تل‌آویو، نیویورک و شیکاگو غرق می‌شوند!

روتا لوریا گفت: ما از شیکاگو به عنوان یک آزمایشگاه زنده استفاده می کنیم اما تغییرات آب و هوایی زیرزمینی در همه مناطق شهری متراکم سراسر جهان مشترک هستند.

دانشگاه نورث‌وسترن پس از گزارش‌های «سازمان زمین‌شناسی آمریکا» (USGS) و «دانشگاه رودآیلند» (URI) منتشر شد که نشان می‌دهد ساخت و سازهای تأثیرگذار باعث می‌شود شهر نیویورک زیر وزن خود فرو رود. خطر سیل افزایش می‌یابد که با افزایش سطح آب دریاها به دلیل تغییرات آب و هوایی همراه می‌شود.

روتا لوریا گفت: اگر به زیرزمین‌ها، پارکینگ‌ها، تونل‌ها و قطارها فکر می‌کنید، باید بدانید که همه این امکانات به طور مداوم گرما را از خود ساطع می‌کنند. در عین حال، مصالح ساختمانی نیز گرمای حاصل از فعالیت انسان و تشعشعات خورشیدی را در طول روز به دام می‌اندازند و هنگام شب آزاد می‌کنند. مقداری از این گرما در زمین جذب می شود.

این گروه پژوهشی نوشتند: ترکیبی از فرونشست تکتونیک و آنتروپوژنیک، افزایش سطح دریا و افزایش شدت طوفان، حاکی از یک مشکل فزاینده در امتداد مناطق ساحلی و حاشیه رودخانه است.

پژوهشگران، تمام ساختمان‌های شهر را جرم زدند و در مدل‌سازی‌ها با فشاری که ساختمان‌ها به زمین وارد می‌شوند، نشان دادند، شهر چقدر در معرض غرق شدن قرار می‌گیرد. نشان داده شد که شهر با سرعتی حدود یک تا دو میلیون متر در سال و در برخی از نتایج با این سرعت در حال غرق شدن است. این در حالی بود که مدل‌سازی نشان‌دهنده سطح آب دریاها تقریباً دو برابر معادل جهانی بود زیرا یخچال‌ها به هم می‌رسند و آب دریا در اثر گرم شدن کره زمین بالا می‌رود.

پژوهشگران گفتند که ساختارهای شهر نیویورک، ۱.۶۸ تریلیون پوند وزن دارند. در حالی که برخی از ساختمان‌ها روی سنگ تخت جامد لنگر انداخته‌اند، برخی دیگر روی ماسه‌ها و خاک رس ساخته‌شده‌اند که آسیب‌پذیری‌های پژوهش، «شیکاگو لوپ» می‌تواند به دلیل سکونت طبیعی و تغییرات آب هوایی منبسط و منقبض شود یا فرو برود.

روتا لوریا گفت: ساختمان‌ها در آمریکا نسبتا نوساز اما در مکان‌هایی مانند اروپا، ساختمان‌های قدیمی هستند و احتمالاً بیشتر در تغییرات آب و هوایی زیرزمینی قرار دارند. ساختمان‌های ساخته‌شده از سنگ و آجر که به شیوه‌های طراحی و ساخت گذشته متوسل می‌شوند، عموماً در ساخت‌وساز بسیار ظریفی از عملیات فعلی شهرها در می‌گیرند. اختلافات حرارتی مرتبط با جزایر گرمایی زیرسطحی می‌توانند تأثیرات مخربی را بر چنین سازه‌هایی داشته باشند.

در خلاصه این پژوهش آمده است: چرا این امر برای انسان، ظریف و نامحسوس به نظر می‌رسد اما این تغییر از آن است که بیشتر از اجزای ساختمان و سیستم‌های فونداسیون خطرناکی است که نیازهای عملیاتی خود را از حمله به آن برآیند.

تال گفت: اسرائیل، ساحلی است و باید بسیار نگران باشد که تل‌آویو در ۵۰ یا ۱۰۰ سال آینده چگونه خواهد بود. خرید در خیابان یارکون تل‌آویو ممکن است سرمایه‌گذاری خوبی نباشد.

پژوهش جدید دانش «دانشگاه نورث‌وسترن»(Northwestern University) که در مجله «Communications Engineering» به چاپ رسید، برای اولین بار نشان داد که تغییرات آب و هوای زیرزمینی و محیط گرم زیر زمین باعث حرکت، گسترش و انقباض زمین زیر مناطق شهری شد. می شود. آنها گفتند که تغییر شکل زمین می‌توانند ترک‌خوردگی کنند، یا ساختمان‌ها را به همراه داشته باشند. این امر بر دوام و زیبایی ساختمان‌ها تأثیر می‌گذارد و عملکرد آن را کاهش می‌دهد.

همچنین خطر روزافزون فروچاله‌ها در اسرائیل وجود دارد که باعث کاهش سطح آب‌های زیرزمینی می‌شود.

وی افزود: به عبارت دیگر، برای زندگی در یک شهر شناور، به زندگی در ونیز نیازی نیاز؛ حتی اگر چنین پدیده هایی کاملاً متفاوت باشند.

«گیدئون بهار»(Gideon Behar) فرستاده ویژه تغییرات اقلیمی و پایداری، ماه گذشته در نشستی پیرامون تغییرات آب و هوایی گفت: ما یک طرح منطقه‌ای نیاز داریم تا برای افزایش سطح آب دریای مدیترانه آماده شود. بسیاری از افراد منطقه در این مرحله هیچ ارزیابی از میزان قرار گرفتن جمعیت در معرض افزایش سطح آب دریا ندارند. چه برسد به مکانیسم های محافظتی.

روتا لوریا، استفاده از عایق حرارتی زیرزمینی را در ساختمان‌های موجود برای کاهش پیشنهاد کرد. همچنین، او گفت که فناوری‌های زمین‌گرمایی می‌توانند از گرمایی استفاده کنند که در غیر این صورت تلف می‌شود، دوباره جذب و مورد استفاده قرار گیرد.

پارسونز ادامه داد: مکر آب دریا با پی ساختمان‌ها نیز خوب نیست، زیرا می‌توانند فولاد را بسازند و ساختمان‌ها را بی‌ثبات کنند.

شبیه‌سازی‌های روتا هشدار می‌دهند که گرم‌تر ممکن است باعث شود که زمین تا ۱۲ میلی‌متر به سمت بالا انبساط باشد. از سوی دیگر، شاید افزایش دما باعث شود که زمین تا هشت میلیون متر به سمت پایین فرود بیاید.

موضوع تغییرات آب و هوایی زیرزمینی، چیزی که نیست. پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند که سطح کم‌عمق زیر شهرها بین ۰.۱ تا ۲.۵ درجه سلسیوس در هر دهه گرم می‌شود. این گرمایش پیشتر با مشکلات زیست‌محیطی مانند آب‌های زیرزمینی و مشکلات بهداشتی مانند آسم و گرمازدگی مرتبط شناخته شده است. گروه روتا لوریا برای اولین بار این موضوع را به مفهوم زیرساخت گره زده‌اند.

انتهای پیام