در سال جاری طوفان بزرگ خورشیدی فوران کرده اند. در سه ژانویه، شراره خورشیدی مشکوک به کلاس X، یعنی قوی‌ترین نوع شراره‌ای که خورشید می‌تواند خورشید تولید کند، در سمت دور منفجر شد و تنها سه روز بعد، خورشید یک شراره در کلاس X را از لکه خورشیدی بیرون داد و تایید کرد. در چهارم ژانویه میدان مغناطیسی زمین توسط یک CME بالقوه مخرب، درست زمانی که سیاره به نزدیکترین نقطه خود به خورشید معروف به حضیض رسیده بود، برخورد کرد.
زمانی که این تصویر مسحور کننده ثبت می شود، تعداد کل لکه های خورشیدی به بالاترین حد خود در سال گذشته رسیده است که نشان می دهد فعالیت های خورشیدی در حال افزایش است.
لکه خورشیدی رویدادی موقت بر روی سطح خورشید (نورسپهر/فوتوسفر) است که به‌صورت لکه‌هایی تاریک‌تر از نواحی اطراف آنها به‌وسیله فعالیت‌های شدید شار مغناطیسی است که مانع از انتقال گرما می‌شود به وجود می‌آید. این لکه‌ها به دلیل کاهش درجه حرارت خورشید در آن منطقه‌ها به وجود می‌آیند.
شانلی به صورت دیجیتالی سایر لکه‌های خورشیدی قابل مشاهده را در سطح خورشید از این دوره حذف کرد و به ناظر این امکان را داد که تغییرات جزئی این دو گروه از لکه‌های خورشیدی را در طول زمان ردیابی کند.
شنول شانلی یک عکاس نجومی آماتور مستقر در ترکیه، این تصویر جدید را با استفاده از داده‌های رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا ایجاد کرده است. عکسی که در تاریخ ۳ ژانویه در حساب اینستاگرام خود به اشتراک گذاشت، از عکس‌های خود در دو تا ۲۷ دسامبر ۲۰۲۲ گرفته شده است.
مواردی که اشاره می‌شود، لکه‌های خورشیدی مناطق به اندازه یک سیاره از سطح مرئی خورشید یا فتوسفر هستند که فعالیت‌های میدان‌های مغناطیسی آن افزایش یافته است. لکه‌های خورشیدی در واقع سیاه، نسبت به بقیه قسمت‌های فوتوسفر، تیره‌تر به نظر می‌رسند، زیرا بسیار خنک‌تر از محیط اطراف خود هستند. دانشمندان این نواحی مغناطیسی قوی را دنبال می‌کنند، زیرا می‌توانند شراره‌های خورشیدی بالقوه مخرب و پرتاب‌های جرم تاجی(CME) را از آن متوجه شوند.
دو گروه خوشه‌های در حال تحول در این تصویر، متعلق به دو گروه از لکه‌های خورشیدی بسیار بزرگ موسوم به A3176 واقع در شمال استوای خورشید و A3153 در نیمکره خورشید جنوبی است که هر دو از شرق به غرب (از راست به چپ در تصویر) حرکت کرده اند.
لکه‌های خورشیدی دارای قطرهایی که می‌توانند از ۱۶ کیلومتر تا ۱۶۰ هزار کیلومتر بازدید کنند و بزرگ‌ترین آنها بدون تلسکوپ هستند. این ناحیه هنوز درجه حرارتی در حدود 3000 تا 450 کلوین دارند، این ناحیه با موادی که در حدود 5800 کلوین است، در حدود 3000 تا 450 کلوین دارند، به آن می‌دهند تا به عنوان لکه‌های سیاه دیده شوند. اگر یک لکه خورشیدی از نورسپهر جدا شود می‌تواند قدرت درخشانی را به وجود بیاورد.
بر اساس گزارش مرکز پیش بینی فضایی سازمان ملی اقیانوسی و جوی آمریکا، در دسامبر ۲۰۲۲ بیش از ۱۱۳ لکه خورشیدی بر روی سطح خورشید مشخص شد که بیشترین میزان از دسامبر ۲۰۱۴ برآورد شده است. این عدد در مقایسه با بقیه سال 2022 که به طور میانگین 73.3 در هر ماه خورشیدی در دسامبر وجود داشت، افزایش توجهی را نشان می‌دهد.
یک تصویر ترکیبی که در طول دوره اوج ۸ سال فعالیت خورشیدی از دو نوار از لکه های خورشیدی ثبت شده، تصویری خیره کننده را از فعالیت ستاره میزبان ما نشان می دهد.
انتهای پیام
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، یک عکس تایم‌لپس جدید و خیره‌کننده، دو نوار از لکه‌های خورشیدی را نشان می‌دهد که در حال حرکت در سطح خورشید است، در حالی که ستاره ما در مرکز منظومه شمسی می‌چرخد، هستند.