نتایج نهایی این مطالعات نشان داد که وقتی کسی معتقد است که یک ذات، وی را هدایت می‌کند، فرض می‌کند که در مورد دیگران نیز صادق است. بنابراین وقتی با یک علاقه مشابه ملاقات می‌کند، با او ارتباط برقرار می‌کند، زیرا تصور می‌کند دیدگاه‌ها و علیق بیشتر از جمله دیدگاه کلی از جهان خواهد بود.
چو می‌گوید: من دریافتم که هم در کسانی است که واقعاً بسیار معنی‌دار از شباهت‌ها هستند و هم کسانی هستند که شباهت‌های دلخواه و حداقلی دارند، که معتقدند نسبت به داشتن یک ذات راهنما دارند، به احتمال زیاد دیگران را جذب می‌کنند. شباهت دارند و کسانی هستند که با خود متفاوت می‌بینند، دفع می‌کنند.
وی افزود: اگر بخواهم تصویری از احساس خود را بسازم، این قطعه، تقریباً جادویی در درون آدمی خواهد بود که به بیرون تراوش می‌کند و آنچه را که می‌توانم درباره مردم و خودمان ببینیم و ببینیم، شکل می‌دهد. ما استدلال می‌کنیم که افراد مؤمن[به ذات راهنما] جوهره زیربنایی دارند که به آنها اجازه می‌دهند فرض یا استنباط کنند که وقتی فردی را می‌بینند که در یک ویژگی با آنها اشتراک دارند، این گونه می‌انگارند که در تمام جوهره وجودی، شبیه هستند.
انتهای پیام
منبع
پژوهشگران دانشگاه «بوستون» به یک پیشرفت علمی دست یافته‌اند که به آنها امکان می‌دهد جاذبه‌های انسانی را بیان کنند و می‌گویند همه چیز بر اساس علایق مشترک است.
این یافته‌ها در مجله شخصیت و روانشناسی اجتماعی انجمن روانشناسی آمریکا منتشر شده است.
پژوهشگران در مطالعه خود به پدیده‌های به نام «اثر شباهت-جذابیت» اشاره کرده‌اند که به ما دیکته می‌کند افرادی را دوست دارند که شبیه ما باشند و علایق، پسندها و دوست‌هایمان را با آنها به اشتراک بگذارند.
با این حال، تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که ما را به ارتباط با کسی می‌رساند، فقط به دلیل یک یا دو مورد مشترک ممکن است ما و گزینه‌های ما را برای آشنایی و ارتباط محدود کند. ممکن است ما متوجه شویم که افراد را به دلیل چند انتخاب دوست نداریم، در حالی که آنها ممکن است از بسیاری از جهات دیگر با ما سازگار باشند.
چو می‌گوید: همه‌ی ما بسیار پیچیده هستیم، اما فقط خودمان هستیم که بینش کاملی نسبت به افکار و احساسات خود داریم و ذهن و درون انسان‌ها برای ما یک راز است. آنچه این پژوهش را نشان می‌دهد این است که ما خیلی جای خالی از ذهن دیگران را با احساس خودمان می‌کنیم و گاهی اوقات می‌توانیم به پیشفرض‌های نادرست سوق بدهیم.
در مجموعه‌ای از مطالعات، چارلز چو، مدیریت و سازمان‌ها و استادیار دانشکده بازرگانی دانشگاه بوستون، این نظریه را با تجزیه و تحلیل و تحلیل شرایطی که باعث می‌شود ما را به جذب یا از هم‌دور کردن، تبدیل کند، آزمایش کرد.
این پژوهش از یکی از عواملی را کشف کرد که جذابیت را دیکته می‌کرد و آن چیزی بود که روانشناسان آن را «استدلال خود ذات گرایانه» می‌نامند، فرآیندهایی که از افرادی تشکیل می‌شوند که می‌توانند وجود داشته باشند یا جوهره درونی می‌کنند که آنها را شکل می‌دهند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، دانش دانشگاه بوستون می‌گویند اکنون می‌سازد جاذبه‌های انسانی که معمولاً «جذابیت» نامیده می‌شود را توضیح دهد.