پژوهشگران چینی در جدیدترین مطالعهشان بیان کردند، بررسی نمونههای حاصل از مأموریت “چانگ ای 5” (Chang’e 5) نشان میدهد منابع آب در ماه قابل بهرهبرداری است.
به گزارش ایسنا و به نقل از چینادیلیدانشآموزان چینی با مطالعه نمونههای قمری بازگردانده شده به زمینکرد توسط ماموریت چانگ ای ۵ ماه دریافت میکنند که دانههای خاک ماه بیشتر از آن چیزی که پیشتر میشود، دارای آب است. در طی ماههای گذشته چینیها کشف کردند که مواد معدنی موجود در خاک ماه ممکن است این ماده حیاتی لازم را از طریق باد خورشیدی که سطح ماه را با یونهای هیدروژن بمباران میکند، به دست آورد.
کمتر از زمان اولین ماموریتهای سرنشیندار به ماه در دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۷۰، باور عمومی این بود که ماه خشک است. سپس، حدود دو سال پیش، مأموریت ارسال شده به ماه نشان می دهد که این امر کاملاً درست نیست و برخی از نمونه های جمع آوری شده از خاک ماه حاوی اندکی مولکول آب است. بر اساس یافتههای این مطالعه جدید، مطالعات پیشبینی میشوند که مقدار زیادی از منابع آبی مورد استفاده در ماه در منطقه جغرافیایی بالای ماه وجود دارد.
پیشینه وجود آبهای سطحی در ماه را کشف کرده بودند. آنها معتقد بودند که باد خورشیدی، گازهای آتشفشانی و برخورد سیارکها و دنباله دارها احتمالاً منابع مهم وجود آبهای سطحی هستند.
اما چگونه آب به ماه میرسد و روی ماه میماند؟ چه مقدار آب در خاک ماه وجود دارد؟ آب از نظر مکانی چگونه میشود؟ مطالعه نمونههای خاک ماه که توسط ماموریت چانگ ای ۵ چین به زمین بازگردانده شده است، پاسخ به این سؤالات ارائه شده است.
چین ۲۳ نوامبر سال ۲۰۲۰ کاوشگر چانگای-۵ خود را به سمت کره ماه پرتاب کرد. چین این کاوشگر را با این هدف پرتاب کرد که نمونه هایی از خاک و سنگهای ماه را به زمین باز کرد. این کاوشگر از ۱۱۲ ساعت سفر، در تاریخ ۲۸ نوامبر به مدار ماه وارد شد و سپس در ۱۷ دسامبر ۲۰۲۰ به زمین بازگشت. این کاوشگر در مجموع ۱۷۳۱ نمونه گرم که سنگ و خاک را از سطح ماه جمع آوری کرده بود. چین با این مأموریت موفقیتآمیز به سومین کشوری تبدیل شد که نمونههای قمری را چند دهه بعد از ایالات متحده آمریکا و شوروی سابق به زمین آوردهاند. آخرین ماموریت بازگرداندن نمونه ماه مربوط به ماموریت “لونا۲۴”(Luna ۲۴) اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۷۶ بود.
این مجله تحقیقاتی به رهبری مرکز ملی علوم فضایی و موسسه زمین شناسی و ژئوفیزیک چین که هر دو از کادمی علوم چین هستند، این یافتههای جدید را روز سهشنبه در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر کردند.
«لین یانگتینگ» (Lin Yangting) محقق موسسه زمین شناسی و ژئوفیزیک چین که این مطالعه را رهبری کرد، توضیح داد که آبی که به آن اشاره میکند، آب به معنای معمولی نیست، بلکه آب ساختاریافتهای است که در دانههای خاک است. پیدا می شود.
در این مطالعه ۱۷ دانه خاک قمری را انتخاب کردند و ثابت کردند که آب روی سطح ماه تنها از باد خورشیدی به دست آمده است. بر اساس تحلیل و تجزیه و تحلیل آزمایشهای گرمایشی، تیم تحقیقاتی به این نتیجه رسیدند که آب نشات از باد خورشیدی را میتوان در مناطق میانی و جغرافیایی بالا ماه حفظ کرد.
پیش از این، نمونههایی از بازگرداندهشده به زمین نمیتوانند به بررسی تأثیرات جغرافیایی برای استفاده از آب بپردازند، زیرا نمونههای جمعآوریشده توسط نمایندگان آپولو ایالات متحده و مأموریتهای لونا اتحاد جماهیر شوروی همگی از جغرافیایی پایین ماه نمونهبرداری شده بودند.
ماموریت چانگ ای-۵ چین با موفقیت ۱۷۳۱ گرم از نمونههای ماه را در پایان سال ۲۰۲۰ بازیابی کرد. این کاوشگر در ۴۳.۰۶ درجه عرض شمالی ماه و بالاتر از مکانهای جغرافیایی فرود ماموریتهای آپولو و لونا فرود آمد. علاوه بر این، سن تبلور بازالت در منطقه فرود چانگ ای-5 حدود 2 میلیارد سال است که بسیار جوان تر از مناطق نمونه برداری شده توسط ماموریت های آپولو و لونا است.
به گفته موسسه زمین شناسی و دانشگاه آکادمی علوم چین، نمونه های ماه جمع آوری شده در طول ماموریت چانگ ممکن است پاسخ به سوالات را داشته باشند، زیرا آنها بسیار جوان تر از نمونه هایی هستند که توسط ماموریت های ماه ایالات متحده و شوروی جمع آوری شده اند و این موضوع هستند. این نمونهها را برای مطالعه آب در ماه ایده آل میسازد.
“ژو یوچن”(Xu Yuchen ) نویسنده اول مطالعه از مرکز ملی علوم فضای چین گفت: نمونههای چانگ ای-5 به ما فرصتی برای مطالعه طبیعت خورشیدی و مهاجرت آب در سطح ماه داد. این استفاده آینده از منابع آبی در ماه برای کشف بیشتر وجود دارد. چین قصد دارد یک ایستگاه تحقیقاتی علمی در منطقه قطب جنوبی ماه بسازد. تحقیقات ما نشان می دهد که منطقه قطب جنوبی ماه ممکن است آب بیشتری داشته باشد.
به گفته لین، بهره برداری و استفاده از آب موجود در خاک ماه از طریق طبقه بندی اندازه ذرات و گرمایش نسبتا آسان است.
انتهای پیام