هیونیس به دلیل داشتن یک تجربه شخصی ناراحت کننده در فکر توسعه این سیستم افتاد چرا که وقتی ۲۰ ساله بود و در آفریقای جنوبی در رشته مهندسی مکاترونیک تحصیل می‌کرد مادر یکی از بهترین دوستانش سکته(نوع غیر معمول سکته مغزی) کرد و در سراسر کشور آن قره، فقط دو یا سه جراح مغز و اعصاب بودند که می‌توانستند کمک کنند.
موضوع تحقیق در مورد تغییر جراحی کم‌تهاجمی تبدیل شد. دو انتخاب برای جراحی قلب وجود دارد. جراحی قلب باز که باعث آن جراح کل قفسه سینه را باز می‌کند. در این روش، بیمار خون زیادی از دست می‌دهد، خطر و همچنین زمان بهبودی وجود دارد. جراحی کم تهاجمی گزینه دیگر است. در این مورد، جراح از ابزارهای نازک و پذیرش برای انجام همان عمل از طریق یک برش کوچک بدون نیاز به باز کردن قفسه سینه بیمار می‌کند. این روش گرچه برای بیمار بهتر است، اما برای جراح سخت تر است.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی او، کاتتر(Catheter) در پزشکی، یک لوله نازک، معمولاً بلند و قابل اندازه گیری و ساخته شده از مواد دارای کاربرد در پزشکی است که در انواع مختلف از توابع دانش پزشکی و کاربردهای بهداشتی ساخته شده است. وسایل کاتترها در خدمت پزشکی هستند که می‌توانند در بدن بیمار برای یک هدف معین استفاده شوند. یک کاتالوگ محقق سیستمی را توسعه داده است که جراحان را قادر می‌سازد تا از کوچکترین حرکت‌ها در بدن افراد استفاده کنند.
پرتو یونیزان یا تابش یونساز (تابش) تابشی است که به اندازه کافی انرژی دارد تا الکترونها را از اتم یا مولکول جدا کند یا به بیانی دیگر آنها را یونیزه کند. تابش یونیزان از ذره‌های درون‌اتمی، اتم‌ها یا یون‌هایی با سرعت بسیار بالا (سرعتی نزدیک به سرعت نور) یا الکترومغناطیسی با انرژی بسیار بالا مانند گاما و ایکس ساخته شده است.
هیونیس رشته مهندسی زیست پزشکی را برای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد انتخاب کرد. او در حین تحصیل، روی توسعه فناوری کار کرد که می‌توان به بیماران سکته مغزی در توانبخشی آنها کمک کند. از آنجایی که فرصت‌های تحصیلی برای رشته مهندسی زیست‌پزشکی در مقطع دکتری هنوز در آفریقای جنوبی کم است، تصمیم هیونیس به دنبال دانشگاه‌هایی در اروپا است. او دانشگاه توئنته هلند را انتخاب کرد، جایی که تحقیقات دکترای خود را در سال ۲۰۱۷ آغاز کرد. وی گفت: وظیفه من یافتن راهی برای بهبود بهره‌وری جراحان قلب و استفاده از روش استفاده از فناوری نوآورانه پزشکی بود.
این به هیونیس اجازه داد تا اولین کارمند خود را کند استفاده کند. همچنین از این بودجه برای توسعه محصول که به عنوان یک محصول دوام می‌شود، استفاده می‌شود. در عرض شش ماه او یک سیستم متحرک ایجاد می‌کند که جراحان MST آن را روی فانتوم‌ها آزمایش می‌کند. این آزمایش‌ها نتایج مطلوب را به همراه داشت: زمان جراحی در مقایسه با درمان‌های استاندارد کوتاه‌تر بود و قرار دادن کاتتر برای جراح قابل کنترل‌تر بود. آنها اکنون برای مرحله بعدی که آزمایشات بالینی است، آماده می شوند.
در این روش یک آهنربای کوچک در انتهای سیم راهنما نصب شده است. آن سیم بسیار قابل قبول است. با استفاده از آهنربا در خارج از بدن بیمار، می‌توان با استفاده از آهنربای داخلی به این وسیله حرکت کرد و اینگونه است که جراح سیم راهنما را به سمت مکان مناسب حرکت می‌دهد.
هیونیس با دقت تمام حرکات و جراح را یادداشت برداری کرد. او متوجه چند چیز شد. تعداد بسیار زیادی از اشعه ایکس برای مشاهده و تصویربرداری سیم‌های راهنما و کاتترها در بدن استفاده می‌کردند.
هیونیس: ما می‌توانیم آنها را کاهش دهیم زیرا تعداد زیادی عکس گرفته می‌شود. شما را در معرض پرتو یونیزان قرار می‌دهید و با گذشت زمان از این طریق به سرطان مبتلا شوید. من در آن زمان همچنین در حال بررسی مدت زمانی بودم که جراحان از پرستاران می‌خواهند ابزاری را به آنها بدهند.
“کریستوف هیونیس”(Christoff Heunis) موسس استارت‌آپ “Flux Robotics” شخصی بود که ایده توسعه این سیستم را مطرح کرد. امکان پذیرفتن روش‌های پزشکی تخصصی در هر نقطه از جهان چیزی است که کریستف هیونیس قصد داشت با تأسیس این استارت‌آپ به آن برسد. او در طول تحقیقات دکترای خود، سیستمی را توسعه داد که به جراحان اجازه می‌دهد تا با کمک آهنربا یک ترمیم قلبی را در بدنسازان انجام دهد.
به عنوان اولین قدم، هیونیس ابتدا آنچه را که در سالن عمل اتفاق می‌افتد مشاهده کرد. هیونیس گفت: ما بدون هیچ محصولی و هیچ ایده ای به یک بیمارستان محلی رفتیم. شرکت‌های آزمایشگاهی در حال تحقیق روی تحقیقات انجام شده از فناوری‌های جراحی، من می‌خواستم بر روی بی‌طرفانه‌ها باشم. من در اتاق عمل با لباس اتاق عمل و جراحی دستکش نشستم و یادداشت کردم.
هیونیس در ابتدا قصد داشت ایده خود را به بازار عرضه کند. او و سایر پژوهشگران در آن زمان پروژه های خود را به بیمارستان جراحان “MST” و مرکز پزشکی دانشگاه خرونینگ نشان می دهند. وی برای اینکه خود را عملی کند با کمک هزینه هایی که از شورای تحقیقات هلند(NWO) دریافت کرد، استارت آپی را تاسیس کرد.
این زمانی بود که جراحی مغناطیسی (مغناطیسی) پدیدار شد. هیونیس به توسعه “سیستم رباتیک پیشرفته برای دستکاری مغناطیسی”(ARMM) ادامه داد. او یک سیستم رباتیک پیشرفته برای دستکاری مغناطیسی را برای آزمایش استفاده از آهنربا برای هدایت سیم‌های راهنما ابداع کرد.
هیونیس گفت: مشخص نیست که این سیستم چه زمانی وارد بازار خواهد شد. این بستگی به این دارد که ما از کدام مقررات پیروی کنیم. آیا ما گواهینامه آمریکایی را انتخاب می‌کنیم یا گواهینامه اروپا را می‌دهیم؟ آمریکا در حال حاضر قابل پیش بینی است. در هر صورت، ظرف سه سال آینده جراح باید از این سیستم در اتاق عمل استفاده کند.
هیونیس توضیح می‌دهد که در یک مطالعه امکان‌سنجی بر روی آن چه به عنوان فانتوم‌های سیلیکونی شناخته می‌شود، هیونی و تیمش می‌تواند نشان دهد که ابزارهای کنترل شده مغناطیسی می‌توانند سخت‌ترین چرخش‌ها را در بدن انسان و در بافت حیوانات انجام دهند. آنها همچنین برای کاهش چشمگیر تعداد اشعه ایکس مورد نیاز توسعه یافتند.