ریزی شده، ردیابی با سرعت بالا را روی چند سیارک دیگر نزدیک به زمین، از جمله سنگ فضایی «2010 DF1» که در حال حرکت بود، تمرین کردند. میلام در ادامه پست نوشت: اگر می‌توانیم این سیارک را با موفقیت ردیابی کنیم، مشخص می‌کنیم که می‌توانیم این سیارک را با موفقیت انجام دهیم. دو هفته پیش از تاریخ برخورد به دیمورفوس، آزمایش‌هایی انجام شد.
انتهای پیام
«استفانی میلام»(Stefanie Milam)، از اعضای پروژه تلسکوپ فضای جیمز وب و پژوهشگر «مرکز پرواز فضای گادرد»(GSFC) در مریلند، در یک پست وبلاگ نوشت: باید تمام تلاش خود را می‌کردند تا تلسکوپ بزرگ به تماشای آزمایش. انحراف سنگ فضایی بپردازد.