اما باید مطمئن شوید که آن را در آسمان تاریک و در مناطقی با کمترین نوری می‌بینید. این ابرنواختر باید به صورت یک نقطه روشن از نور در میان بازوهای بیرونی کهکشان فرفره ظاهر شود.
طرح بیانیه NOIRLab، مشاهدات صورت‌گرفته در مورد SN ۲۰۲۳ixf نشان می‌دهند که این یک «ابرنواختر نوع دوم» (Supernova نوع دوم) است. وجود چنین ابرنواخترهایی در بازوی کهکشان‌های مارپی مانند مسیه ۱۰۱ رایج است. انفجارهای ستاره‌ای زمانی اتفاق می‌افتد که ستاره‌های سوخته با جرم بین هشت تا ۵۰ برابر بیشتر از خورشید به پایان می‌رسد، به سمت داخل کشیده می‌شوند و در نهایت با انفجارهای باورنکردنی انرژی روبرو می‌شوند.
اگر می‌خواهید خودتان SN ۲۰۲۳ixf را ببینید، آن را با تجهیزات و شرایط مناسب بهتر ببینید، زیرا برخی از ستاره‌شناسان آن را با تلسکوپ‌هایی به قطر ۱۱.۵ سانتی‌متر در حیاط خانه خود دیده‌اند.
به غیر از ستاره‌شناسان آماتور، برخی از بهترین تلسکوپ‌ها و تجهیزات علمی جهان نیز در حال بررسی SN ۲۰۲۳ixf هستند. یکی از این تجهیزات، «تلسکوپ جمنای شمالی»(Gemini North Telescope) در هاوایی است که توسط «آزمایشگاه تحقیقات ملی نجوم نوری- فروسرخ» (NOIRLab) متعلق به «بنیاد ملی علوم آمریکا»(NSF) اداره می‌شود. تلسکوپ جمنای شمالی، عکس جدید و خیره‌کننده‌های را از «کهکشان فرفره» (Pinwheel Galaxy) و این ابرنواختر جدید گرفته است. این عکس اولین بود که پس از تعمیر آینه اصلی تلسکوپ گرفته شد.
تلسکوپ جمنای شمالی
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ابرنواختر موسوم به «SN ۲۰۲۳ixf» در ۱۹ مه ۲۰۲۳ توسط «کویچی ایتاگاکی»(Koichi Itagaki) ستاره‌شناس آماتور و شکارچی ابرنواختر ژاپنی کشف شد و اندکی از آن، به تأیید «تسهیلات بررسی اجرام گذرای زویکی» یا «زدتی‌اف» (ZTF) در کالیفرنیا رسید. ستاره‌شناسان SN 2023ixf را یکی از درخشان‌ترین ابرنواخترهای سال‌های اخیر می‌نامند و در حال مطالعه آن‌ها هستند تا بتوانیم در مراحل پایانی عمرشان کمک کنند.
انتهای پیام
