به گزارش ایسنا و به نقل از ناسا، یک قلل صوتی بسیار بزرگتر از مسیر شیری است که با سرعت 1.8 میلیون مایل بر ساعت از پنج‌‌استفان در حال عبور است، توسط تلسکوپی فضای جیمز وب ناسا رصد شده است.
رصدهای ثروتمندی که با جیمز وب و ALMA انجام شده است، می بینیم که چهکشان مزاحم NGC 7318b در اختیار می گذارد که با سرعتی حدود 1.8 میلیون مایل در ساعت (تقریباً 80 کیلومتر در ثانیه) با خشونت وارد این گروه از کهکشان ها شده است. است. گفتنی است که چنین سرعتی برای سفر از زمین به ماه می رسد و در کمتر از ۱۵ دقیقه کافی است.
وی افزود: زمانی که ضربه‌ای از این جریان ناهموار می‌کند، یک لایه خنک‌کننده بسیار متلاطم یا ناپایدار ایجاد می‌کند و در مناطقی تحت تأثیر این فعالیت‌های خشونت‌آمیز قرار می‌گیرد که کنترل‌های غیرمنتظره و بازیافت گاز هیدروژن مولکولی هستند. این مهم است، زیرا هیدروژن مولکولی ماده خامی را می‌دهد که در نهایت ممکن است ستاره‌ها را تشکیل دهند، بنابراین سرنوشت آن را به ما اطلاعات بیشتری در مورد پنجقلوی استفان می‌دهند و به طور کلی کهکشان‌ها خواهند داد.
منطقه سوم که «میدان ۴» نام دارد نیز محیطی باثبات‌تر و کمتر متلاطم را نشان می‌دهد که در آن گاز هیدروژن فروپاشیده و چیزی که بر این باورند که یک کهکشان کوتوله کوچک است، شکل گرفته است.
این تهاجم خشونت‌آمیز به پنجقلوی استفان، یک ضربه‌ای مانند بزرگتر از راه شیری ایجاد می‌کند که در پلاسمای بین‌ستاره‌ای می‌زند و یک «کارخانه بازیافت» برای گاز هیدروژن مولکولی گرم و سرد در این پنج‌که راه‌اندازی می‌کند.
اپلتون و گروهش با استفاده از این فرصت و استفاده از تلسکوپ ALMA که یک تداخل‌سنج نجومی متشکل از ۶۶ تلسکوپ رادیویی در منطقه صحرای آتاکاما در شمال شیلی است، روی سه منطقه کلیدی در پنجقلوی استفان بزرگنمایی کردند. این مشاهدات به اختراعات اجازه داد تا اولین تصویر واضح از نحوه حرکت و شکل‌گیری گاز هیدروژن ایجاد کنند.
کشف این پدیده‌ها می‌تواند به کمک کمک کند تا درک بهتری از تأثیرات تلاطم در محیط بین کهکشانی و تأثیرات آن بر شکل‌گیری استارگان و تغییراتی کهکشان‌ها به طور کلی داشته باشند.
وی افزود: ضربه‌های ناگهانی در محیط بین کهکشانی پنجقلوی استفان گاز مولکولی سرد را به اندازه‌ای است که ما در مسیر شیری خود داریم، درست می‌کنیم و با این حال، ستاره‌ها با سرعت بسیار بالاتری از حد انتظار می‌دهند.
علاوه بر این، ستاره‌شناسان یک گازی غول پیکر را ابری‌اند که از هم جدا می‌شوند و یک مِه کم‌چگال از گاز گرم را تشکیل می‌دهند. این رصدها همچنین دنباله‌ای از گاز گرم را نشان می‌دهد که از برخورد دو ابر و حتی تشکیل یک شکل جدید کهکشان می‌گیرد.
بنابراین، چیزی که پنجقلوی استفان را بسیار ضعیف به فرد می‌کند، این است که معمولاً باعث انفجار ستاره‌ای می‌شود، اما جایی که این فعالیت‌های خشونت‌آمیز در حال حاضر است، شکل‌گیری ستاره کم است و هنوز در مورد علت آن متحیر هستند.
فیلیپ اپلتون، اختراع‌شناس ارشد این پروژه می‌گوید: هدفی که می‌تواند با یک جریان گاز قدیمی برخورد کند، می‌شود که احتمالاً در اثر قبلی بین دو عامل دیگر ایجاد می‌شود و باعث ایجاد یک ضربه‌ی غول پیکر می‌شود. .
پنج کهکشان استفان که در فاصله ۲۷۰ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی اسب بزرگ قرار دارد، از کهکشانهای NGC ۷۳۱۷، NGC ۷۳۱۸a، NGC ۷۳۱۸b، NGC ۷۳۱۹ و NGC ۷۳۲۰ تشکیل شده است. ثابت شده است که این پنج کهکشان آزمایشگاه ایده آلی برای مطالعه برهم‌کنش‌هایکشانی، از جمله برخوردهای خشونت‌آمیز و تأثیر آن بر این فاعل و انفعالات بر محیط‌شان هستند.
اما پنجقلوی استفان با دیگر مکان‌های برخورد کهکشانی متفاوت است، زیرا این ادغام‌ها معمولاً باعث ستاره‌زایی می‌شوند، چیزی که در این پنج‌کشان رخ نمی‌دهد. در عوض، تلاطم این برخوردهای کهکشانی در پنجقلوی استفان در محیط بین کهکشانی احساس می‌شود، جایی که مواد خام کافی برای آغاز تولد ستاره‌ها وجود ندارد.
اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ ALMA و تلسکوپ فضایی جیمز وب یک کارخانه بازیافت گاز هیدروژن مولکولی گرم و سرد را در پنجقلوی استفان کشف کرده‌اند که باعث اتفاقات مرموزی شده است.
اخترشناسان در مرکز، یعنی تصویر «میدان 5»، دو ابر گاز سرد را شناسایی کردند که توسط جریانی از گاز هیدروژن مولکولی گرم به هم متصل شده‌اند که به آن برخورد با سرعت بالا است که از آب گرم در اطراف تغذیه می‌کند.
پیر گیلارد، پژوهشگر موسسه اختر و یکی از پژوهشگران این پروژه می‌گوید: در «میدان ۴»، احتمالاً ابرهای بزرگی از متراکم که قبل از آن وجود دارد، به دلیل ضربه ناپایدار فیزیک و تشکیل ستاره‌های جدید که ما انتظار داریم، فروپاشیده‌اند.
پژوهشگران می‌گویند، می‌گویند چرا این ماده عقیم است، یک چالش واقعی برای نظریه‌پردازان است و برای بررسی نقش سطح بالای تلاطم و اختلاط گاز بین سرد و گرم، به پژوهش‌های بیشتر نیاز است.
این امواج در اثر برخورد با پنجقلوی استفان و یک کهکشان مزاحم ایجاد می‌شود و فرآیندهای عجیبی را در محیط بین کهکشانی ایجاد می‌کند، یعنی ابرهای ضعیفی از پلاسمای هیدروژن داغ که در فضای بین کهکشان‌ها وجود دارد، رقم زده است.
جو پسکه، مدیر برنامه ALMA در بنیاد علوم ایالات متحده گفت: قدرت ALMA در این صدها ملی است و به ستاره شناسان بینش جدید و بهتر از فرآیندهای ناشناخته قبلی ارائه شده است.
فضای تلسکوپی جیمز وب موفق به مشاهده یک ضربه بزرگ و یک کوتوله کوچک در پنجقلوی است.
منطقه‌ای در مرکز این ضربه‌ای که «میدان ۶» (فیلد ۶) نامیده می‌شود، یک ابر غول‌پیکر از مولکول‌های سرد را نشان می‌دهد که هم جدا می‌شود و از هیدروژن مولکولی گرم کشیده می‌شود و به شکلی مکرر از طریق همین حالت‌ها می‌شود. بازیافت می‌شوند.
انتهای پیام