کرمی که خودش را برای جفتگیری نصف می کند

به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ایدر برخی از گونه‌های کرمها، اگر آن‌ها را دو نیم کنید و دم کنید و آنها را از هم جدا کنید، هر دو نیمه پس از آن قسمت‌هایی از دست رفته خود را به دو کرم مجزا تبدیل کنید.

نوع جالب دیگری از کرمها به نام Syllidae که به آنها کرم‌های گردن‌بندی نیز می‌گویند، در حالی که از وسط نصف می‌شوند، احیا نمی‌شوند، بلکه در عوض، زمانی که می‌خواهند مثل کنند، داستان جالبی را می‌سازند.

وقتی این کرم‌ها بزرگ می‌شوند و آماده تولید مثل می‌شوند، یک دگرگونی در قسمت پشت بدنشان اتفاق می‌افتد. این قسمت پشتی تغییر شکل یافته، استولون نامیده می‌شود و به یک واحد مستقل تبدیل می‌شود که در اطراف حرکت می‌کند و مواد سازنده نوزاد را از خود آزاد می‌کند.

دانشمندان کنجکاو شده‌اند که چگونه این کرم‌ها با نام علمی Megasyllis nipponica موفق به ایجاد استولون می‌شوند.

از این رو، گروهی از پژوهشگران به سرپرستی پروفسور تورو میورا از دانشگاه توکیو در ژاپن با مطالعه بیان ژن این کرم آبی که در دریای ژاپن پیدا می‌شوند، این فرآیند را رمزگشایی کردند.

آنها دریافتند پس از تشکیل استولون، موجود اصلی که استاک(stock) نامیده می‌شود، قسمت پشتی خود را دوباره رشد می‌دهد تا استولون‌های بیشتر بسازد. این استولونها سرگردان می‌شوند و به دنبال استولونی از جنس مخالف برای جفت‌گیری می‌گردند.

محققان از طریق این مطالعه تجربی همچنین دریافتند که استولون‌ها سیستم‌های درمانی پیچیده‌تری دارند و ظاهری متفاوت از استاک دارند.

آنها می‌گویند، این واحدهای کودک‌سازی یا استولون‌ها بسیار پیشرفته هستند. آنها چشم ها، آنتن ها و چیزهای مخصوص پرز مانندی برای شنا دارند. فکر می‌کنند شاید مغز و سیستم عصبی کوچک خود را داشته باشند، زیرا می‌توانند دیگر استولون‌های اطراف خود را حس کنند و به آنها پاسخ دهند.

روش جدید استولونسازی

پژوهشگران در استولون‌های موادی بالغ، یعنی آنهایی که تخم می‌سازند، در واقع می‌توانند تخم‌ها را از بدن خود ببینند و استولون‌های نر بالغ، یعنی آن‌هایی که اسپرم می‌سازند، زردتر به نظر می‌رسند.

پژوهشگران به نواحی خاصی از بدن کرم گردنبندی نگاه کردند که در آن ژن‌هایی به نام «ژن‌های Hox قدامی» در قسمت جلویی بدن در طول روند تولید استولون فعال می‌مانند و آنهایی که «ژن‌های Hox خلفی» نامیده می‌شوند در قسمت فعال باقی مانده‌اند.

بنابراین به نظر می‌رسد این مطالعه نشان می‌دهد که فعالیت‌های این ژن‌ها به طور منظم در طول بدن پابرجاست، حتی زمانی که این واحدها در حال ساخت این واحدهای ویژه تولید نوزاد هستند، هستند.

دانش می‌گویند این موجودات دریایی در طول مدت زمانی بسیار طولانی با فرگشت(تکامل)، روش رشد بدن خود را تغییر داده‌اند. شاید آن‌ها برخی از ویژگی‌ها را از اجداد قدیمی‌شان وام گرفته‌اند.

این پژوهش در مجله Scientific Reports منتشر شده است.

انتهای پیام