با استفاده از تصاویر تلسکوپ فضایی هابل می‌توانم شادی سال نو را با علم ترکیب کرد.
نواحی قرمز رنگ نور مرئی مخلوط. بلکه اطلاعاتی را نشان می‌دهند که در طول موج‌های فروسرخ جمع آوری کرده است. این فراتر از آن چیزی است که چشم انسان می‌تواند ببیند. ارزش آن به این است که منابع گرما را به نمایش بگذارد. در این مورد، رنگ قرمز نشان دهنده گرد و غبار بین ستاره‌ای است.
مقامات ناسا در توضیح تصویر هابلند: رشد ستاره‌های در حال حاضر در مرحله آغازین است که هنوز در حال گردآوری جرم خود از ابرهایی هستند که آنها را پوشاندند، مطالعه کردند.
مقامات تلسکوپ فضایی هابل در توضیح این تصویر که هفته گذشته منتشر شد نوشتند: رنگهای آبی، سبز و نارنجی که در اینجا مشاهده می‌شوند، نور مرئی هستند. ده‌ها ستاره در برابر چیزی که شبیه به یک بوم زنگ زده به نظر می‌رسد می‌درخشند.
وقتی که گاز و غبار به سمت یک ستاره جوان در حال رشد می‌کند، نور فرابنفش آزاد می‌شود. با تجزیه و تحلیل چگونگی این نور با غبار، ستاره‌شناسان می‌توانند ویژگی‌های غبار را در محیط‌های مختلف بهتر درک کنند.
در تصویر بزرگ از این رصدخانه 32 ساله که در روز اول دسامبر منتشر شده است می‌توان رنگهای اصلی فصل تعطیلات را مشاهده کرد. در این تصویر ستاره‌های درخشان آبی و سفید در مقابل نوارهای غبارآلودی به رنگ قرمز می‌درخشند.
ستاره شناسان در حال مطالعه خوشه باز «BSDL ۲۷۵۷» برای بررسی آثار ستاره‌ها هستند.
این ستاره‌ها خارج از کهکشان راه شیری، در قسمتی از آسمان در کهکشانی به نام ابر ماژلانی بزرگ(LMC) قرار دارند. این کهکشان شبیه به یک لکه گرد در آسمان جنوبی است. که تقریباً 150 هزار سال نوری از زمین فاصله دارد. اما با وجود این فاصله، هابل قادر است جزئیات خارق‌العاده‌ای را از آن ثبت کند.
جانشین هابل تلسکوپ فضای جیمز وب است. این رصدخانه سال گذشته در روز کریسمس به فضای پرتاب شد و تیم آن اولین اطلاعات رسمی رسمی خود را در تابستان سال گذشته منتشر کردند. جیمز وب به طور ویژه برای مطالعه طول‌های فروسرخ در جهان طراحی می‌شود و می‌توان آنها را بیشتر در مورد موادی که در اینجا به عنوان پس زمینه ظاهر می‌شوند، ارائه می‌دهند.
تلسکوپی هابل درخشش تعطیلات را در تصویری که به نمایش می‌گذارد.
انتهای پیام
برای مثال ستاره‌های درخشانی که هابل می‌تواند در آنجا ببیند را در نظر بگیرید. آنها به منطقه بزرگ در ابر ماژلانی تعلق دارند که «BSDL ۲۷۵۷» نامیده می‌شود. این یک خوشه کهکشانی باز است که در آن گروهی از ستاره‌ها به واسطه گرانش در کنار هم قرار گرفته‌اند. ستاره‌شناسان به مطالعه‌ی خوشه‌های ستاره‌ای علاقه‌مند می‌شوند، زیرا آنها اطلاعاتی در مورد چگونگی پیدایش ستاره‌ها به عنوان اولین واحدهای کیهان در خود جای داده‌اند. خوشه‌های باز به ویژه‌ای قابل توجه هستند زیرا صدها ستاره در یک خوشه احتمالاً منشأ مشابهی دارند. به عبارت دیگر، آنها از ابر مولکولی مشابهی یافته‌اند.