چین اذعان دارد که می‌خواهد تا سال ۲۰۳۰ یعنی چهار سال زودتر از ناسا یک پایگاه فضایی در ماه بسازد.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، چین شاید در اکتشافات فضایی نوپا باشد اما از یک هدف بزرگ پرده‌برداری شده است و تبدیل به اولین کشوری می‌شود که روی ماه پایگاه می‌سازد.
پکن نه تنها می‌خواهد فضانوردان چینی طی هفت سال آینده روی ماه قدم بردارد بلکه می‌تواند ایالات متحده را در ایجاد یک پایگاه دائمی در قمر زمین شکست دهد.
ناسا پیش از این هدف خود برای ایجاد پایگاه آرتمیس در دهه ۲۰۳۰ را اعلام کرده بود. این جدول هر دو کشور را هم مسیر می‌کند و چشم‌اندازی شگفت‌انگیز از یک مسابقه فضایی حماسی در قرن بیست و یک رای رقم می‌زد.
وو ویرن(Wu Weiren)، فیزیکدانی که ماموریت ماه چین را هدایت می‌کند، به رسانه‌های دولتی گفت که پکن می‌خواهد یک پایگاه علمی و تحقیقاتی قمری را قبل از پایان دهه در ماه ایجاد کند.
او گفت: تا سال ۲۰۳۰، رد پای مردم چین روی ماه نقش می‌بندد. هیچ شکی وجود ندارد.
این اتفاق دو سال پس از آن رخ می دهد که چین از برنامه های خود با روسیه برای ایجاد یک پایگاه مشترک در ماه تا سال ۲۰۳۵ خبر داد.
تصویر مفهومی ارائه شده توسط روسکاسموس
این بیانیه جدید نشان می دهد که این دو کشور سرعت خود را در مسیر رسیدن به هدفشان در تلاش برای شکست دادن گروه غربی تحت رهبری ایالات متحده آمریکا که شامل آژانسهای فضایی کانادا، اروپا و ژاپن است، افزایش داده است.
اسناد فاش شده در سال گذشته حاکی از آن بود که ناسا سال ۲۰۳۴ را برای شروع پروژه ساخت پایگاه خود در ماه در نظر گرفته شده است.
با این حال، آژانس خبری ایالات متحده آمریکا نیز اظهار داشت که یک پایگاه دائمی در ماه تا پایان این دهه بوده است، در حالی که مقامات هفته گذشته اشاره کردند که در این مورد می‌توان از زمان شروع ماموریت آرتتمیس ۷(Artemis VII) آغاز شود.
بسته به نقاط عطف قبلی در برنامه آرتمیس، این ماموریت می‌تواند بین سال‌های ۲۰۲۹ و ۲۰۳۰ پرتاب شود.
چین در زمینه فعالیت‌های فضایی نسبتا تازه وارد است اما در دهه گذشته موفقیت‌های چشمگیری داشته است.
این کشور یک فضای بدون سرنشین به نام چانگای۱(Chang’e ۱) را در سال ۲۰۰۷ برای چرخش در مدار ماه به فضا پرتاب کرد و در سال ۲۰۱۳ یک فرود بدون سرنشین موفق در ماه انجام داد.
شش سال بعد، چین اولین کشوری بود که در سمت دور ماه فرود آمد و در پایان سال ۲۰۲۰ کاوشگر چانگای۵(Chang’e-5) با موفقیت سنگ و خاک ماه را که به زمین آورد.
این نمایش دیگری از ایجاد این کشور در فضا بود.
تصویر ارائه شده توسط ناسا
از سوی دیگر، به نظر می‌رسد روسیه در جهت مخالف حرکت می‌کند.
روسیه که به عنوان یک ابرقدرت در کنار ایالات متحده آمریکا بود، از یک پیشگام در فضا به یک بازیکن کمرنگ تبدیل شد که پس از ظهور شرکت فضایی خصوصی اسپیسایکس به ریاست ایلان ماسک، انحصار خود را در فضاهای فضایی بین‌المللی از دست داد. .
با این وجود مسکو هنوز از تخصص قابل توجهی است که باید به آن توجه کرد و به وضوح توسط به عنوان شریکی ایده‌آل در تلاش برای ساخت پایگاه در ماه در نظر گرفته شده است.
در سال 2021، آژانس روسی روسکاسموس فاش با اداره ملی فضای چین برای توسعه یک تاسیسات تحقیقاتی در سطح ماه توافق نامه امضا کرد.
دو کشوری که در برنامه ریزی، طراحی، توسعه و بهره برداری از این ایستگاه تحقیقاتی با همکاری خواهند کرد.
هدف اولیه ساخت پایگاه بر روی ماه تا سال 2035 بود، اما به نظر می‌رسد پکن و مسکو اکنون پا به پای ناسا در رقابت برای تبدیل شدن به نیروی مسلط جهانی در فضا هستند.
پکن طبق جدول زمانی رسمی خود چانگای ۷(Chang’e ۷) را در سال ۲۰۲۶ برای یک بررسی جامع برای جستجوی آب در قطب جنوبی ماه به فضای پرتاب خواهد کرد.
وو به تلویزیون مرکزی چین گفت که دو سال بعد، چانگ‌های ۸ به ساخت یک ایستگاه بین‌المللی قمری کمک می‌کنند که برای دیگران در دسترس باشد.
وی افزود: وظیفه اصلی آن بررسی منابع روی ماه و امکان استفاده مجدد از منابع خواهد بود.
برای مثال، سوالاتی مانند اینکه آیا می‌توان در آنجا ساخت، آیا می‌توان از آجر استفاده کرد و ارتباطات چگونه می‌شود، مطرح می‌شود.
چاینا دیلی نیز به نقل از وو ویرن، دانشمند اداره ملی فضای چین گزارش کرده است که کاوشگر چانگ‌های ۸ تحقیق را در محل در محیط و ترکیب مواد معدنی ماه انجام می‌دهند و همچنین تعیین می‌کند که آیا فناوری‌ها مانند چاپ سه‌بعدی می‌توانند در سطح ماه مورد استفاده قرار گیرند. استفاده قرار دادن یا خیر.
وو گفت: اگر بخواهیم برای مدت طولانی در ماه بمانیم، باید ایستگاه‌هایی را با استفاده از مواد خود ماه روی این قمر ایجاد کنیم.
چین می‌خواهد با استفاده از خاک ماه شروع به ساخت پایگاهی در ماه کند.
به گفته یک کارشناس آکادمی مهندسی چین، رباتی که وظیفه ساخت «آجر از خاک ماه» را برعهده دارد، در حدود سال ۲۰۲۸ به فضا پرتاب خواهد شد.
در مقایسه، ناسا به نام چهار فضانورد را به عنوان بخشی از اولین سرنشینان ماموریت ماه خود در 50 سال گذشته معرفی کرده است.
هدف این است که ماموریت آرتمیس ۲ در سال آینده به مدار ماه پرواز و طی ماموریت آرتیس ۳ در سال ۲۰۲۵ بر روی ماه فرود آید و اولین زن و اولین زن و اولین فرد رنگین پوست را به ماه می رساند.
با این، یک باور عمومی وجود دارد که این جدول زمانی اندکی تغییر خواهد کرد.
آژانس فضایی ایالات متحده نشان می دهد که اولین ماموریتی است که طی آن ساخت و ساز پایگاهی در ماه آغاز می شود، آرتمیس ۷، هشت و ۹ خواهد بود، که ممکن است هر یک از ماموریت چنگای ۸ مشابه باشد.
هم آمریکا و هم چین و روسیه اکتشاف قطب جنوبی ماه را برای پایگاه‌های قمری خود مورد نظر دارند زیرا مشخص است که این قطب حاوی مقدار زیادی یخ است که می‌تواند برای مستعمرات آینده برداشت شود.
برنامه های ناسا برای ایجاد یک پایگاه در قطب جنوبی ماه برای اولین بار در سال ۲۰۲۰ اعلام شد.
با این حال، هفته گذشته مقامات پیشنهادی ممکن است با شرکای بین‌المللی مانند آژانس فضایی اروپا برای توسعه این پایگاه به مجموعه‌های پایگاه‌های همکاری‌کننده انجام شوند.
جیم فری (Jim Free)، معاونت توسعه سیستم‌های اکتشافی ناسا، در یک نشست خبری گفت که به برنامه آرتمیس اجازه می‌دهد تا پتانسیل علمی خود را به درستی انجام دهد.
فری می‌گوید: بنابراین شاید بتوانیم دو یا سه مکان را انتخاب کنیم که به انواع علمی ما کمک کند، زیرا اولین دلیلی که ما آرتمیس را می‌دهیم، علم است.
ایالات متحده برای اولین بار در سال ۱۹۶۹ یک مرد را روی ماه فرود آورد و تا سال ۱۹۷۲، ۱۱ نفر دیگر را به سطح ماه فرستاد، اما از آن زمان دیگر به ماه نگذاشته است.
سال گذشته برنامه جدید آرتمیس به عنوان جانشینی برای ماموریت‌های آپولو در قرن بیست و یکم آغاز شد.
در یک ماموریت بدون سرنشین، آرتمیس ۱ که شامل یک فضاپیمای اوریون بود سوار بر موشک سامانه پرتاب فضای ناسا(SLS) به فضا پرتاب شد تا یک سفر ۲۵ روزه در مدار ماه داشته باشد و سپس به زمین بازگشت.
انتهای پیام