هدایت یک هواگرد با استفاده از هوای موتور جت فشرده خود ایده ای نیست. در دهه ۱۹۷۰، ارتش ایالات متحده یک پروژه تحقیقاتی را برای افزایش قابلیت جابجایی بمب افکن‌های کم سرعت با معرفی هوای سریع به پروازهای اولیه انجام داد.
چین همچنین در حال توسعه یک بمب افکن رادارگریز دوربرد و فن‌آوری‌های جدید برای بهبود عملکرد پروازی چنین هواگردهایی است، تیم ژانگ گفت که فناوری جدید آنها می‌توان کاربردهایی در هواپیماهای جت موجود یا آینده پیدا کند و به لطف طراحی ساده عملکرد پرواز را با هزینه نسبتاً پایین. افزایش دهد.
در طراحی جزئیات فنی خود در شرایطی که در این مقاله ارائه شده است، آنها می‌گویند که در آنها اکثر اجزای پیچیده مانند یک کمور اضافی، یک ژنراتور الکتریکی و مخازن ذخیره گاز فشار بالا و تاق ضربی را حذف کرده‌اند.
محققان در این مقاله گفتند که طی یک پرواز آزمایشی، هواپیمای بدون سرنشین بالا رفت، چرخید و با هوای فشرده داخل موتور جت و در حالی که دم بالابرهای هواپیما در جای خود قفل بودند، به طور کامل با بی‌تعادلی ناشی از تلاطم سازگار شد. .
به گفته تیم ژان، اما هیچ هواگردی که قادر به اجرای دور زدن و حرکت کردن باشد، وجود ندارد. تغییر مسیر هواپیما می‌تواند به قدرت زیادی نیاز داشته باشد، به خصوص در هنگام صعود، اما کشیدن هوای بیش از حد تازه از موتور می‌تواند منجر به از دست دادن سریع نیروی رانش شود. برای حل این معضل، تیم ژانگ هوای اضافی را از توربین کمپرسور موتور منحرف کرد، طراحی بی‌سابقه‌ای که به جداسازی کامل جمع‌آوری گاز و تولید نیروی رانش شد.
در طی یک پرواز آزمایشی، محققان گفتند پهپاد آنها قادر به انجام مانورهای نرم و سریع، با زمان پاسخ کمتر از 0.02 ثانیه از دستور تا عمل بود که این امر نشان دهنده فناوری پتانسیل جدید برای جایگزینی اجزای مکانیکی در پرواز است. به گفته، حس این پاسخ سریع با استفاده از فناوری‌های پیشرفته و دیگر فناوری‌های توسعه‌یافته داخلی امکان پذیر است.
یافته‌های این مطالعه در مجله «Acta Aeronautica et Astronautica Sinica» منتشر شد.
سُکّان (rudder) ابزاری است که در شناورها و هواگردها برای تغییر جهت حرکت بکار می‌رود. سکان عموما از یک تیغه و میله و لولا تشکیل شده و به پاشنه شناور متصل است و در زیر آب قرار دارد. سکان به بدنه ناو یا هواپیما لولا شده است و با حرکت دادن دسته یا اهرمی به چپ و راست می‌چرخد. این صفحه جریان شاره را در اطراف بدنه ناو یا هواپیما تغییر می دهد و به وسیله آن برای حرکت آن را عوض می کند.
به گفته‌ی جریان هوای پرسرعت که دستگاهی به نام محرک/فعال‌کننده، جمع‌آوری و توزیع می‌شد، یک لایه هوای قدرتمند اما با دقت کالیبره‌شده در سراسر بال‌های هواپیمای بدون سرنشین تشکیل می‌دهد که این امر به هواپیما اجازه می‌دهد به همان اندازه هواپیماهایی که از آنها بپردازد. قطعات مکانیکی استفاده می‌کنند، دور بزنند یا به سمت پایین حرکت کند.
چینی بدون افشای جزئیاتی که راه حل برای خنک کردن هوای حجم زیادی از جریان جت گرم پیدا کرده‌اند. بر اساس این مقاله، یک محرک در زیر بال قرار داده شده است که جریان‌های هوایی را که از جهات مختلف به بیرون پرتاب می‌شود، کنترل می‌کند، گشتاور کافی برای هدایت کشتی ایجاد می‌کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از سوت چاینامورنینگ پست، به نظر می‌رسد نسخه کوچک بمب افکن B2 Spirit نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا را نمی‌توان بدون استفاده از بالابر، شَهپَر یا برآافزا (قطعات متحرک لولایی معروف به دمبر که به کنترل پرواز کمک می‌کند) پرواز کرد. کند.
«ژانگ لیو» که تیم تحقیقاتی را رهبری می‌کرد و در توسعه جنگنده رادارگریز J-۲۰ چین و سلاح‌های مافوق صوت شرکت داشت، گفت: شکل این هواگرد رادارگریز به دقت برای آیرودینامیک و رصد کم طراحی شده است.
در آسمان جنوب غربی چین، گروهی از پژوهشگران در حال حاضر آزمایش طرح بال بالا هستند که به گفته آنها می‌توان به هواپیماهای بدون سرنشین کمک کند تا بهتر از چنگ رادار فرار کنند.
بنا به گفته‌ها، مکان‌های مکانیکی می‌توانند سطح هواپیمای طراحی‌شده را مختل کنند و به طور قابل‌توجهی در منطقه انعکاس‌دهنده را افزایش دهند و در نتیجه سطح را افزایش دهند. قطعات مکانیکی نیز با ایجاد شکاف، لبه‌های تیز و برجستگی باعث قطعه‌بندی بال می‌شوند. به گفته، این عناصر ناهموار روی سطح آنها باعث ایجاد یک محیط کششی و انعکاس راداری می‌شود.
DEMON، یک هواپیمای آزمایشی که توسط شرکت صنایع دفاعی و هوافضایی بریتانیایی بی‌ای‌ئی سیستمز(BAE Systems) ساخته شده است، همچنین مانورهای «جاتو» را در سال ۲۰۱۰ انجام داد. جاتو نوعی برخاست با کمک به منظور کمک به هواگردهایی با بار بیش از اندازه برای برخاستن به واسطه فراهم کردن رانش بیشتر با استفاده از راکت های کوچک است.