این واکسن برای هر بیمار به صورت جداگانه با جداسازی سلول‌های ایمنی خاص آن فرد به نام سلول‌های دندریتیک یا یاخته‌های دارای (سلول‌های دندریتیک) از خون آنها می‌شود. سپس این سلول‌ها با نشانگرهای زیستی از نمونه‌هایی از تومور بیمار آماده می‌شوند. هرگاه واکسن این سلول‌ها را دوباره به بیمار تزریق کند، آن اطلاعات را به اشتراک می‌گذارند تا سیستم ایمنی بدن، آن را شناسایی کرده و به آن حمله کند.
پروفسور اشکان، جراح مغز و اعصاب در بیمارستان کینز کالج لندن و محقق ارشد این کارآزمایی بالینی گفتند: ایمونوتراپی یک رویکرد بسیار پیشرفته برای درمان سرطان است و نتایج نهایی این آزمایش فاز 3، راه تازه‌ای را درجهت امید به مناطقی که با گلیوبلاستوما مبارزه می‌کنند ارائه می‌کنند. می دهد. نشان داده شد که این واکسن طول عمر را افزایش می‌دهد و جالب است که این وکسن در بیمارانی که به طور معمول پیش‌بینی ضعیف‌تری دارند به عنوان مثال، در گروه‌های پزشکان مسن‌تر و همچنین در بیمارانی که جراحی رادیکال به تجهیزات فنی و یا سایر موارد امکان پذیر نیست، نشان داده شد. ، ویژگی واضحی دارد.
پروفسور «کیومرث اشکان»
همه شرکت‌کنندگان در کارآزمایی تحت درمان استاندارد جراحی گلیوبلاستوما و سپس رادیوتراپی و شیمیدرمانی قرار گرفتند. سپس به دو سوم(۲۳۲ بیمار) به طور منظم DCVax-L همراه با شیمی درمانی(تموزولاماید) تزریق شد. به یک سوم باقیمانده یک دارونما(یک جایگزین غیرقابل تشخیص و بی ضرر برای واکسن) همراه با تموزولاماید داده شد. تموزولاماید (Temozolomide) که با نام‌های «تِمودار»، «تِمودال»، «تِمکَد» و «TMZ» هم می‌شود، یک داروی شیمیدرمانی خوراکی است.
نایجل گفت: از تیم پزشکان بیمارستان کینگز که این راه نجات را به من پیشنهاد داد بسیار سپاسگزارم. نمی‌توانم مطمئن باشم که واکسن کرده‌ام یا دارونما، درمانم را دریافت کنم که در کنار نگرش مثبت، زندگی من را نجات داد.
یکی از بیماران این بیمارستان نایجل فرانسه، 53 ساله، اهل ویتستبل در کنت است که در سال 2015 پس از تحمل یک تشنج شبانه، به گلیوبلاستوما مبتلا شد. پس از مراجعه به بیمارستان کینگز برای جراحی، به او پیشنهاد شد که در آزمایش این واکسن، که او با آن درخواست کرد نامی را ثبت کرد. هفت سال از آن ماجرا می‌گذرد و هنوز در دوره بهبودی است و از فرصت‌های آزمایشی واکسن را داشته، سپاسگزارم.
۱۳ درصد از بیماران تحت درمان با واکسن حداقل ۵ سال پس از تشخیص زنده ماندند. بیماران دارای ژنیل دار MGMT هستند که تحت درمان با واکسن ۳۰ قرار دارند.۲ ماه بعد از آزمایش زنده ماندند که این مقدار در گروه کنترل ۲۱.۳ ماه بود.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ان، نتایج یک مطالعه که به تازگی در مجله “Journal of American Medical Association Oncology” منتشر شده است، نشان داده شده در کارآزمایی بالینی فاز ۳ یک واکسن به نام “DCVax-®L” که در بیمارستان کینز کالج لندن و سایر مراکز درمانی در سراسر جهان است. استفاده از سلول‌های مورد استفاده برای اهداف مورد نظر برای دادن سرطان از مغز استفاده می‌کند و می‌تواند برای چند ماه یا در برخی موارد، سالها افزایش دهد.
درمان شیمی درمانی و رادیوتراپی، اکثریت بیماران هیچ عارضه جانبی از تزریق این واکسن ایمونوتراپی را گزارش نکردند. تنها پنج نفر از 331 بیمار شرکت کننده برخی از عوارض جانبی را گزارش کردند که ممکن است آن نیز به درمان آنها مرتبط بوده باشد.
این اولین بار در 17 سال اخیر است که چنین نتایج قابل توجهی در کارآزمایی بالینی فاز 3 برای یک سیستم درمانی در گلیوبلاستوما به دست می آید و اولین بار در 27 سال است که نشان داده شده است که این درمان بقای بیماران مبتلا به گلیوبلاستومای عود کننده است. افزایش می دهد.
پروفسور اشکان کرد: استفاده از همین فناوری برای توسعه درمان برای سایر مشکلات تومورهای مغزی گام بعدی خواهد بود. این شکل از ایمونوتراپی از سیستم ایمنی بدن بیمار برای مبارزه با سرطان استفاده می‌کند. این واکسن با کمک به سیستم ایمنی بدن در شناسایی و حمله به سلول‌های سرطانی عمل می‌کند.
پزشکان بیمارستان «کینز کالج لندن» در مطالعه اخیرشان به رهبری پروفسور «کیومرث اشکان» از تولید واکسن سرطان مغزی که باعث افزایش بقای بیماران می‌شود، خبر داده‌اند.
نه بیماران و نه پزشکان درگیر نمی‌دانند به کدام شرکت واکسن و کدام دارونما می‌شود. با این حال، به هر بیماری که در طول کارآزمایی عود کرده بود، به طور خودکار DCVax-L تزریق شد. این اجازه داد که DCVax-L در موارد گلیوبلاستوما نیز مورد بررسی قرار گیرد.
این واکسن به مدت هشت سال بر روی بیش از 300 بیمار از بریتانیا، ایالات متحده آمریکا، و آلمانی که همه آنها را به گلیوبلاستوما مبتلا کردند (تهاجمی‌ترین شکل مغزی در کانادا) آزمایش شدند. بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما که تحت درمان با واکسن قرار گرفتند، به طور متوسط19.3 ماه پس از آزمایش زنده ماندند که این زمان در گروه کنترل 16.5 ماه. بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما عود کننده نیز که با واکسن درمان شدند به طور متوسط 13.2 ماه زنده ماندند، در حالی که این مقدار برای گروه کنترل ۷.۸ ماه بود.
