زمانی که منتظر اتوبوس هستید یا زمانی که سر کار احساس بی‌حوصله می‌کنید، به نظر می‌رسد زمان به شکل دردناکی می‌گذرد. اکنون، یک پژوهش جدید نشان می دهد که زمان در مراحل اولیه عمر کیهان، بسیار کندتر است.
اختروش‌ها که از درخشان‌ترین اجرام جهان هستند، در این پژوهش به عنوان ساعت برای اندازه‌گیری زمان در گذشته استفاده شدند. سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم فعال هستند که میلیون‌ها تا میلیاردها برابر خورشید ما هستند و معمولاً در مراکزی کهکشان‌ها گرفته‌اند.
«گراینت لوئیس»(Geraint Lewis) پژوهشگر «دانشگاه سیدنی» (USYD) که سرپرستی این پژوهش را بر روی انجام داد، گفت: ما واقعاً زمان و محدودیت آن را نمی‌فهمیم و برخی چیزها را مانند سفر در زمان، تاب‌پیمایی و مواردی از این دست می‌بینیم. هنوز هم منتفی. آینده می‌تواند بسیار هیجان انگیز باشد یا نباشد.
اختروش‌ها ماده‌ای را می‌بلع که توسط کشش گرانشی قابل توجه است به سمت آنها کشیده می‌شود و می‌شود تابشی از جمله فوران‌هایی از ذرات پرانرژی را آزاد کنند. این در حالی است که یک قرص از ماده به دور آنها می‌چرخد.
لوئیس گفت: آنچه در طول زمان مشاهده می شود، روشنایی اختروش است. این روشنایی، نوسانات بالا و پایینی است که نتیجه فیزیک‌های پیچیده قرص ماده است که با سرعتی مشابه سرعت نور به دور سیاه‌چاله می‌چرخد. این تغییر در روشنایی، به آسانی نمی‌گیرد و روشن-محو نمی‌شود. این فرآیند بیشتر شبیه به بازار سهام است که با برخی از نوسانات شدید همراه می‌شود.
تحقیقات پیشتر مشاهدات خود پیرامون انفجار ستاره‌ای به نام «ابرنواخترها»، اتساع زمانی را تا حدود هفت میلیارد سال پیش گزارش کرده‌اند. آنها با دانستن زمان لازم برای درخشیدن و محو شدن ابرنواخترهای امروزی، انفجارهایی را که در فواصل بسیار دور از زمین بودند، در گذشته مطالعه کردند و دریافتند که این رویدادها از دیدگاه ما، در گذشته کندتر رخ داده است.
انتهای پیام
اینشتین در نظریه «نسبیت عام» خود نشان داد که زمان و مکان در هم تنیده شده و از زمان انفجار بزرگ، جهان در تمام جهات به سمت بیرون منبسط شده است. لوئیس گفت: این انبساط مستمر توضیح می‌دهد که زمان چگونه در اوایل تاریخ جهان، از امروز جریان داشت.
این گونه نیست که در گذشته همه چیز در حرکت آهسته بوده باشد. اگر بتوانیم به آن زمان برگردید، یک لحظه برای شما مثل یک ثانیه خواهد بود اما از نظر یک زمان امروزی، یک ساعت آن، به اندازه پنج ثانیه واقعی است. لوئیس ادامه داد: در فیزیک مدرن، زمان چیز پیچیده‌ای است.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، دانش با مشاهدات خود در مورد گروهی از سیاه‌چاله‌ها به نام «اختروش‌ها»، روندی را به نام «اتساع زمان» یا «فرش زمان» و راکی پس از «انفجار بزرگ» نشان داده‌اند. در آن موقع-تقریبا ۱۲.۳ میلیارد سال پیش- زمان فقط با یک پنجم سرعت امروز می‌گذشت.
به دلیل مدت زمانی که طول می‌کشد تا نور در فضا حرکت کند، پژوهش با بررسی اجرام دور، گذشته را مورد بررسی قرار می‌دهند.
وی افزود: ویژگی‌های آماری تغییرات نور شامل یک تنظیم زمانی هستند که یک زمان معمولی به منظور داشتن یک ویژگی آماری خاص برای نوسانات است و ما از آن برای تغییر هر اختروش استفاده می‌کنیم.
انفجار ستارگان منفرد را نمی‌توان فراتر از معینی دید و این امر، استفاده از آنها را در مطالعه جهان محدود می‌کند. با وجود این، اختروش‌ها به قدری درخشان هستند که می‌توان آنها را تا مراحل نوزادی کیهان مشاهده کرد.
پژوهشگران از مشاهدات مربوط به روشنایی ۱۹۰ اختروش در سراسر جهان استفاده کردند که حدود ۱.۵ میلیون سال پس از انفجار بزرگ هستند. آنها روشنایی این اختروش‌ها را در طول موج‌های گوناگون با اختروش‌های امروزی مقایسه می‌کنند و نوسانات را دریافت می‌کنند که در زمان مشخصی رخ می‌دهند، در قدیمی‌ترین‌روش‌ها پنج برابر شده‌اند.