با وجود این یافتهها، پژوهشگران بررسی کردند که هنوز هیچ اتفاقی در نحوه شکلگیری دیسکهای کهکشانی وجود ندارد. سمنوف افزود: این هنوز یک پرسش بدون پاسخ است.
نکته ای که می تواند راه شیری باشد و چه بسا بسیاری از آن ها را به قدری بزرگ تشکیل دهد که در چند سال اول از انفجار بزرگ آغاز شود. این موضوع با مشاهدات جدید «تلسکوپ فضای جیمز وب»(JWST) ناسا نیز مشخص شده است.
وی افزود: پیشکشان کهکشان ما بسیار نامنظم بوده و برافزایش شدید و آشفته گاز از محیط بین کهکشانی و ادغام مکر با کهکشانهای دیگر را تجربه کرده است. این اتفاق شدید با گذشت زمان فروکش کرد و یک قرص کهکشانی پدید آمد. آن دیسک احتمالاً امروز با دیسکی که میبینیم، بسیار متفاوت است، به طور قابل توجهی توجه به ضخیمتر و متلاطمتر است اما بعداً به دیسک نازکی تبدیل شده است که امروز میبینیم.
سمنوف گفت: دادههای باستانشناسی کهکشانی نشان میدهند که میتوانند مرحلهای را در زندگیشان انجام دهند. اول، آن حالت آشفته و بدون دیسک شفاف وجود دارد که «پیشکهکشان» نامیده میشود.
این پژوهش، در «The Astrophysical Journal» به چاپ رسید.
به گزارش ایسنا و به نقل از فوربس، کهکشان شیری ما که یک مارپیچ بزرگ معمولی نامیده میشود، یکی از میلیاردها «کهکشان دیسکی» (Disc galaxy) است که در جهان پراکنده شده است. پژوهشی نشان می دهد که این کهکشان، یک شروع غیر معمول و زودرس است.
سمنوف ادامه داد: ما نمونه نسبتا بزرگی از ۶۱ آنالوگ راه شیری را بررسی کردیم که شبیه سازی حجم کیهانی مشابه به دست آمده بود. ما متوجه شدیم وقتی کهکشانها به اندازه کافی حجیم میشوند، دیسکهایی را تشکیل میدهند. پس از تشکیل دیسک، بقیه کهکشانها باید نسبتا آرام باشند و بدون توجه به آن کهکشانهای دیگری انجام شوند که میتوانند قرص آن را نابود کنند.
سمنوف اضافه کرد: درک شکلگیری کهکشانهای دیسکی، یک پرسش اساسی در حوزه اخترفیزیک اما با بسیاری از حوزههای دیگر، از کیهانشناسی گرفته شده تا تشکیل سیارهها نیز ارتباط دارد. بیشتر ستارگان جهان در کهکشانهای دیسکی شکل گرفته اند. ستارهها نیز به نوبه خود عناصر شیمیایی را میسازند و به این ترتیب میتوانند تولید کنند، ترکیب شیمیایی جهان را نشان میدهند.
«وادیم سمنوف» (Vadim Semenov) پژوهشگر مقطع فوق دکتری «دانشگاه هاروارد» و از اعضای این پژوهش، در یک تماس تلفنی با «بروس دورمینی» (Bruce Dorminey) روزنامهنگار علمی فوربس گفت: یافتههای ما نشان میدهند که راه شیری را بیشتر میکنند. جرم خود را در اوایل عمر جمعآوری کرده و پس از آن، ادغام توجهی را با کهکشانهای دیگر تجربه نکرده است.
به نظر می رسد که جهان اولیه، وحشی و خشن بوده است. سرعت شکل گیری ستارگان نیز در آن زمان بیشتر بود. ستارگان پرجرم تازه متولد شده بیشتر به صورت ابرنواختر منفجر میشوند، تلاطم گاز دیسکهای اولیه را حرکت میکنند و آنها را به شکل ضخیمتری درمیآورند. برافزایش گاز از محیط بین کهکشانی در آن زمان فعال بود و بیشتر به صورت میگرفت.
انتهای پیام