در این مطالعه بررسی عملکرد ریه را با استفاده از تکنیک روش به نام “قلب و ریه نگاری کامپیوتری” (کامپیوتر قلبی ریوی) ارزیابی می کنید. در این روش، شرکت‌کنندگان از طریق یک ابزار دهانی به اندازه‌گیری (که از لیزر برای اندازه‌گیری بسیار دقیق گاز بدن استفاده می‌کند)، متصل می‌شوند. سپس این اندازه‌گیری‌ها به یک مدل رایانه‌ای از سیستم‌های تنفسی و قلبی داده می‌شوند تا عملکرد ریه فرد را تخمین بزنند. برای هر فرد، این مدل برای در نظر گرفتن عوامل فیزیولوژیکی مانند جنسیت، سن، قد و وزن بدن که ممکن است بر عملکرد ریه تأثیر بگذارد، تنظیم شود.
بین بیمارستانی شدن در بیمارستان با کوید-19 و حجم‌های کوچک‌تر ریه وجود دارد، اما مشخص نیست که حجم‌های کوچک‌تر ریه ناشی از کووید-19 است یا به دلیل ایجاد فرد به یک عامل شدیدتر است. بستری شدن در آی.سی.یو همچنین با بزرگ شدن فضای مرده تنفسی(respiratory dead space) مرتبط بود. فضای مرده‌ای، حجم گازی است که به ریه‌ها استنشاق می‌شود اما در تبادل گاز شرکت نمی‌کند.
این تکنیک که نشان می‌دهد برای بیمارانی که به آسم نیاز دارند، نیاز به افزایش این داروها دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. این روش همچنین به عنوان روشی برای تشخیص بیماری‌های تحت بالینی ریه بسیار امیدوارکننده است و امکان درمان زودتر بیماران را برای جلوگیری از شروع بیماری مهم‌تر هموار می‌کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی او، محققان دانشگاه آکسفورد در مطالعه اخیرشان از تکنیک های محاسی استفاده می کنند تا تصویر دقیق تر از آنچه که دقیقاً برای عملکرد ریه های افراد هنگام آلوده شدن آنها به کووید-19 اتفاق می افتد را به دست می آورند.
تحقیق در این مطالعه از یک محاسبات جدید برای ارزیابی چگونگی تأثیر کووید-19 بر طول طول مدت ریه استفاده می شود. پروفسور «پیتر رابینز» (پیتر رابینز) نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه آکسفورد گفت: مطالعه ما این روش جدید را برای بررسی جنبه‌هایی از عملکرد ریه که نمی‌توان با آزمایش‌های بالینی استاندارد اندازه‌گیری کرد، نشان می‌دهد، راحت کرد. بدون اندازه‌گیری‌های قبل از وقوع، نمی‌توان نتیجه‌گیری کرد که آیا این تفاوت‌ها مستقیماً ناشی از کووید-۱ است یا اینکه عوامل مرتبط با مستعد بودن ریه‌ها به بیماری‌های شدیدتر هستند.
انتهای پیام