استفاده از پتانسیل از مغز انسان در بیماری‌های عصبی، جایگزین جذابی برای استراتژی‌های مرسوم برای تقویت یا بازیابی عملکرد مغز به‌ویژه با توجه به وجود راهکارهای درمانی خاص در مشکلات عصبی مانند بیماری آلزایمر، است.
ظهور فناوری‌های رونویسی تک سلولی در ابتدا به عنوان نوشدارویی برای حل اختلافات در این زمینه تلقی می‌شد. با این، مطالعات بعدی توالی‌یابی آر.ان.ای تک سلولی در هیپوکامپ نتایج متناقضی را به همراه داشت. دو مطالعه در سلول‌های بنیادی عصبی را شناسایی کردند، در حالی که مطالعه سوم هیچ مغزی را شناسایی نکرد. آیا در نهایت می‌توانیم بر چالش‌های مفهومی و فنی غلبه کنیم و این دیدگاه‌ها و یافته‌های به ظاهر متضاد را با هم تطبیق کنیم؟
در این مطالعه، به طور خلاصه به نقد مجموعه‌های رونویسی تک سلولی پرداخته شده است. آنها هشدار دادند که طراحی، تجزیه و تحلیل و تفسیر این مطالعات در هیپوکامپ انسان بالغ را می‌توان با مسائلی که خواستار مفهومی، روش شناختی و محاسباتی هستند، مخدوش کرد. با تجزیه و تحلیل و بازنگری مجموعه داده‌های منتشر شده قبلی، یک سری چالش‌های خاص مورد بررسی قرار گرفته‌اند که نیاز به توجه و بررسی ویژگی دارد.
پیشرفت‌های بعدی در فناوری‌های رونویسی تک سلولی، بینش‌های ارزشمند در مورد انواع سلول‌های موجود در مغز انسان از بیماران متوفی به بیماری‌های مغزی ارائه شده است. تا به امروز، فناوری‌های رونویسی تک سلولی برای توصیف جمعیت‌های سلولی نادر در مغز انسان مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این، برای شناسایی انواع سلول‌های خاص، توالی‌یابی آر.ان.ای تک‌ای نیز می‌تواند نمایه‌های بیان ژنی خاص را برای کشف سلول‌های کامل پیچیدگی هیپوکامپ کشف کند.
فناوری های جدید و پیشرفته
انتهای پیام