معلم‌ها برای زندگی هستند زیرا برای ایجاد آنزیم‌هایی استفاده می‌شود که واکنش‌های شیمیایی را تسریع یا کنترل می‌کنند و ساختارهایی را در هر اندازه‌ای از جمله مو و ماهیچه ایجاد می‌کنند. این نمونه‌های حاوی انواع مولکول‌های آلی مانند آلیفاتیک، اسیدهای کربوکسیلیک، هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای و ترکیبات هتروسیکلیک حاوی نیتروژن هستند که در صورت وجود آب، می‌شوند.
«دانیل گلاوین» از مرکز فضای گادرد ناسا و یکی از نویسندگان مقاله گفت: با این حال، قندها و باز نوکلئوتیدها (اجزای دی.ان.ای و آر.ان.ای) که در برخی از شهاب سنگهای غنی از کربن کشف شده است، هنوز در نمونه های بازگردانده شده از ریوگو شناسایی نشده است. ممکن است این ترکیبات در سیارک ریوگو وجود داشته باشد اما با توجه به نسبتا کوچک نمونه موجود برای مطالعه، کمتر از تشخیص تحلیلی ما هستند.
دورکین گفت: این کار اولین آنالیز علی نمونه ریوگو است که سالها مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. زمانی که ماموریت اُسیریس-رِکس ناسا در سال ۲۰۲۳ یک نمونه از سیارک «بنو» را به زمین بازگرداند، نمونه‌های ریوگو و نمونه سیارک بنو را مستقیماً مقایسه کرد. انتظار می‌رود اُسیریس-رِکس، بیشتر از بنو را بازگرداند و فرصت‌های دیگر را برای جست‌وجوی ردیابی بلوک‌های سازنده آلی حیات در یک سیارک غنی از کربن ذخیره کند.
تجزیه و تحلیل نمونه سیارک ریوگو نشان می دهد که این سیارک غنی از مواد آلی است.
«جیسون دورکین»(Jason Dworkin) از مرکز فضایی گودارد ناسا در گریین‌بلت، مریلند، گفت: نتایج بررسی اسید آمینه ریوگو با آنچه که در برخی از شهاب سنگهای غنی از کربن (کربن دار) وجود دارد که در معرض بیشترین آب در فضا قرار دارند، گفت: دریافت، مشاهده، مطابقت دارد.
«هیروشی نارائوکا»(Hiroshi Naraoka) از دانشگاه کیوشو، فوکوئوکا ژاپن گفت: وجود مولکول های پریبیوتیک بر روی سطح سیارک با محیط خشن ناشی از گرمایش خورشیدی و تابش نور فراابنفش و همچنین تابش پرتوهای کیهانی در شرایط بالا، نشان می دهد که سطح بالاتری دارد. دانه های ریوگو پتانسیل از مولکول های آلی را محافظت می کند.
در تاریخ ۲۰ اکتبر ۲۰۲۰، کاوشگر «اسیریس-رکس» با موفقیت در سطح سیارک «بنو» فرود آمد و نمونه‌ای از این سیارک را جمع‌آوری کرد و سفر ۲.۳ میلیارد کیلومتری خود را به زمین آغاز کرد و کپسول نمونه‌هایی را در سپتامبر سال جاری کرد. ۲۰۲۳ در صحرای یوتا فرود خواهد آمد.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ای، در دسامبر ۲۰۲۰، فضاپیمای «هایابوسا۲» نمونه‌های سیارک کربنی ریوگو را به زمین بازگرداند. تجزیه و تحلیل نهایی و تحلیل ناسا و یک تیم بین‌المللی از این نمونه نشان می‌دهد که سیارک ریوگو غنی از مولکول‌های علی است.
تمام اشکال حیات فرازمینی شناخته می‌شوند، از مولکول‌های آلی و متنوعی از ترکیبات تشکیل شده از کربن ترکیب شده با هیدروژن، تصفیه، نیتروژن، گوگرد و عناصر دیگر تشکیل شده‌اند. این ایده که فرآیندهای شیمیایی در سیارک‌ها می‌تواند برخی از اجزای حیات را ایجاد کند، با این واقعیت که مولکول‌های آلی نیز می‌توانند توسط فرآیندهای شیمیایی که شامل نمی‌شود، تولید شوند، از می‌توانند حمایت کنند.
انتهای پیام
«اسیریس-رِکس» یک مأموریت برنامه ریزی شده ناسا برای بررسی سیارک و بازگرداندن نمونه است. راه‌اندازی این پروژه در هشتم سپتامبر ۲۰۱۶ بدون تأخیر انجام شد. قرار است کاوشگر «اسیریس-رکس» در این مأموریت، یک نمونه از سیارک «بنو» گرفته شود که یک سیارک کربنی را در سال ۲۰۲۳ برای تجزیه و تحلیل دقیق با خود به زمین بیاورد قرار داده است. انتظار می‌رود بررسی این مواد را قادر به مطالعه بیشتر در مورد زمان پیش از شکل‌گیری و توسعه منظومه شمسی، مراحل اولیه شکل‌گیری و منابع ترکیبات ابزاری که می‌توانند در زمین زندگی می‌کنند، کند. انتظار می‌رود این مأموریت پژوهش را در پاسخ‌های تازه‌ای در مراحل ابتدایی پیدایش و فرشت یاری می‌دهد.
بسیاری از انواع اسیدهای آمینه در میان مواد آلی پریبیوتیک شناسایی شده در این نمونه بودند. در شیمی پریبیوتیک، مواد و فرآیندهایی را مطالعه می‌کنند که می‌تواند باعث حیات شود. در زندگی زمینی از اسیدهای آمینه خاص به عنوان بلوک های سازنده سازنده ها استفاده می شود.
سیارک «بنو» با نام علمی «101955 بنو» یکی از «سیارکهای آپولو» (یک گروه از سیارکهای نزدیک به زمین) است که آن پروژه را توسط «لینیر» یا «بررسی سیارکهای نزدیک به زمینلن» (LINEAR) در 11 سپتامبر کشف کرد. ۱۹۹۹ صورت گرفت. این سیارک به صورت بالقوه برای زمین یک سیارک برخوردی به حساب می‌آید. سیارک «بنو» دارای قطر متوسط حدود ۴۹۲ متر و به طور خاص با رادار «رصدخانه آرسیبو» و رصدخانه‌های سیاره‌ای و مرکز شبکه فضای دوردست گلداستون رصد می‌شود. «اسیریس-رکس» در صورت موفقیت، اولین فضاپیمای ایالات متحده خواهد بود که یک نمونه از یک سیارک را انجام داده است.