ناسا گفت: به نظر می‌رسد داده‌های علمی از آخرین پرواز این فضاپیمای خورشیدی از کنار مشتری و قمر آن، آیو(Io) دست نخورده است.
این داده‌ها بسیار از ایده‌های دانش سیاره‌شناس درباره جو و درون سازمان را با یک لایه آب و هوای جوی که بسیار فراتر از ابرهای حاوی آب آن کشیده شده است و همچنین یک فضای داخلی درونی با عناصر سنگین رقیق را تغییر داد.
امید است این فضاپیما این هفته از حالت ایمن خارج شود و در تاریخ ۲۲ ژانویه ۲۰۲۳ پرواز بعدی خود را از نزدیکی مشتری انجام دهد.
۵۳ روز زمینی طول می‌کشد تا جونو به دور مشتری بچرخد و ماموریت اولیه آن ۳۵ بار در مدار مشتری بود که طی آن ۳ ترابیت‌های علمی و تصاویر باورنکردنی از مشتری و قمره جمع‌آوری کرد.
از زمان به‌روزرسانی جونو در تاریخ ۲۲ دسامبر، انجام شده توسط گروه کنترل برای بازیابی اطلاعات علمی جونو مثبت پیش رفته است و اپراتورهای جونو اکنون با موفقیت داده‌های آخرین شیرجه آن به مشتریان را بازیابی کرده‌اند.
انتهای پیام
منبع
در حال حاضر اعتقاد بر این است که این وقفه زمانی و این مشکل به این دلیل ایجاد شده است که جونو در میان تشعشع شدید بخشی از مگنتوسفر مشتری پرواز کرده است. هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که نشان دهد این تشعشع به شیرجه به مدیریت یا عبور از کنار قمر آتشفشانی آیو آسیب می‌رسد.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، کاوشگر جونو متعلق به ناسا به بازیابی حافظه خود پس از اختلال در ارسال و دریافت‌ها پس از عبور از کنار سیاره غول مدیریت در ماه دسامبر که باعث قطع ارتباط بین فضاپیما و اپراتورها بر روی زمین شد، ادامه می‌دهد.
ماموریت اولیه این فضاپیما در ماه ژوئیه سال ۲۰۲۲ به پایان رسید و طبق گفته انجمن سیاره‌های انتظار می‌رود جونو حداقل تا سال ۲۰۲۵ به فعالیت‌های علمی خود ادامه می‌دهد.
این فضاپیما در مدار قطبی مشتری قرار گرفته تا ترکیب، میدان گرانشی، میدان مغناطیسی و مگنتوسفر مشتری را بررسی کند. جونو همچنین تلاش‌هایی را برای یافتن سرنخ‌هایی در مورد چگونگی تشکیل این حکم از احتمال وجود یک هسته سنگی، مقدار آب موجود در ژرفای جو آن، توزیع انبوه جرمی و بادهای عمیق آن را که سرعت آنها تا ۶۱۸ کیلومتر در ساعت می‌رسد، می‌تواند داشته باشد. به این تلاش‌ها ادامه خواهد داد.
انتظار می‌رود که داده‌های باقی مانده از آخرین پرواز جونو در چند روز آینده به زمین بازگردانده می‌شود و در آن نقاط پراتورها می‌توانند ارزیابی کنند که آیا این داده‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند یا خیر.
فضاپیمای جونو در ماه اوت سال ۲۰۱۱ زمین را ترک کرد، ۱.۷ میلیون مایل سفر کرد و پنج سال بعد در تاریخ چهار ژوئیه ۲۰۱۶ وارد مدار سیاره مشتری شد. هدف جونو با تبدیل شدن به اولین فضاپیمایی که از میان ابرهای متراکم مشتری می‌دید، پاسخ دادن به سؤالات مربوط به ترکیب و منشأ این سیاره است.
ناسا می‌گوید فضایپیمای «جونو»(Juno) در حال بازیابی حافظه خود پس از یک اختلال در دانلود در پی پرواز ماه دسامبر خود از کنار سیاره مشتری است.
فضاپیمای جونو نیروی مورد نیاز خود را از آرایه‌های خورشیدی می‌گیرد، روشی که معمولاً توسط ماهواره‌های مستقر و در مدار زمین یا در منظومه درونی مورد استفاده قرار می‌گیرد، در حالی که مولد گرما-الکتریک رادیوایزوتوپی معمولاً برای مأموریت به بخش بیرونی منظومه شمسی و فراتر از آن استفاده می شود. با این حال، برای نو ۳ بال خورشیدی که بزرگ‌ترین آنها هستند، فضایی هستند که بر روی کاوشگر سیاره‌های مستقر شده‌اند، نقشی اساسی در ایجاد ثبات در تولید و تولید قدرت می‌کنند. نام جونو از اساطیر یونانی-رومی بر گرفته شده است.
جونو یک فضای رباتیک بدون سرنشین است که در چهارم ژوئیه ۲۰۱۶ در مدار قطبی سیاره مشتری قرار گرفت. این کاوشگر فضایی که نیروی آن با انرژی خورشیدی می‌شود، در پنجمین اوت ۲۰۱۱ از فلوریدا به فضا پرتاب شد و شرکت لاکهید مارتین و موسسه تحقیقات جنوب سازنده و پیمانکار هدایت آن هستند.
جونو پس از فضاپیمای گالیله که از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳ به دور چرخید، دومین فضاپیمایی است که نگهبان را دور می‌زند.
آخرین پرواز فضاپیمای جونو از مشتری، چهل و هفتمین گذر نزدیک آن از کنار این سیاره بود که در تاریخ دسامبر به پایان رسید، اما آنجایی که اپراتورهای آن ۱۴ در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در حال دریافت علمی از این پرواز بودند، دریافت کردند. دیگر نمی‌توان مستقیماً به حافظه این فضاپیما دسترسی داشته باشد.
از آنجایی که تصور می‌شود مشتری قدیمی‌ترین دنیای منظومه شمسی است، کسب اطلاعات بیشتر در مورد آن می‌توان اطلاعات را در مورد شکل‌گیری منظومه شمسی نشان دهد.
این گروه سپس با موفقیت کامپیوتر جونو را مجدداً راه‌اندازی کند و در تاریخ ۱۷ دسامبر این فضاپیما را در حالت ایمن قرار دهد، بنابراین فقط سیستم‌های ضروری آن را به عنوان یک اقدام احتیاطی کار می‌کنند.