یک ویدیوی جدید نشان می‌دهد که از «ایستگاه فضایی بین‌المللی» (ISS) خارج می‌شود.
این ویدئو تنها ویدیویی نیست که هوبورگ در آن فعالیت‌های روزانه ایستگاه‌های بین‌المللی را نشان می‌دهد. او همیشه در ویدئوی دیگری، تجهیزات معمولی را که فضانوردان در طول پیاده‌روی‌های فضایی استفاده می‌کنند، نشان می‌دهند و همچنین می‌توانند از یک نشست با مرکز کنترل ماموریت را به مردم ارائه دهند تا فعالیت‌های مورد نیاز را در مدار قرار دهند.
انتهای پیام
کنترل‌کننده‌های رباتیک کانادارم ۲ در سوم خرداد، تجهیزات غیرضروری را از یکی از مراکز کنترل‌کننده‌های کنترل‌کننده‌های نظارت بر کنترل هوبورگ خارج کردند. هوبورگ نگفت که کدام مرکز این کار را انجام داده است اما معمولاً «آژانس فضای کانادا» چنین فعالیت‌هایی را از طریق مرکز کنترل‌کننده خود در نزدیکی مونترآل می‌دهد.
هوبورگ اعلام کرد که خدمه ایستگاه فضایی تمام تلاش خود را برای اقلام غیر ضروری، پیش از «بالا بردن مجدد» یا «ریبوست» (Reboost) دوره‌های انجام می‌دهند. ریبوست زمانی است که یک فضاپیمای متصل، ایستگاه را بالا می‌برد تا از سقوط آن در جو زمین جلوگیری کند. هوبورگ در مورد ریبوست گفت که از نظر مصرف سوخت، کارآمدتر است.
هوبورگ در حالی دیده می‌شود که بازوی رباتیک «کانادرم ۲«(Canadarm۲) پشت سر او در یک پنجره به نمای قابل مشاهده است. این حادثه‌ها که به عنوان پشتیبانی پرواز می‌شوند، در سوم جولای هنگام فیلمبرداری رها شدند. هوبرگ در این ویدئو می‌گوید: خلاص شدن از مکان‌ها در ایستگاه فضایی فوق‌العاده است.
آرایه‌های خورشیدی با پشتیبانی از پرواز به فضا رفتند که هوبورگ آنها را به عنوان براکت فلزی بزرگی توصیف کرد که آرایه‌ها را در حین پرتاب توانایی کرد. این توانایی برای محافظت از آرایه‌ها در برابر لرزش و نیروی گرانشی که موشک‌ها در حین پرتاب تجربه می‌کنند، مورد نیاز بود.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، «وودی هوبرگ» (وودی هوبرگ) فضانورد ناسا در یک ویدئوی جدید، یک قطعه استوانه‌ای از فضای فضایی را نشان می‌دهد که پس از پرتاب شدن توسط یک بازوی رباتیک کانادایی، به سمت زمین حرکت می‌کند. مسیر راه‌ها باید در تابستان ۲۰۲۵ به جو زمین برسد. بدون این که خطری برای ایستگاه فضایی بین‌المللی وجود داشته باشد.
مرشدهایی که در سوم ژوئیه رها شدند، مجموعه‌ای از پیاده‌روی‌های فضایی باقی مانده‌اند که برای نصب آرایه‌های خورشیدی جدید انجام شده‌اند تا منابع تغذیه ایستگاه‌های بین‌المللی را تقویت کنند. آرایه‌های خورشیدی به طور طبیعی همراه با باتری‌ها می‌شوند. بنابراین، فضانوردان به نصب آرایه‌ها و باتری‌های قدیمی پرداختند که آخرین آن در ۱۵ ژوئن بود.