به گزارش نیویورک تایمز، زیلارد و یوجین ویگنر فیزیکدان مجارستانی همکارش هر دو دوست خود را با اینشتین انجام دادند.
رهبری پروژه منهتن توسط اوپنهایمر موضوع فیلم سینمایی جدید کریستوفر نولان کارگردان شهیر آمریکایی است که به یاد این دانشمند، «اوپنهایمر» نامگذاری شده است و اکران عمومی آن از دو روز پیش(۲۱ ژوئیه) در سینماهای دنیا آغاز شده است.
اینشتین خارج از ترغیب ایالات متحده آمریکا برای راهاندازی برنامه هستهای این کشور، هرگز در پروژه منهتن مشارکت نکرد و حتی از فیزیکدانانی که توسط جی رابرت اوپنهایمر(J. Robert Oppenheimer) مدیر آزمایشگاه «لوس آلاموس» (موضوع فیلم جدید کریستوفر نولان در توسعه بمب هستهای) انتخاب شد، منع شده است.
در ماه اوت سال 1939، اینشتین و زیلارد نامههای به فرانکلین روزولت رئیس جمهور وقت آمریکا نوشتند و در آن هشدار دادند که نازیها میتوانند تولید کنند. در آن نامه به کار لئو زیلارد فیزیکدان مجارستانی اشاره شد و اقدامی سریع در راهاندازی برنامه هستهای برای مقابله با این تهدید قریب الوقوع توصیه میشود.
دلیل آن این است که ایالات متحده آمریکا معتقد است که سیاسی چپ یا تهدید امنیتی است و در ژوئیه ۱۹۴۰ مجوز امنیتی لازم برای کار بر روی این پروژه را از او سلب کردند.
آنها خواستار شدند که ایالات متحده اولین کشوری بود که بمباران را به عنوان یک عامل بازدارنده تولید میکند که منجر به ایجاد «پروژه منهتن» (Manhattan Project) در سال ۱۹۴۲ شد و در نهایت منجر به ساخت اولین بمبها شد.
اوپنهایمر نیز مانند اینشتین پشیمان شد
اینشتین خواستار «اقدام سریع» علیه هستهای نازیها
به گزارش ایسنا، پس از تهاجم آلمان نازی به لهستان در سال ۱۹۳۹، فیزیکدانان آلبرت اینشتین(Albert Einstein)، لئو زیلارد(Leo Szilard) و یوجین ویگنر(Eugene Wigner) به ایالت متحده آمریکا دولت اعلام کردند که نازی ها می توانند اولین کسانی باشند که بمباران می کنند و پیام می دهند.
پروژه منهتن در ماه اوت سال ۱۹۴۲ شکل گرفت. در ۱۶ ژوئیه، اوپنهایمر و افراد اولین انفجار یک هستهای به نام گجت(Gadget) را برای آزمایشیترین آزمایشی (Trinity Test) انجام دادند و کمتر از یک ماه بعد، نیروهای متفقین تسلیحات هستهای را بر روی هیروشیما و ناکازاکی در ژاپن ریختند.
آلبرت اینشتین با وجود ترغیب ایالات متحده به «اقدام سریع» در ساخت اولین بمب هستهای، بخشی از این پروژه موسوم به «پروژه منهتن» نبود.
به گزارش بولتن علمی اتمی، اینشتین که از این هدف هولناک بیان شد، گفت: وای بر من. اگر میدانستم آلمانیها موفق به تولید بمب اتمی نمیشوند، هرگز به آن اشاره نمیکنند.
در میان پارانویا و ترسی که بر فضای سیاسی ایالات متحده در دهه 1950 حاکم بود، مجوزهای امنیتی اوپنهایمر نیز با وجود این که او و افرادش سازنده بمبهایشان بودند و اوپنهایمر آنها را رهبری میکرد، لغو شد.
انتهای پیام
اوپنهایمر در طول زندگی خود علاقه شدیدی به علوم انسانی از جمله فلسفه و زبان داشت و در نهایت توسط ایالات متحده آمریکا به دلیل عقاید چپ خود طرد شد، چرا که گفته میشود قبل از پروژه منهدم به گروههای وابسته به حزب کمونیست ملحق شده است.
خود اوپنهایمر نیز بعدها پیشنهاد پشیمانی کرد و اظهارنظر شده توسط اینشتین را تکرار کرد. اوپنهایمر با یادآوری آزمایشی ترین نقل قول کرد که او را به فکر خطی از یک کتاب مقدس هندو انداخته مبنی بر اینکه «اکنون به مرگ تبدیل شده ام، ویرانگر دنیاها».
جالب اینجاست که خود آلبرت اینشتین با وجود این که در شکلگیری پروژه من نقشی کلیدی داشت، اما هرگز بخشی از آن را بر نگرفت. دلیل این امر، تاریخچه عجیب ساخت بمب هستهای را برجسته میکند که آنها را بر اساس تحقیقاتی ساختهاند که امیدوار بودند هرگز نتوانند از آن استفاده کنند.