ایده این است که یک نسخه بزرگ‌تر از دستگاه را می‌توان برای مأموریت‌های سرنشیندار آینده استفاده کرد. موشکی که از مریخ بلند می‌شود، می‌تواند به آن نیاز داشته باشد که سیستمی مانند موکسی می‌تواند آن را تولید کند. حته انسوا
انتهای پیام
مریخ‌نورد «استقامت» الهام‌بخش ماموریت‌های سرنشیندار آینده می‌شود.
«فارست مین» (Forrest Meyen)، عضو گروه علمی موکسی در مورد آن نوشت: هشت سال از آغاز کار در پروژه موکسی به عنوان دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه «ام.آی.تی»(MIT) می‌گذرد. در طول این مدت، من با این پروژه رشد کردم و کارم را وقف کشف و استفاده از منابع فضایی کردم. این لحظه را به شادی و تأمل در مورد پشتکار مورد نیاز برای ایجاد فناوری‌های اساسی به منظور جهش بعدی خود به کیهان اختصاص داده‌ام.
در تابستان سال ۲۰۲۲، موکسی به آزمایش سریع‌ترین تولید خود تا امروز پرداخت و بیش از ۱۰ گرم را در هر ساعت تولید کرد. این دستگاه با جذب دی‌اکسید کربن از جو، از مقداری الکتریسیته استفاده می‌کند و آن را تبدیل به کربن و مونوکسید کربن کار می‌کند. می‌توان مونوکسید کربن را آزاد و اکسیژن را حفظ کرد تا سیستم مانند یک پیل سوختی به صورت معکوس کار کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیجیتال ترندز، درون مریخ‌نورد «استقامت» (Perseverance) که در حال حاضر در حال کاوش در دهانه «جیزرو» (Jezero) مریخ است، یک جعبه کوچک با کاربردی بزرگ وجود دارد. «آزمایش استفاده از منابع در محل مریخ» یا «موکسی» (MOXIE) که هدف آن تولید سرخ‌سازی از دی‌اکسید کربن‌های فراوان مریخ است، راه را برای منابع مورد نیاز مشتری‌های سرنشیندار آینده به سیاره هموار می‌کند.
مجموعه مریخ‌نورد «استقامت» در گرفتن غذای مورد نیاز خود از دی‌اکسید کربن مریخ می‌تواند الهام‌بخش ماموریت‌های سرنشیندار آینده به سیاره سرخ باشد.
آخرینا موکسی دوباره راه‌اندازی شد و از نقطه عطف قبلی خود پیشی گرفت. موکسی در اوت سال ۲۰۲۲، ۱۰.۴۴ گرم در ساعت و در ۲۸ نوامبر، ۱۰.۵۶ گرم در ساعت تولید کرد. بیشتر این چیزها برای مصارف بیشتر نیست اما نشان می‌دهد که موکسی در کار کوچک می‌کند و می‌توان آن را به اندازة‌تر و کارآمدتر رساند.