امید مردم پرجمعیت‌ترین کشور جهان به فضا رفت

منبع

پرتاب امروز دومین جستجو برای فرود آرام روی سطح ماه بود، اقدامی که تقریباً چهار سال پس از سقوط کاوشگر و ماه‌نورد چاندریان-2 به دلیل نرم‌افزاری، انجام شد. مقامات سازمان تحقیقات اطلاعاتی هند(ISRO)، آژانس اطلاعات ملی این کشور، می‌گویند که این بار به موفقیت خود مطمئن هستند.

آرون سینها(Arun Sinha)، دانشمند سابق سابق در سازمان تحقیقات فضای هند می‌گوید: این ماموریت از نظر قابلیت تعیین دقیق نهایی بر روی سطح مشخص شده ماه بسیار مهم است.

برای مثال، در سال 2024، هند قرار است NISAR که یک رصدخانه در مدار پایین زمین خواهد بود را به فضای پرتاب کند. این رصدخانه با دو رادار برای نظارت بر تغییرات جزئی سطح زمین، به مدار می‌رود. در ادامه این کشور با آژانس فضایی ژاپن در ماموریت اکتشاف قطبی قمری(LUPEX) برای مطالعه یخ‌های ماندگار در مناطق دائما در سایه روی ماه همکاری کرده است.

تحقیقات سازمان تحقیقات فضای هند در حال استفاده از الگوریتم رشد هستند که به سرعت از تصاویر استاتیک مانند آن چه در چاندریان-2 به کار برده شده، برای تخمین سرعت فضاپیما در لحظه و هنگام فرود کاوشگر به سمت سطح ماه طراحی شده است.

چانداریان-۳ جدیدترین جستجوی سیستم فضایی رو به رشد هند است که نزدیک به یک ماه پس از امضای توافقنامه آرتمیس ناسا برای اکتشاف صلح آمیز ماه رونمایی شد. هند برای تقویت اقتصاد فضایی خود، سیاست فضایی خود را در ماه آوریل صادر کرد. این سند بسیار مورد انتظار بخش فضای تجاری نوپا کشور بود و به استارت‌آپ‌های ویژه‌ای که از سال ۲۰ تقریباً دو برابر می‌شود، اجازه می‌دهد پرتاب ۲۰ موشک را انجام دهد که پیش از این تحت تسلط آژانس فضایی هند باشد.

سینها می‌گوید: در حالی که انتظار نمی‌رود این دو کاوشگر رباتیک با انرژی خورشیدی در یک شب سرد در ماه زنده بمانند اما احتمال ضعیفی برای شارژ کارآمد باتری وجود دارد و در آن ممکن است ۱۴ روز دیگر زمینی وجود داشته باشد.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، یک «موشک ماهواره‌بر‌آهنگ مارک ۳»(LVM3) فضایپیمای چاندرایان-۳ را روز گذشته(۱۴ ژوئیه) در ساعت ۵:۰۵ صبح به وقت محلی شرقی(۱۲:۳۵ به وقت ایران) از پایگاه فضایی ساتیش داوان(Satish Dhawan) به فضا برد.

علاوه بر این، پاهای فرودگر، که ویکرام (در زبان سانسکریت به معنای «دلاور») نامیده می‌شود، برای کمک به حفظ کاوشگر در هنگام فرود کمی تقویت شده است. سازمان تحقیقات فضایی هند، هفته گذشته در یک نشست مطبوعاتی گفت که منطقه‌ای که در آن فضاپیما می‌تواند بیاید به طور قابل توجهی توسعه یافته است تا برای خطا و در نهایت شانس موفقیت ایجاد شود.

این موشکهای رعد و برقی در آسمان حرکت کرد و این کاوشگر بدون سرنشین امید پرجمعیت‌ترین کشور جهان را با خود به فضا برد. حدود ۱۶ دقیقه پس از بلند شدن، چاندرایان- ۳ طبق برنامه از موشک جدا شد و وارد مدار زمین شد و خود را به سمت ماه را آغاز کرد. اگر ادامه مأموریت طبق برنامه پیش برود، هند به زودی به چهارمین کشور از ایالات متحده آمریکا تبدیل شود، اتحاد جماهیر شوروی سابق و چین خواهد شد که در ماه فرود می‌آید.

این اطمینان ماه آینده محک زده می شود. پس از رسیدن به ماه، مانورهای دقیق باید انجام شود تا فرودگر و ماه‌نورد در نزدیکی قطب جنوبی ماه قرار گیرد. این منطقه ناشناخته است که آرزو دارد اولین کشوری باشد که از آن رونمایی کند.

این ماموریت بلندروازانه و بومی ۶ میلیارد روپیه(۷۳ میلیون دلار) هزینه کرده است. موفقیت آن، جاه‌طلبی‌های رو به رشد هند برای اکتشاف فضای کم‌هزینه را در زمانی که بسیاری از کشورهای حاضر در این رقابت‌ها برای حضور در ماه‌ها حضور دارند، تسریع می‌کنند.

لحظه فرود که برای تاریخ ۲۳ یا ۲۴ اوت (اول یا دوم شهریور) برنامه ریزی شده است، تاریخی خواهد بود. ماموریت‌های موفقیت آمیز گذشته در نزدیکی استوای ماه فرود آمدند و آنهایی که هدفشان رسیدن به قطب جنوب بود شکستند. در مناطق مختلف استوایی که در آنها نور خورشید برای فضاپیماهایی که با انرژی خورشیدی کار می‌کنند، بسیار است، مناطق شمال نور خورشید جنوبی را در زوایای کم می‌گیرند و سایه‌های بلند در آنجا، فرود ایمن را به یک چالش تبدیل می‌کنند.

هند کاوشگر تاریخی چاندرایان-3(Chandrayaan-3) را برای فرود در قطب جنوبی ماه به فضای پرتاب کرد و امیدوار است این کاوشگر، آن را به چهارمین کشوری تبدیل کند که روی ماه فرود می‌آید.