به طور خاص، چند دانشمند خوش شانس، پیشنهادهایی را ارائه میدهند که به شش دسته تقسیم شدهاند، که هر کدام به دقت توسط کمیته مشورتی تلسکوپ فضایی جیمز وب و مؤسسه علوم تلسکوپ فضایی در نوامبر ۲۰۱۷ انتخاب شدهاند، بدون در نظر گرفتن بیش از ۲۰۰ پروژه بینالمللی که به طور جداگانه زمان دریافت کردهاند. تلسکوپ و کسانی که آماده پیوستن به لیست انتظار هستند.
آنها قصد دارند از دو ابزار JWST به نامهای طیفنگار فروسرخ نزدیک و تصویرگر مادون قرمز نزدیک و طیفنگار بدون شکاف استفاده کنند که هر دو میتوانند به سادگی ترکیب شیمیایی جهانهای دور را که در منطقه مادون قرمز گیر کردهاند، رمزگشایی کنند. اما JWST صرفا دوراندیش نیست، همچنین میتواند عینک مطالعهاش را روشن کرده و چیزهای اطراف را نیز اسکن کند.
برای پی بردن به پتانسیل علمی کامل تلسکوپ فضایی جیمز وب، ضروری است که جامعه علمی به سرعت یاد بگیرد که از ابزار و قابلیتهای آن استفاده کند.
در حال حاضر، محققان قرار است به پدیدههایی اشاره کنند که ذهن شما را متحیر میکند: سیاهچالههای عظیم، ادغام کهکشانهای درهم شکسته، ستارههای دوتایی درخشان که سیگنالهای دود منتشر میکنند، و حتی شگفتیهای نزدیکتر به خانه مانند گانیمد، قمر یخی مشتری.
شکستن داستان گرد و غبار ستارهای به معنای ساختن درکی از بلوکهای سازنده جهان کیهانی است، شبیه به این که چگونه مطالعه اتمها دانش در مورد تکههای ماده را باز میکند؛ و همانطور که کارل سیگان یک بار گفت کیهان در درون ماست. ما از مواد ستارهای ساخته شدهایم. ما راهی برای جهان هستیم تا خود را بشناسد.
سیجی فوجیموتو، یکی از اخترشناسان اکتشافی از موسسه نیلز بور از دانشگاه کپنهاگ، در بیانیهای گفت: وب این قدرت را خواهد داشت که قاطعانه تعیین کند که این سیاهچالههای به سرعت در حال رشد چقدر رایج هستند؛ و در نهایت، میتوانم بگویم حیرتانگیزترین جنبه JWST حداقل برای من، این است که در حال حاضر بهترین عکسی است که ما برای یافتن اثبات وجود حیات فرازمینی داریم.
به نقل از cnet، با انتشار اولین تصاویر تلسکوپ فضایی جیمز وب در ۱۲ جولای ناسا، ESA و آژانس فضایی کانادا هزینه ۱۰ میلیارد دلاری را در فاصله ۱ میلیون مایلی ثابت کردند. تنها نگاهی به جلوههای بصری ارتقاء یافتهای بیندازید که وب نسبت به نسخه قبلی خود، هابل، ارائه کرده است. آنها شاهکارهای احشایی هستند که ما را مجبور میکنند به شکوه کیهان فکر کنیم و به حضور ناچیز منظومه شمسی در این گستره در درون خود بیندیشیم.
اگرچه اولین نتایج تمام رنگی تلسکوپ بسیار عالی بود، اما آنها صرفا چشایی از قابلیتهای این ابزار هستند. در حقیقت ما حتی ممکن است کلماتی برای توصیف آنچه که در راه است، نداشته باشیم، همانطور که اولین تصویر نوری تلسکوپ فضایی هابل نمیتواند زمینههای عمیق شگفت انگیزی را که روزی دیوارهای دپارتمان نجوم یا سحابیهایی را که الهام بخش شعر هستند، پیش بینی کند.
اما کادر اولیه کاوشگران فضایی JWST قرار است هم برای دانشمندان و هم برای «محدوده» یک برد-برد باشد. این مطالعات مجموعه دادهها، خطوط پایه، هکهای زندگی مفید را ایجاد میکند و به طور کلی ابزارهای قدرتمند ماشین را برای هر چیزی که در آینده میآید آماده میکند، برای لحظات بزرگی که در تاریخ ثبت خواهند شد.
برخی از دانشمندان حتی پیش از موعد از موارد مثبت کاذب مواد آلی که ممکن است نرمافزار JWST دریافت کند، محافظت میکنند تا وقتی آن روز فرا رسد، عموم مردم (من) را نگران نکنند. اما اگر آن روز فرا رسد، بدون شک آروارههای ما به زمین میافتد و ضربان قلب ما افزایش مییابد، و بدون ابهام، ۱۲ ژوئیه را یک خاطره ملایم میدانیم؛ و حتی اگر آن روز فرا نرسد، زمان زیادی نمیگذرد تا موزه اکتشافات فضایی جدید ناسا تصویری را به اندازه اولین میدان عمیق هابل در سال ۱۹۹۵ ارسال کند، تصویری که هنوز نمیتوانیم آن را درک کنیم.